امریکا دشمن سیاسی حزب الله نیست

دیپلماسی ایرانی: روزنامه لبنانی النهار از مسئول اداره سوم امور خاورمیانه در کاح سفید درباره اوضاع داخلی لبنان می پرسد، وی جواب می دهد: «موضوع ریاست جمهوری مربوط به مسیحیان است. نام میشل عون مطرح است که با حزب الله ارتباط دارد. که برای من جای سوال است که آیا می تواند از پیمان با آن خارج شود یا این که می تواند مواضعش را تغییر دهد؟ عربستانی ها و جریان المستقبل یا رهبر آن سعد حریری می گویند که می تواند. من معتقدم هر دو طرف می توانند مواضعشان را تغییر دهند. در عین حال سعد حریری و جریان المستقبل هم می توانند نظرشان را نسبت به حزب الله تغییر دهند. اما سمیر جعجع نمی تواند، او آدم ایدئولوژیکی است و نمی تواند با حزب الله کنار بیاید او می خواهد که حزب الله سلاح نداشته باشد. خوب، این هم یک موضعی است اما آیا شدنی است؟ ما در امریکا با حزب الله مخالفیم و آن را ابزار دست ایران می دانیم و آن را در فهرست گروه های تروریستی قرار داده ایم اما از لحاظ سیاسی مخالف حزب الله نیستیم. با آن مخالف نیستیم برای این که شیعیان نقشی مهم در لبنان دارند. برای همین لازم است که با آنها با نرمش برخورد کنیم.»

این مقام امریکایی که روزنامه النهار نامی از او به میان نیاورده و فقط به گفتن سمتش اکتفا کرده است، در پاسخ به این سوال که آیا اصولا رهبران لبنانی در برخورد با فرایند سیاسی نرمش نشان می دهند و در تعامل با جامعه جهانی افراد منعطفی هستند یا خیر، می گوید: «نمی خواهم وارد این موضوع شوم. اما تا الآن آنها وارد جنگ روشن یا درگیری روشنی نشده اند. این مساله دلیلی می شود که بگوییم آنها از گذشته درس گرفته اند.»

وی در ادامه می افزاید: «مساله دیگری نیز بر سر ریاست جمهوری لبنان وجود دارد. میشل سلیمان مشخص است که از کجا آمده و مواضعش چه بوده است و چگونه به تدریج به خصوص در قبال سوریه و حزب الله مواضعش را عوض کرد. لازم است که رئیس جمهوری به دور از جنجال که بتواند بحران را اداره کند و درایت به خرج دهد و از همه زوایا به امور بنگرد، برای لبنان انتخاب شود. نباید رئیس جمهوری قدم به کاخ بعبدا بگذارد که تازه بخواهد چیزی یاد بگیرد یا این که تا به حال ارتباطی با شهروندان نداشته است و هیچ چیز نمی داند. یک عده می گویند که نیمی از لیوان خالی است اما چه کسی می گوید که نصف دیگر هم پر است.»

مسئول اداره سوم امور خاورمیانه در کاخ سفید در ادامه درباره بیانیه نخست وزیری که هنوز بر آن توافق نشده است نیز می گوید: «باید توافق بر سر بیانیه حاصل شود اما به دور از خشونت. باید از خشونت پرهیز کنند. نباید بیانیه ای صادر شود که هر کدام از طرف ها را به گونه ای تحریک کند و به سمت خشونت بکشاند.»

وی درباره روابط امریکا با لبنانی ها و حزب الله و این که تا چه اندازه می تواند از بروز اصطکاک میان گروه های لبنانی جلوگیری کند نیز می گوید: «امریکا نرم است. با نرمش با لبنانی ها و اعراب برخورد می کند. عرب ها خیلی چیزها از امریکا می خواهند اما نمی تواند چیزی که در اختیارش نیست را در اختیارشان بگذارد، لبنانی ها باید نقش خود را بازی کنند. نرمش آنها ضروری است. ما به رغم دشمنی مان با حزب الله توانسته ایم در امور متعددی با آن به توافق برسیم. ما یک سری اصول ثابت در خارج از کشورمان داریم که اسرائیل از جمله آنها است، غیر از آن درباره باقی موارد می توانیم بازنگری کنیم و مواضعمان را تعدیل کنم و امور را دوباره بررسی کنیم و مصالحمان را بر اساس امور جدید مورد بازبینی قرار دهیم.»

وی درباره جنگ در سوریه نیز می گوید: «شاید جنگ در سوریه چند سال ادامه پیدا کند. امکانات لازم برای حل بحران آن وجود ندارد. حکومت اسد اخیرا دستاوردهای نظامی ای به دست آورده اما موفق نشده استیلای خود را بر کل سوریه باز گرداند. اگر چک های ایران و سلاح آن در کنار سلاح سوریه و چین نبود کارش تا حالا تمام شده بود. قدرت نظامی ای که بشار اسد از آن استفاده می کند باعث می شود تا بتواند به طور کامل بر کشورش مسلط شود. ولی تا رسیدن به این مرحله شاید زمان بسیاری لازم باشد.»

مسئول اداره سوم امور خاورمیانه در کاخ سفید درباره رابطه بحران اوکراین با سوریه نیز می گوید: «نباید این دو پرونده را به هم وصل کرد. این دو هیچ ارتباطی با هم ندارند. اما اگر مصحلت یا مصالح به سمتی رفت که این دو را به هم ربط کرد، آن گاه این دو پرونده نیز به هم مرتبط می شوند. هم پیمان پوتین در اوکراین، یانوکوویچ سوء مدیریت شدید داشت. پوتین کریمه را می خواهد و دوست ندارد که اوکراین به پیمان آتلانتیک شمالی بپیوندد، نمی خواهد نه ضد اروپا باشد نه ضد روسیه. امریکا می خواهد پوتین امیدوار باشد که راه حلی برای همه اینها وجود دارد. اگر روابط اوکراین با روسیه بیش از این متشنج شد آن گاه شاید پرونده سوریه به اوکراین پیوند بخورد. البته پوتین تلاش می کند کار به آن جا نکشد. البته اسد باهوش تر از این حرف ها است و تلاش می کند که از آن چه در اوکراین و سوریه می گذرد، بهره برداری کند تا وضعیت داخلی اش را تقویت کند. این امر ممکن است. حکومت سوریه شاید این کار را بکند.»

تحریریه دیپلماسی ایرانی/11