اوباما دست از سر این مرد برنمی دارد
خبرآنلاین: اکنون دیگر بر همه مشخص است که باراک اوباما رئیس جمهوری امریکا به ولادیمیر پوتین به چشم شریکی در دومین دور از ریاست جمهوری اش نگاه می کند. اما مشکل از این حقیقت ریشه می گیرد که پوتین تمایلی به این ایفای نقش ندارد. بیانیه کاخ سفید که در روز چهارشنبه منتشر شد و در آن اعلام شده بود شخص پوتین در جامه رئیس جمهوری تازه سوگند خورده روسیه در نشست گروه هشت شرکت نخواهد کرد، پیام چندان خوشحال کننده ای برای واشنگتن نبود. ابتدای ماه جاری بود که رئیس جمهوری آمریکا مشاور امنیت ملی خود تام دانیلون را با پیامی در دست به مسکو اعزام کرد. پیامی که به گفته شاهدان عینی چند صفحه ای بود و اصلی ترین محور در آن آمادگی برای همکاری با پوتین بود.
پوتین در توضیح عدم حضور خود در کمپ دیوید به بهانه نشست گروه هشت کشور اقتصادی ، تشکیل دولت تازه در روسیه و شکل دادن ترکیب کابینه را بهانه کرد. این در حالیست که او اکنون رئیس جمهور است و نه نخست وزیری که مسئول سروسامان دادن به جزئیات تشکیل کابینه باشد. برخی مقام های نزدیک به کاخ های سفید و کرملین با رد این بهانه پوتین ادعا می کنند که وی با پرهیز از حضور در این نشست در حقیقت اعتراض خود را به حمایت تلویحی سنا از معترضان روس که مخالف پوتین هستند، نشان داد. برخی نیز دلیل این حرکت پوتین را معادله های پشت پرده وی می دانند. مردی که همواره قدرت خود را پنهان نگاه داشته است.
به هر حال پوتین نسبت به اصلی ترین دلیل تمرکز اوباما بر روی خود اشتیاق چندانی نشان نمی دهد: رسیدن به توافق هسته ای کلیدی در خصوص آمار تسلیحات در اختیار در پایان سال 2013 میلادی. پس از امضای توافقنامه استارت جدید در سال 2010 میلادی به نظر می رسد که دو طرف برای به توافق رسیدن در سال 2013 نیز مشکل آنچنانی با هم نداشته باشند. امضای این قرارداد با روسیه در سال 2013 به معنای موفقیت اوباما در دوستی با روسیه و کاهش از تسلیحات استراتژیک هسته ای است که در این مدت جنجال های فراوانی را به همراه داشته است. اوباما دقیقا به دلیل شعارهای رنگینش در این خصوص بود که جایزه صلح نوبل را از آن خود کرد.
با اینهمه به نظر نمی رسد که آقای پوتین چندان به این همکاری مایل باشد. هفته گذشته او لیست هفت اولویت روسیه در رابطه با امریکا را مشخص کرد و در ششمین بند آورده شده است: کاهش بیشتر تسلیحات استراتژیک مخرب . البته در توضیح این بخش آمده است که این کاهش تنها در شرایطی که مسائل منطقه ای و دغدغه های بین المللی اجازه دهد، صورت خواهد گرفت. این سخنان به معنای موضع گیری علیه سیستم موشک دفاعی امریکا است. پوتین تاکنون بارها چه در جامه نخست وزیر و چه در قامت این روزهایش تاکید کرده که مسکو از واشنگتن در خصوص این سامانه تضمین امنیتی می خواهد.
تلاش اوباما برای به ثمر نشاندن این قرارداد هسته ای تغییر در رویه مقابله با پوتین را به دنبال داشته است. مردی که اوباما سه سال تمام نادیده گرفت تا شاید بتواند با دمیتری مدوف که به اصلاح طلبی بیشتر شهرت داشت به توافق برسد. با وجود اینکه او می توانست چند روز صبوری به خرج دهد، اما به پوتین برای پیروزی در انتخاباتی تبریک گفت که بسیاری از ناظران آن را آلوده به تقلب خواندند. چهل و چهارمین رئیس جمهوری آمریکا حتی لغو لایحه محدودیت تجارت میان امریکا و روسیه مصوب 1974 را تبدیل به اصلی ترین اولویت بررسی کنگره در بهار امسال کرده است.
انچه که در توسل به این استراتژی قابل توجه است بی توجهی به اصلی ترین درسی است که اوباما در نخستین دور حضور در قدرت به آن دست یافته بود. نویسنده این مطلب برای واشنگتن پست در ادامه می نویسد: تجربه تحولات در جهان عرب نشان داد که نباید به قدرتی در حال سقوط پر و بال داد. با حضور صدها نفر در خیابان های مسکو و درگیری خشونت بار میان آنها و نیروهای امینتی ، پوتین بی شباهت به حسنی مبارک نیست. امروز پوتین اوضاع را در کنترل دارد اما مدل حکومتی او ترک برداشته و کشورش اندک اندک علیه او برمی خیزد.
به نظر می رسد که اصلی ترین اولویت دولت پوتین در ماه های نخست تکیه زدن بر کرسی ریاست جمهوری ، مبارزه با تصویب طرح" سرگی ماگنیتسکی " باشد. این طرح را دموکرات هایی ارائه دادند که مخالف نقض حقوق بشر در روسیه هستند و آن را مقوله ای قابل توجه در رابطه میان مسکو – واشنگتن می دانند.
عنوان این طرح از نام فعال حقوق دانی در روسیه اقتباس شده است که اختلاس های چندمیلیونی در وزارت کشور روسیه را افشا کرده و توسط همان مقام هایی که به فساد مالی متهم کرده بود به زندان انداخته شده و در سال 2009 به دنبال شکنجه جان خود را از دست داد. این طرح هم در سنا و هم در کنگره مدافعان خاص خود را دارد و به دنبال تصویب آن افرادی که در این پرونده متهم شناخته شوند از سفر به امریک محروم خواهند شد و البته حساب های مالی آنها در خارج از روسیه نیز بلوکه خوهد شد. در این ماجرا اوباما کنار ولادیمیر پوتین و مقابل کنگره کشور خودش ایستاده است. وابستگان به کاخ سفید در کنگره و سنا تلاش خود را برای بلوکه این طرح به کار گرفته اند. این طرح ماه گذشته برای بررسی به کمیته سیاست خارجی سنا فرستاده شد اما به درخواست اوباما تا پایان نشست گروه هشت در کمپ دیوید و حضور پوتین در خاک امریکا ، بررسی آن به تعویق انداخته شد.
پوتین در توضیح عدم حضور خود در کمپ دیوید به بهانه نشست گروه هشت کشور اقتصادی ، تشکیل دولت تازه در روسیه و شکل دادن ترکیب کابینه را بهانه کرد. این در حالیست که او اکنون رئیس جمهور است و نه نخست وزیری که مسئول سروسامان دادن به جزئیات تشکیل کابینه باشد. برخی مقام های نزدیک به کاخ های سفید و کرملین با رد این بهانه پوتین ادعا می کنند که وی با پرهیز از حضور در این نشست در حقیقت اعتراض خود را به حمایت تلویحی سنا از معترضان روس که مخالف پوتین هستند، نشان داد. برخی نیز دلیل این حرکت پوتین را معادله های پشت پرده وی می دانند. مردی که همواره قدرت خود را پنهان نگاه داشته است.
به هر حال پوتین نسبت به اصلی ترین دلیل تمرکز اوباما بر روی خود اشتیاق چندانی نشان نمی دهد: رسیدن به توافق هسته ای کلیدی در خصوص آمار تسلیحات در اختیار در پایان سال 2013 میلادی. پس از امضای توافقنامه استارت جدید در سال 2010 میلادی به نظر می رسد که دو طرف برای به توافق رسیدن در سال 2013 نیز مشکل آنچنانی با هم نداشته باشند. امضای این قرارداد با روسیه در سال 2013 به معنای موفقیت اوباما در دوستی با روسیه و کاهش از تسلیحات استراتژیک هسته ای است که در این مدت جنجال های فراوانی را به همراه داشته است. اوباما دقیقا به دلیل شعارهای رنگینش در این خصوص بود که جایزه صلح نوبل را از آن خود کرد.
با اینهمه به نظر نمی رسد که آقای پوتین چندان به این همکاری مایل باشد. هفته گذشته او لیست هفت اولویت روسیه در رابطه با امریکا را مشخص کرد و در ششمین بند آورده شده است: کاهش بیشتر تسلیحات استراتژیک مخرب . البته در توضیح این بخش آمده است که این کاهش تنها در شرایطی که مسائل منطقه ای و دغدغه های بین المللی اجازه دهد، صورت خواهد گرفت. این سخنان به معنای موضع گیری علیه سیستم موشک دفاعی امریکا است. پوتین تاکنون بارها چه در جامه نخست وزیر و چه در قامت این روزهایش تاکید کرده که مسکو از واشنگتن در خصوص این سامانه تضمین امنیتی می خواهد.
تلاش اوباما برای به ثمر نشاندن این قرارداد هسته ای تغییر در رویه مقابله با پوتین را به دنبال داشته است. مردی که اوباما سه سال تمام نادیده گرفت تا شاید بتواند با دمیتری مدوف که به اصلاح طلبی بیشتر شهرت داشت به توافق برسد. با وجود اینکه او می توانست چند روز صبوری به خرج دهد، اما به پوتین برای پیروزی در انتخاباتی تبریک گفت که بسیاری از ناظران آن را آلوده به تقلب خواندند. چهل و چهارمین رئیس جمهوری آمریکا حتی لغو لایحه محدودیت تجارت میان امریکا و روسیه مصوب 1974 را تبدیل به اصلی ترین اولویت بررسی کنگره در بهار امسال کرده است.
انچه که در توسل به این استراتژی قابل توجه است بی توجهی به اصلی ترین درسی است که اوباما در نخستین دور حضور در قدرت به آن دست یافته بود. نویسنده این مطلب برای واشنگتن پست در ادامه می نویسد: تجربه تحولات در جهان عرب نشان داد که نباید به قدرتی در حال سقوط پر و بال داد. با حضور صدها نفر در خیابان های مسکو و درگیری خشونت بار میان آنها و نیروهای امینتی ، پوتین بی شباهت به حسنی مبارک نیست. امروز پوتین اوضاع را در کنترل دارد اما مدل حکومتی او ترک برداشته و کشورش اندک اندک علیه او برمی خیزد.
به نظر می رسد که اصلی ترین اولویت دولت پوتین در ماه های نخست تکیه زدن بر کرسی ریاست جمهوری ، مبارزه با تصویب طرح" سرگی ماگنیتسکی " باشد. این طرح را دموکرات هایی ارائه دادند که مخالف نقض حقوق بشر در روسیه هستند و آن را مقوله ای قابل توجه در رابطه میان مسکو – واشنگتن می دانند.
عنوان این طرح از نام فعال حقوق دانی در روسیه اقتباس شده است که اختلاس های چندمیلیونی در وزارت کشور روسیه را افشا کرده و توسط همان مقام هایی که به فساد مالی متهم کرده بود به زندان انداخته شده و در سال 2009 به دنبال شکنجه جان خود را از دست داد. این طرح هم در سنا و هم در کنگره مدافعان خاص خود را دارد و به دنبال تصویب آن افرادی که در این پرونده متهم شناخته شوند از سفر به امریک محروم خواهند شد و البته حساب های مالی آنها در خارج از روسیه نیز بلوکه خوهد شد. در این ماجرا اوباما کنار ولادیمیر پوتین و مقابل کنگره کشور خودش ایستاده است. وابستگان به کاخ سفید در کنگره و سنا تلاش خود را برای بلوکه این طرح به کار گرفته اند. این طرح ماه گذشته برای بررسی به کمیته سیاست خارجی سنا فرستاده شد اما به درخواست اوباما تا پایان نشست گروه هشت در کمپ دیوید و حضور پوتین در خاک امریکا ، بررسی آن به تعویق انداخته شد.
نظر شما :