سفر معاون آژانس به تهران ؛ پيگيرى بى وقفه برنامه هسته اى ايران

۰۲ اردیبهشت ۱۳۸۷ | ۱۹:۳۱ کد : ۱۷۹۰ اخبار اصلی
اولى هاينونن، معاون مديرکل آژانس بين‌المللى انرژى اتمى، دوشنبه دوم ارديبهشت ماه براى گفت و گو با مقامات ایران درباره اتهامات این کشور در زمینه انجام مطالعات تسلیحاتی هسته‌ای وارد تهران مى شود.
سفر معاون آژانس به تهران ؛ پيگيرى بى وقفه برنامه هسته اى ايران
على اصغر سلطانيه، نماينده دائم ايران در آژانس بين‌المللى انرژى اتمى، از سفر اولى هاينونن، معاون مديرکل آژانس بين‌المللى انرژى اتمى، به تهران خبر داد و گفت:" هاينونن روزهاى دوشنبه و سه‌شنبه هفته جارى در تهران خواهد بود و هرمن ناکارت، رئيس اجرايى پادمان آژانس بین المللی انرژی اتمی، وى را در اين سفر همراهى خواهد کرد.
 
اين خبر با اعلام خانم میلسا فلمینگ، سخنگوی آژانس بین المللی انرژی اتمی، قطعیت يافت. سخنگوی آژانس بین المللی انرژی اتمی، هدف اين سفر را گفت و گو با مقامات ایران درباره اتهامات این کشور در زمینه انجام مطالعات تسلیحاتی هسته‌ای بيان کرده است.
 
به نظر مى رسد با وجود اينکه ديدار غلام رضا آقازاده، رئيس سازمان انرژى اتمى ايران، با محمد البرادعى، مدير کل آژانس بين المللى انرژى اتمى، با تاخير مواجه شده، مسئولين آژانس پيگيرى هاى خود در مورد برنامه هسته اى ايران را متوقف نساخته و بى توجه به تاخيرها و تعويق ها که در فعاليت هاى ايران براى افزايش تعامل با آژانس صورت مى گيرد، فعاليت هاى خود را طبق برنامه ريزى ادامه مى دهند.
 
بر اساس گزارش خبرگزارى رويترز، اولى هاينونن، در ماه فوريه در جلسه‌ اى پيرامون ايران با موضوع " ارتباطاتى ميان پروژه‌ هاى فرآورى اورانيوم، آزمايشات انفجارى و تغيير يک موشک به شکلى مناسب حمل کلاهک " جنجالى ديپلماتيک به راه انداخت و مدعی شد که طرح‌های ایران برای غنی‌سازی اورانیوم در کنار مواد منفجره‌ آزمایشی و تغییر شکل سر مخروطی موشک برای سوار کردن کلاهک هسته‌ای بر روی آن، نشان‌دهنده ارتباط برنامه هسته‌ای و موشکی جمهوری اسلامی است.
 
پيش بينى مى شود سفر وي نيز با هدف توضيح خواستن از مقامات ايرانى در خصوص اين مطالعات، برنامه ريزى شده باشد.
 
از سوى ديگر با وجود اينکه ایران همواره این اتهامات را رد کرده و بر صلح آمیز بودن برنامه هسته ای خود تاکید داشته، آژانس به دقت بر روند فعاليت هاى ايران در برنامه هسته اى نظارت داشته و ميزان تطابق دستاوردهای هسته اى ايران  با واقعيات را می سنجد تا توضیحات قانع‌کننده‌ای برای برخى فعالیت‌های ایران بیابد.
 
اين در حالى است که مقامات ايران همواره فضاى ارتباط و تعامل ايران و آژانس را مثبت ارزيابى کرده و خود را مسبب راه اندازى دور تازه اى از مذاکرات در خصوص رفع ابهامات مطرح در برنامه هسته اى معرفى مى کنند و همواره بر اين نکته تاکيد دارند که مرجع اصلى و نهايى براى بررسى فعاليت هاى هسته اى ايران و تصميم گيرى در خصوص آن تنها آژانس بين المللى انرژى اتمى است و شوراى امنيت سازمان ملل در اين ميان فاقد جايگاه است.
 
در همين راستا على اصغر سلطانيه سفر آتى هاينونن به تهران را برنامه اى در چارچوب برنامه‌هاى معمول جمهورى اسلامى ايران با آژانس ارزيابى کرد و آنرا نشانه سياست ايران در تداوم همکارى‌هاى فنى و تخصصى با اين نهاد بين المللى دانست. همچنين محمد على حسينى نيز يکشنبه اول ارديبهشت ماه در جلسه هفتگى خود با خبرنگاران در خصوص سفر روز دوشنبه "اولى هاينونن" معاون البرادعى در راس هيئتى عاليرتبه به تهران، اين سفر را در چارچوب همکاريهاى ايران و آژانس و سفرى عادى خواند و گفت: ما در خصوص‌ آنچه از سوى آژانس پيرامون مطالعات ادعايى مطرح شد ارزيابى‌مان را داديم و چارچوب همکاريهاى ما با آژانس روشن و مشخص است. جمهورى اسلامى هيچگونه فعاليت‌هاى محرمانه و سرى ندارد و تمام آنچه در زمينه هسته‌اى انجام مى‌دهد زير نظر آژانس است.
 
 
شوراى امنيت در قطعنامه‌ 1803همانند گذشته توقف غنى‌سازى اورانيوم را خواستار شده و بهانه تصويب اين قطع نامه را نگرانى از آينده برنامه هسته‌اى ايران اعلام کرده بود.
 
14کشور عضو شوراى امنيت به اين قطعنامه رأى مثبت دادند و تنها اندونزى به آن رأى ممتنع داد. اين قطع نامه درست 10 روز پس از انتشار گزارش محمد البرادعى، مديرکل آژانس بين‌المللى انرژى اتمى، و با فاصله يک ساله از صدور قطعنامه قبلى به تصويب رسيد.
 
نکته اى که به روشنى در اين ميان خودنمايى مى کند اين است که قطع نامه سوم بدون ضمانت اجرایی و تنها با هدف شدت بخشيدن به فضاى بحرانى شکل گرفته پيرامون نحوه و نوع فعاليت هاى هسته اى ايران صادر شد و بى شک تحت تاثير تحولات بين‌الملل در فاصله زمانى اسفند 85 تا اسفند 86 بود و ادامه دار بودن زنجيره فطع نامه هاى تحريمى و تحديدي در خصوص ايران نيز در صورت اوج گيرى نگرانى هاى بين المللى از فعاليت هاى ايران، تحت تاثير اين فضا خواهد بود.
 
اما شايد تاخيرهاى ايران براى ادامه دادن به مذاکرات با آژانس ريشه در بى تاثيرى همکارى هاى صورت گرفته در ممانعت از صدور قطع نامه سوم عليه ايران داشته باشد که در اين صورت بايد اين نکته را متذکر شد که در شرايط کنونى فضاى حاکم بر جهان چندان به نفع ايران و همسو با فعاليت هاى و دست آورد هاى هسته اى اين کشور نبوده و به منظور پيشگيرى از وخامت اين فضا بايد در هر شرايطى از ادامه تماس ها و گفت وگو ها با آژانس بعنوان مرجع ذى صلاح از ديد ايران، استقبال کرد و در اين مسير هرگونه تاخير و تعويق زمينه ساز تحليل ها و تفسيرهايى مغاير با منافع ايران است.
 
 

نظر شما :