ایران باز هم نیروگاه اتمی می‌سازد
عضو کمیته بررسی وضعیت نیروگاه اتمی بوشهر از ارسال گزارش این کمیته به هیئت رئیسه مجلس خبر داد و با انتقاد از تأخیر روس‌ها در راه‌اندازی این نیروگاه، آخرین قرار داد مکتوب با روس‌ها برای تحویل و بهره‌برداری از نیروگاه بوشهر را مربوط به دی‌ماه ۸۹ خواند و گفت: ایران برای ساخت نیروگاه‌های اتمی جدید، برنامه‌ریزی دارد.
"حسین امیری خامکانی" در گفت‌وگو با خبرنگار خانه ملت از نهایی شدن بررسی وضعیت نیروگاه اتمی بوشهر از سوی کمیته بررسی وضعیت این نیروگاه خبر داد و گفت: این کمیته با برگزاری چند نشست در تهران و بازدید از نیروگاه اتمی در بوشهر گزارشی را آماده کرد که این گزارش پس از ارائه به کمیسیون انرژی به هیئت رئیسه مجلس ارسال شده است.
نماینده مردم زرند در مجلس شورای اسلامی، تصریح کرد: کمیته بررسی وضعیت نیروگاه اتمی بوشهر در گزارش خود به جمع‌بندی در زمان نهایی راه‌اندازی نیروگاه اتمی بوشهر نرسید، اما این کمیته معتقد است که وعده داده شده از سوی مسئولان این نیروگاه مبنی بر راه‌اندازی آن تا پایان مرداد، دور از دسترس است.
از پیمان‌شکنی آلمان‌ها تا بدقولی روس‌ها
عضو کمیته بررسی وضعیت نیروگاه اتمی بوشهر در تشریح علت‌های تأخیر بهره‌برداری از نیروگاه اتمی بوشهر، گفت: اگر از شرایط خاص ایران در زمان جنگ تحمیلی بگذریم، بخشی از این تأخیر به طرف‌‌هایی برمی‌گردد که ایران برای ساخت نیروگاه اتمی با آنها قرار داد بسته بود.
وی همچنین افزود: پیمان‌شکنی آلمان‌ها بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، انتقال قرارداد از آلمان‌ها به روس‌ها و تغییر تکنولوژی آلمانی به روسی بخشی از علت طولانی شدن فرآیند راه‌اندازی نیروگاه اتمی بوشهر است، اما باید توجه داشت که این همه داستان نیست و عوامل دیگری هم در طولانی شدن این فرآیند مؤثر هستند.
روس‌ها چندین نوبت بدقولی کرده‌اند
رئیس کمیته برق کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی با بیان این که روس‌ها در قرارداد‌های مربوط به نیروگاه اتمی بوشهر چندین نوبت بدقولی کرده‌اند، افزود: این بدقولی‌ها موجب شده است که تا امروز چند بار مفاد قرارداد ایران و روسیه برای ساخت و راه‌اندازی نیروگاه بوشهر اصلاح شود.
عضو کمیسیون انرژی مجلس همچنین افزود: آخرین قرارداد مکتوب ایران و طرف روسی برای تحویل نیروگاه بوشهر مربوط به دی‌ماه سال گذشته است و این که روس‌ها تا امروز این نیروگاه را تحویل نداده‌اند، تخلف از قرارداد با ایران به شمار می‌رود.
خروج سوخت و بارگذاری مجدد
امیری‌خامکانی، بروز برخی مشکلات در قلب رآکتور اتمی نیروگاه بوشهر را یکی از علت‌های راه‌اندازی نشدن این نیروگاه در بهمن ماه سال گذشته خواند و گفت: حادثه‌ای که در دی‌ماه اتفاق افتاد و در آن یکی از پروانه‌های اصلی نیروگاه آسیب دید موجب شد که کارشناسان ایرانی و روسی بعد از مدت‌ها بحث و بررسی، سرانجام تصمیم گرفتند سوخت را از رآکتور نیروگاه خارج کنند که این موضوع خودبه‌خود موجب تأخیر در تحویل نیروگاه بوشهر شد.
وی همچنین افزود: بر اساس مشاهده اعضای کمیته بررسی وضعیت نیروگاه بوشهر و گزارشی که مسئولان این نیروگاه در اختیار ما قرار دادند، برنامه زمان‌بندی نیروگاه برای رسیدن به تولید ۴۰۰ مگاوات برق به خوبی پیش می‌رود و این بار روس‌ها در انجام وظایف خود بدقولی نکرده‌اند.
ایران باز هم نیروگاه اتمی می‌سازد
عضو کمیسیون انرژی مجلس هشتم که سابقه سه دوره نمایندگی مجلس را در کارنامه خود دارد، از اشتیاق ایران برای ساخت نیروگاه‌های اتمی جدید خبر داد و گفت: هر چند هزینه راه‌اندازی نیروگاه اتمی در مراحل اولیه بیشتر از نیروگاه‌های فسیلی است؛ اما منافع بلند مدت این نیروگاه‌ها ساخت آنها را مقرون به‌صرفه می‌کند و ایران نیز بر حسب منافع ملی خود برای ساخت نیروگاه‌های اتمی جدید برنامه‌ریزی کرده است.
خامکانی تأکید کرد: معیار قرار دادن نیروگاه اتمی بوشهر برای اقتصادی بودن یا اقتصادی نبودن راه‌اندازی نیروگاه اتمی، درست نیست، زیرا این نیروگاه در شرایطی خاص و پیچیده قرار داشت و همین موضوع موجب شد تا هزینه ساخت آن چندین برابر ساخت یک نیروگاه اتمی معمولی باشد.
معلوم نیست باز هم با روس‌ها برای ساخت نیروگاه همکاری کنیم
رئیس کمیته برق نیروگاه اتمی بوشهر با تأکید بر برنامه‌ریزی ایران برای ساخت نیروگاه‌های اتمی جدید، تصریح کرد: برای ساخت نیروگاه جدید برنامه داریم، اما این به معنای حضور دوباره روس‌ها در پروژه‌های آینده ایران برای ساخت نیروگاه اتمی نیست.
امیری خامکانی همچنین افزود: آلمان‌ها قرار بود دو واحد یک‌هزار مگاواتی تولید برق اتمی در ایران راه‌اندازی کنند که نیروگاه بوشهر یکی از آنها است؛ البته این موضع درباره روس‌ها صادق نیست و ما با روس‌ها قراردادی برای ساخت یک نیروگاه اتمی دیگر نداریم.
تاریخ نیروگاه اتمی بوشهر؛ سند دشمنی غرب با ایران
نیروگاه اتمی بوشهر، نخستین نیروگاه هسته‌ای ایران است؛ در سال ۱۳۵۵ و دو سال بعد از تأسیس سازمان انرژی اتمی ایران، این سازمان با بخش تکنولوژی و تحقیقات سازمان انرژی اتمی آلمان غربی موافقت‌نامه‌ای برای همکاری‌های بلندمدت امضا کرد.
به دنبال آن شرکت کرافت ورک یونیون، یکی از شرکت‌های وابسته به زیمنس آلمان ساخت دو واحد نیروگاه اتمی هر یک به توان اسمی ۱۲۹۳ مگاوات و توان خالص ۱۱۹۶ مگاوات را در بوشهر برعهده گرفت، اما در سال ۱۳۵۷ در شرایطی که حدود ۷۵ درصد از واحد اول و ۶۰ درصد واحد دوم نیروگاه ساخته شده بود با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران طرف آلمانی کار بر روی پروژه را متوقف کرد.
ایران از شرکت آلمانی در دادگاه داوری بین‌المللی شکایت کرد و بر اساس رأی ۱۳ مارس سال ۱۹۸۲ دادگاه بین‌المللی، مقرر کرد، همه قطعات و دستگاه‌های ساخته شده در نیروگاه بوشهر تا آن زمان، به اضافه نیمی از سوخت هسته‌ای به مالکیت ایران در آید و پیمانکار موظف شد که این قطعات را به‌صورت تحویل در بندر بوشهر، به ایران تحویل دهد.
پایان جنگ تحمیلی، آغاز جنگ در جبهه تحریم
در دهه ۶۰ بار دیگر کار در نیروگاه بوشهر از سر گرفته شد، اما هم‌زمان با حضور کارشناسان آلمانی در نیروگاه، حمله موشکی عراق به بخشی از ساختمان نیروگاه بوشهر، آلمان را از ادامه پروژه منصرف کرد.
با پایان جنگ تحمیلی و سپری شدن دوران سازندگی، دسترسی به انرژی اتمی بار دیگر در دستور کار مسئولان انقلابی ایران قرار گرفت؛ آنان تصمیم داشتند با وجود تمام تهدید‌ها و تحریم‌های غرب علیه ایران به انرژی اتمی دست پیدا کنند.
در اوایل سال ۱۳۶۸ موافقتنامه همکاری هسته‌ای میان ایرن و روسیه تدوین شد و متعاقب آن در سال ۱۳۷۱ موافقتنامه کاملی از همکاری‌های هسته‌ای ایران و روسیه امضا شد.
این بود که روس‌ها به‌عنوان تکمیل کننده کار آلمان‌ها در بوشهر انتخاب شدند. با ورود روس‌ها به پروژه نیروگاه اتمی بوشهر و شدت گرفتن دشمنی غرب علیه ایران، هشت سال ریاست‌جمهوری سید محمد خاتمی به صحنه واقعی تضاد ایران، غرب و روسیه درباره نیروگاه اتمی بوشهر تبدیل شد، تا آنجا که بخش چشمگیری از دیپلماسی هشت ساله اصلاح‌طلبان صرف چانه‌زنی‌های موفق و ناموفق درباره نیروگاه اتمی بوشهر شد.
در نوامبر ۱۹۹۴ میلادی قرارداد تکمیل واحد اول نیروگاه بوشهر ایران و روسیه به امضا رسید. به موجب این قرارداد مقرر شد ساخت نیروگاه تا پایان سال ۲۰۰۰ میلادی به پایان برسد؛ این قرار داد در ژانویه ۱۹۹۶ میان سازمان انرژی اتمی ایران و شرکت اتم استوری اکسپورت روسیه اعتبار اجرایی پیدا کرد؛ طرف روس متعهد شد تا سال ۲۰۰۰ ساخت نیروگاه را به پایان برساند.
با انتخاب محمود احمدی نژاد به‌عنوان رئیس‌جمهوری ایران، دستیابی به انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای با قوت و اهتمام بیشتری پیگیری شد و به همین نسبت دشمنی غرب با ایران و سنگ‌اندازی در مسیر دستیابی به انرژی اتمی نیز بیشتر شد.
آخرین وعده روس‌ها بر سفره اتمی ایران
آخرین وعده روس‌ها برای راه‌اندازی نیروگاه اتمی بوشهر به بهمن سال ۸۹ باز می‌گرد که این وعده هم مانند بسیاری از وعده‌های آنان محقق نشد و سرانجام پس از گذشت چندین ماه رئیس سازمان انرژی اتمی ایران قول داد که تا پایان ماه رمضان امسال برق تولیدی نیروگاه اتمی بوشهر وارد مدار شود، وعده‌ای که تحقق آن هم در هاله‌ای از اما و اگرها پنهان است.
مشخصات فنی نیروگاه بوشهر
ژنراتور نیروگاه اتمی بوشهر از نوع سنکرون سه فازی است؛ سیستم خنک‌کنندگی در استاتور آب و در روتور و هسته استاتور آن نیز هیدروژن است؛ قدرت خروجی آن یک‌هزار مگاوات و دو قطب دارد؛ ولتاژ خروجی استاتور آن نیز ۲۷ کیلو ولت است.
نیروگاه اتمی بوشهر دو پست ۲۳۰ کیلوولت و ۴۰۰ کیلوولت دارد؛ پست ۴۰۰ کیلوولت از طریق دو خط به پست چغادک و شبکه سراسری متصل می‌شود و اتصال پست ۲۳۰ کیلوولت به شبکه سراسری به وسیله دو خط و از طریق پست بوشهر انجام می‌شود.
"حسین امیری خامکانی" در گفت‌وگو با خبرنگار خانه ملت از نهایی شدن بررسی وضعیت نیروگاه اتمی بوشهر از سوی کمیته بررسی وضعیت این نیروگاه خبر داد و گفت: این کمیته با برگزاری چند نشست در تهران و بازدید از نیروگاه اتمی در بوشهر گزارشی را آماده کرد که این گزارش پس از ارائه به کمیسیون انرژی به هیئت رئیسه مجلس ارسال شده است.
نماینده مردم زرند در مجلس شورای اسلامی، تصریح کرد: کمیته بررسی وضعیت نیروگاه اتمی بوشهر در گزارش خود به جمع‌بندی در زمان نهایی راه‌اندازی نیروگاه اتمی بوشهر نرسید، اما این کمیته معتقد است که وعده داده شده از سوی مسئولان این نیروگاه مبنی بر راه‌اندازی آن تا پایان مرداد، دور از دسترس است.
از پیمان‌شکنی آلمان‌ها تا بدقولی روس‌ها
عضو کمیته بررسی وضعیت نیروگاه اتمی بوشهر در تشریح علت‌های تأخیر بهره‌برداری از نیروگاه اتمی بوشهر، گفت: اگر از شرایط خاص ایران در زمان جنگ تحمیلی بگذریم، بخشی از این تأخیر به طرف‌‌هایی برمی‌گردد که ایران برای ساخت نیروگاه اتمی با آنها قرار داد بسته بود.
وی همچنین افزود: پیمان‌شکنی آلمان‌ها بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، انتقال قرارداد از آلمان‌ها به روس‌ها و تغییر تکنولوژی آلمانی به روسی بخشی از علت طولانی شدن فرآیند راه‌اندازی نیروگاه اتمی بوشهر است، اما باید توجه داشت که این همه داستان نیست و عوامل دیگری هم در طولانی شدن این فرآیند مؤثر هستند.
روس‌ها چندین نوبت بدقولی کرده‌اند
رئیس کمیته برق کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی با بیان این که روس‌ها در قرارداد‌های مربوط به نیروگاه اتمی بوشهر چندین نوبت بدقولی کرده‌اند، افزود: این بدقولی‌ها موجب شده است که تا امروز چند بار مفاد قرارداد ایران و روسیه برای ساخت و راه‌اندازی نیروگاه بوشهر اصلاح شود.
عضو کمیسیون انرژی مجلس همچنین افزود: آخرین قرارداد مکتوب ایران و طرف روسی برای تحویل نیروگاه بوشهر مربوط به دی‌ماه سال گذشته است و این که روس‌ها تا امروز این نیروگاه را تحویل نداده‌اند، تخلف از قرارداد با ایران به شمار می‌رود.
خروج سوخت و بارگذاری مجدد
امیری‌خامکانی، بروز برخی مشکلات در قلب رآکتور اتمی نیروگاه بوشهر را یکی از علت‌های راه‌اندازی نشدن این نیروگاه در بهمن ماه سال گذشته خواند و گفت: حادثه‌ای که در دی‌ماه اتفاق افتاد و در آن یکی از پروانه‌های اصلی نیروگاه آسیب دید موجب شد که کارشناسان ایرانی و روسی بعد از مدت‌ها بحث و بررسی، سرانجام تصمیم گرفتند سوخت را از رآکتور نیروگاه خارج کنند که این موضوع خودبه‌خود موجب تأخیر در تحویل نیروگاه بوشهر شد.
وی همچنین افزود: بر اساس مشاهده اعضای کمیته بررسی وضعیت نیروگاه بوشهر و گزارشی که مسئولان این نیروگاه در اختیار ما قرار دادند، برنامه زمان‌بندی نیروگاه برای رسیدن به تولید ۴۰۰ مگاوات برق به خوبی پیش می‌رود و این بار روس‌ها در انجام وظایف خود بدقولی نکرده‌اند.
ایران باز هم نیروگاه اتمی می‌سازد
عضو کمیسیون انرژی مجلس هشتم که سابقه سه دوره نمایندگی مجلس را در کارنامه خود دارد، از اشتیاق ایران برای ساخت نیروگاه‌های اتمی جدید خبر داد و گفت: هر چند هزینه راه‌اندازی نیروگاه اتمی در مراحل اولیه بیشتر از نیروگاه‌های فسیلی است؛ اما منافع بلند مدت این نیروگاه‌ها ساخت آنها را مقرون به‌صرفه می‌کند و ایران نیز بر حسب منافع ملی خود برای ساخت نیروگاه‌های اتمی جدید برنامه‌ریزی کرده است.
خامکانی تأکید کرد: معیار قرار دادن نیروگاه اتمی بوشهر برای اقتصادی بودن یا اقتصادی نبودن راه‌اندازی نیروگاه اتمی، درست نیست، زیرا این نیروگاه در شرایطی خاص و پیچیده قرار داشت و همین موضوع موجب شد تا هزینه ساخت آن چندین برابر ساخت یک نیروگاه اتمی معمولی باشد.
معلوم نیست باز هم با روس‌ها برای ساخت نیروگاه همکاری کنیم
رئیس کمیته برق نیروگاه اتمی بوشهر با تأکید بر برنامه‌ریزی ایران برای ساخت نیروگاه‌های اتمی جدید، تصریح کرد: برای ساخت نیروگاه جدید برنامه داریم، اما این به معنای حضور دوباره روس‌ها در پروژه‌های آینده ایران برای ساخت نیروگاه اتمی نیست.
امیری خامکانی همچنین افزود: آلمان‌ها قرار بود دو واحد یک‌هزار مگاواتی تولید برق اتمی در ایران راه‌اندازی کنند که نیروگاه بوشهر یکی از آنها است؛ البته این موضع درباره روس‌ها صادق نیست و ما با روس‌ها قراردادی برای ساخت یک نیروگاه اتمی دیگر نداریم.
تاریخ نیروگاه اتمی بوشهر؛ سند دشمنی غرب با ایران
نیروگاه اتمی بوشهر، نخستین نیروگاه هسته‌ای ایران است؛ در سال ۱۳۵۵ و دو سال بعد از تأسیس سازمان انرژی اتمی ایران، این سازمان با بخش تکنولوژی و تحقیقات سازمان انرژی اتمی آلمان غربی موافقت‌نامه‌ای برای همکاری‌های بلندمدت امضا کرد.
به دنبال آن شرکت کرافت ورک یونیون، یکی از شرکت‌های وابسته به زیمنس آلمان ساخت دو واحد نیروگاه اتمی هر یک به توان اسمی ۱۲۹۳ مگاوات و توان خالص ۱۱۹۶ مگاوات را در بوشهر برعهده گرفت، اما در سال ۱۳۵۷ در شرایطی که حدود ۷۵ درصد از واحد اول و ۶۰ درصد واحد دوم نیروگاه ساخته شده بود با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران طرف آلمانی کار بر روی پروژه را متوقف کرد.
ایران از شرکت آلمانی در دادگاه داوری بین‌المللی شکایت کرد و بر اساس رأی ۱۳ مارس سال ۱۹۸۲ دادگاه بین‌المللی، مقرر کرد، همه قطعات و دستگاه‌های ساخته شده در نیروگاه بوشهر تا آن زمان، به اضافه نیمی از سوخت هسته‌ای به مالکیت ایران در آید و پیمانکار موظف شد که این قطعات را به‌صورت تحویل در بندر بوشهر، به ایران تحویل دهد.
پایان جنگ تحمیلی، آغاز جنگ در جبهه تحریم
در دهه ۶۰ بار دیگر کار در نیروگاه بوشهر از سر گرفته شد، اما هم‌زمان با حضور کارشناسان آلمانی در نیروگاه، حمله موشکی عراق به بخشی از ساختمان نیروگاه بوشهر، آلمان را از ادامه پروژه منصرف کرد.
با پایان جنگ تحمیلی و سپری شدن دوران سازندگی، دسترسی به انرژی اتمی بار دیگر در دستور کار مسئولان انقلابی ایران قرار گرفت؛ آنان تصمیم داشتند با وجود تمام تهدید‌ها و تحریم‌های غرب علیه ایران به انرژی اتمی دست پیدا کنند.
در اوایل سال ۱۳۶۸ موافقتنامه همکاری هسته‌ای میان ایرن و روسیه تدوین شد و متعاقب آن در سال ۱۳۷۱ موافقتنامه کاملی از همکاری‌های هسته‌ای ایران و روسیه امضا شد.
این بود که روس‌ها به‌عنوان تکمیل کننده کار آلمان‌ها در بوشهر انتخاب شدند. با ورود روس‌ها به پروژه نیروگاه اتمی بوشهر و شدت گرفتن دشمنی غرب علیه ایران، هشت سال ریاست‌جمهوری سید محمد خاتمی به صحنه واقعی تضاد ایران، غرب و روسیه درباره نیروگاه اتمی بوشهر تبدیل شد، تا آنجا که بخش چشمگیری از دیپلماسی هشت ساله اصلاح‌طلبان صرف چانه‌زنی‌های موفق و ناموفق درباره نیروگاه اتمی بوشهر شد.
در نوامبر ۱۹۹۴ میلادی قرارداد تکمیل واحد اول نیروگاه بوشهر ایران و روسیه به امضا رسید. به موجب این قرارداد مقرر شد ساخت نیروگاه تا پایان سال ۲۰۰۰ میلادی به پایان برسد؛ این قرار داد در ژانویه ۱۹۹۶ میان سازمان انرژی اتمی ایران و شرکت اتم استوری اکسپورت روسیه اعتبار اجرایی پیدا کرد؛ طرف روس متعهد شد تا سال ۲۰۰۰ ساخت نیروگاه را به پایان برساند.
با انتخاب محمود احمدی نژاد به‌عنوان رئیس‌جمهوری ایران، دستیابی به انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای با قوت و اهتمام بیشتری پیگیری شد و به همین نسبت دشمنی غرب با ایران و سنگ‌اندازی در مسیر دستیابی به انرژی اتمی نیز بیشتر شد.
آخرین وعده روس‌ها بر سفره اتمی ایران
آخرین وعده روس‌ها برای راه‌اندازی نیروگاه اتمی بوشهر به بهمن سال ۸۹ باز می‌گرد که این وعده هم مانند بسیاری از وعده‌های آنان محقق نشد و سرانجام پس از گذشت چندین ماه رئیس سازمان انرژی اتمی ایران قول داد که تا پایان ماه رمضان امسال برق تولیدی نیروگاه اتمی بوشهر وارد مدار شود، وعده‌ای که تحقق آن هم در هاله‌ای از اما و اگرها پنهان است.
مشخصات فنی نیروگاه بوشهر
ژنراتور نیروگاه اتمی بوشهر از نوع سنکرون سه فازی است؛ سیستم خنک‌کنندگی در استاتور آب و در روتور و هسته استاتور آن نیز هیدروژن است؛ قدرت خروجی آن یک‌هزار مگاوات و دو قطب دارد؛ ولتاژ خروجی استاتور آن نیز ۲۷ کیلو ولت است.
نیروگاه اتمی بوشهر دو پست ۲۳۰ کیلوولت و ۴۰۰ کیلوولت دارد؛ پست ۴۰۰ کیلوولت از طریق دو خط به پست چغادک و شبکه سراسری متصل می‌شود و اتصال پست ۲۳۰ کیلوولت به شبکه سراسری به وسیله دو خط و از طریق پست بوشهر انجام می‌شود.
نظر شما :