دلایل اتحادیه اروپا برای تحریم نکردن دوباره ایران
کشورهای عضو اتحادیه اروپا نتوانستند درباره اعمال تحریمهای جدید علیه ایران به توافقات جدیدی دست یابند؛ اما دلیل این توافق نداشتن برای اعمال تحریمهای جدید علیه ایران در اتحدیه اروپا چیست؟
به گزارش «تابناک» در نشست 23 آبان سران اروپا در بروکسل، نه تنها توافقی برای اعمال تحریمهای بیشتر علیه ایران حاصل نشد، بلکه سخن از تحریم بانک مرکزی و تحریم فروش نفت ایران هم به میان نیامد.
بر پایه این گزارش، توافق نداشتن کشورهای اروپایی برای اعمال دور جدید از تحریمها علیه ایران، ظاهرا از آنجا سرچشمه میگیرد که هر کدام از کشورهای اروپایی، منافع متفاوتی درباره ایران دارند؛ بنابراین، کشورهای عضو اتحادیه اروپا درباره ایران، رابطه یکسان و همسان ندارد و گزینههای دیگر نیز تابعی هستند از همین منافع و نزدیکی و دوری این کشورها با ایران که همین منافع متقابل در ارتباط با ایران، دست آنان را برای اندیشیدن تدابیر شدیدتر علیه ایران بسته است.
ناگفته نماند، به دلیل همین منافع کشورهای اروپایی در ایران است که نه تنها اجماعی برای اعمال تحریمهای جدیدتر به دست نخواهد آمد، بلکه این کشورها احتمالا همین سطح کنونی تحریمها را گستردهتر کنند؛ یعنی تحریمها عمیقتر نخواهد شد که مثلاً به بانک مرکزی یا تحریم صادرات نفت ایران برسد، بلکه حواشی تحریمهای کنونی را گستردهتر و اقلام جدیدی را به آن اضافه خواهند کرد.
در واقع، اصل کلام این است با تحریم ایران، کشورهایی اروپایی همچون آلمان که روابط تجاری گسترده ای با ایران دارد، بیشتر از همه متضرر میشود. به همین دلیل هم هست که کشورهایی که بیشترین رابطه و بیشترین نفع را دارند، ترجیح میدهند این تحریمها عمیقتر نشود.
در این میان، افزون بر منافع تجاری این کشورها با ایران، بحران اقتصادی اروپا هم مزید بر علت شده است و در پایان هم کشورهای اروپایی، بیش از هر کشور دیگری، از نادرست بودن گزارش آژانس انرژی اتمی در ایران آگاهند؛ پس هزینه چه چیزی را با تحریم ایران باید بپردازند؟!
به گزارش «تابناک» در نشست 23 آبان سران اروپا در بروکسل، نه تنها توافقی برای اعمال تحریمهای بیشتر علیه ایران حاصل نشد، بلکه سخن از تحریم بانک مرکزی و تحریم فروش نفت ایران هم به میان نیامد.
بر پایه این گزارش، توافق نداشتن کشورهای اروپایی برای اعمال دور جدید از تحریمها علیه ایران، ظاهرا از آنجا سرچشمه میگیرد که هر کدام از کشورهای اروپایی، منافع متفاوتی درباره ایران دارند؛ بنابراین، کشورهای عضو اتحادیه اروپا درباره ایران، رابطه یکسان و همسان ندارد و گزینههای دیگر نیز تابعی هستند از همین منافع و نزدیکی و دوری این کشورها با ایران که همین منافع متقابل در ارتباط با ایران، دست آنان را برای اندیشیدن تدابیر شدیدتر علیه ایران بسته است.
ناگفته نماند، به دلیل همین منافع کشورهای اروپایی در ایران است که نه تنها اجماعی برای اعمال تحریمهای جدیدتر به دست نخواهد آمد، بلکه این کشورها احتمالا همین سطح کنونی تحریمها را گستردهتر کنند؛ یعنی تحریمها عمیقتر نخواهد شد که مثلاً به بانک مرکزی یا تحریم صادرات نفت ایران برسد، بلکه حواشی تحریمهای کنونی را گستردهتر و اقلام جدیدی را به آن اضافه خواهند کرد.
در واقع، اصل کلام این است با تحریم ایران، کشورهایی اروپایی همچون آلمان که روابط تجاری گسترده ای با ایران دارد، بیشتر از همه متضرر میشود. به همین دلیل هم هست که کشورهایی که بیشترین رابطه و بیشترین نفع را دارند، ترجیح میدهند این تحریمها عمیقتر نشود.
در این میان، افزون بر منافع تجاری این کشورها با ایران، بحران اقتصادی اروپا هم مزید بر علت شده است و در پایان هم کشورهای اروپایی، بیش از هر کشور دیگری، از نادرست بودن گزارش آژانس انرژی اتمی در ایران آگاهند؛ پس هزینه چه چیزی را با تحریم ایران باید بپردازند؟!
نظر شما :