بررسی میزان حمایت کنگره از روسای جمهور

موثرترین رئیس جمهور آمریکا کیست؟

۲۹ تیر ۱۳۹۲ | ۰۵:۲۴ کد : ۱۹۱۸۷۸۲ سرخط اخبار

مرکز مطالعات راهبردی ایالات متحده (دیدبان آمریکا): یک مرد بیچاره از ایالتی خشک به همراه کسی که اکثر اوقات به عنوان بدترین رئیس جمهور معرفی می شود، موثرترین ساکنین اتاق بیضی ( دفتر کار رئیس جمهور آمریکا) از زمان لیندون جانسون تاکنون هستند.

براساس بررسی های موسسه آمریکن اینترپرایز و بروکینگز در رابطه با میزان موفقیت روسای جمهور در کنگره، نتایج جالبی به دست آمده است.در این تحقیق میزان تاثیر گذاری رئیس جمهور بر کنگره بررسی شده است و این که کنگره با کدام رئیس جمهور بیشتر همراهی کرده است.

طبیعتاً لیندون بی جانسون با توانایی مشهور خود در گول زدن، به راحتی می توانست کنگره را به حمایت از اقدامات خود ترغیب کند.دلیل موفقیت جانسون این بود که وی قبل از این که معاون رئیس جمهور شود، رهبر اکثریت سنا بود و با این گونه اقدامات آشنا بود.عملکرد جان اف کندی از جانسون هم بهتر بود.اما دوره ی ریاست جمهوری وی کوتاه بود و ترور شد.اما نکته ی جالب توجه این بررسی این است که بعد از کندی و جانسون، بهترین عملکرد متعلق به جیمی کارتر است.کارتر رئیس جمهوری بود که قبل از ورود به کاخ سفید فرماندار ایالات خشک، جورجیا بود.با توجه به شکست وی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری، این موفقیت غیرمنتظره است.کارتر در انتخابات سال 1980 رقابت را به رونالد ریگان جمهوری خواه واگذار کرد.بعد از کارتر، جورج دبلیو بوش که به زعم بعضی از کارشناسان، بدترین رئیس جمهور تاریخ آمریکا می باشد، در مکان بعدی قرار می گیرد.

وضعیت باراک اوباما در این بررسی خیلی خوب نیست، البته شاید انتظار بیشتری وجود داشت یا این که حداقل به نسبت جورج دبلیو بوش تاثیر گذارتر باشد.اما میزان تاثیر گذاری اوباما در ابتدا خوب بود و بعداً افت داشت.وقتی کنترل مجلس نمایندگان در سال 2009 و 2010، در اختیار دموکرات ها بود، براساس شاخص های این بررسی، وی 94.4 درصد و 88.1 درصد بر مجلس تاثیر گذار بود.این میزان در سال 2011 و 2012 به 31.6 درصد و 19.7 درصد کاهش یافت.میزان تاثیرگذاری اوباما در سنا از 98.8 درصد در سال 2009 به 79.7 درصد در سال 2012 رسیده است.البته اگر دموکرات ها در انتخابات سنا سال 2014، تعدادی از کرسی هایشان را از دست دهند یا حتی اکثریت سنا را از دست بدهند، این ارقام بدتر هم خواهد شد.

خوب سوالی که پیش می آید این است که این مسئله چه اهمیتی دارد؟ امکان دارد بعضی بگویند که این فقط یک اتفاق است که دو تن از ضعیف ترین روسای جمهور، تاثیر گذارترین رئیس جمهور در کنگره بوده اند.شاید هم عده ای این تحلیل را داشته باشند که کنگره کوتاه می آید یا این که در مقابل، عده ای از نمایندگان دچار نوعی وسواس هستند، یا این که تحت تاثیر قدرت رهبری رئیس جمهور قرار گرفته اند.این نکته را باید مدنظر قرار داد که صرف نظر از آن که میزان تاثیر پذیری و حمایت کنگره از رئیس جمهور، در بلند مدت چه اثراتی دارد، این معیاری غلط و گمراه کننده برای تعیین قدرت و عملکرد رئیس جمهور است.داده های این گزارش به اندازه ای نیست که بتوان با اطمینان، عملکرد یک رئیس جمهور را مورد قضاوت قرار دهیم.

منبع: آتلانتیک


( ۱۹ )

نظر شما :