نماینده روسیه: سپر موشکی علیه روسیه است نه ایران
به گزارش خبرگزاری مهر، "دیمیتری روگوزین" در مصاحبه با "مسکو نیوز" گفت: تأمین تصمیمات درست درباره پدافند ضد موشکی در اروپا طرح بزرگی است که سطح امنیت کشورمان بدان بستگی خواهد داشت. این مسئله از انتخابات دومای روسیه که آنجا 11 سال کار کردم، به مراتب مهمتر است.
وی در ادامه گفت: روسیه باید پیشنهاد نهایی خود را تا پایان سال جاری در اجلاس سران ناتو ارائه کند. آنجا معماری پدافند ضد موشکی تصویب و مشخص خواهد شد چه کسی شریک ساخت این سامانه خواهد بود.
وی درباره نتایج جلسه شورای روسیه - ناتو در اوایل ماه جولای در شهر سوچی گفت: ما اجازه نخواهیم داد که زیرساخت نظامی در نزدیکی مرزهای ما ایجاد شود زیرا این امر با منطق مشارکت جاری بین روسیه و پیمان آتلانتیک شمالی مغایرت دارد. در سال 1997 که سند اساسی درباره تعامل بین روسیه و ناتو امضا شد، تأکید گردید که گسترش ناتو به شرق نباید موجب ظهور زیرساخت نظامی در نزدیکی مرزهای ما شود. پیشنهادهای آنها درباره پدافند ضد موشکی با عقل سلیم سازگار نیست. اگر پدافند ضد موشکی در دریاهای شمالی یا در لهستان مستقر شود، ما هرگز باور نخواهیم کرد که این کار برای مقابله با "ایران" انجام می‌شود. ایران کجا و بالتیک کجا؟ فقط جرج بوش بود که جغرافیا بلد نبود ولی ما جغرافیا بلدیم.
روگوزین در عین حال در ادامه یاد آور شد: اروپایی‌‌ها درباره صحت استدلال‌‌های آمریکایی مبنی بر اینکه سامانه ضد موشکی در رابطه با خطرات از خارج فضای اروپایی آتلانتیک مستقر می شود، تردید دارند. همه می فهمند که این کار مبنای شدید ضد روسی دارد.
نماینده روسیه در ناتو در پاسخ به این پرسش که کشور وی در گفتگوها با ناتو برای حل این موضوع به استدلال‌‌های جدیدی متوسل می‌شود یا خیر؟ گفت: چهار گزینه وجود دارد. یکی این است که ممکن است سامانه ضد موشکی تحت تأثیر قوه قاهره (مانند کمبود بودجه) در کشورهای اروپایی عضو ناتو مستقر نشود. این گزینه قابل تصور نیست.
گزینه دوم این که طرح دیمیتری مدودف مبنی بر تقسیم مسئولیت درقبال تأمین امنیت ضد موشکی اروپا بین ناتو و روسیه تحقق یابد. این وضع شبیه به شوالیه‌‌های قرون وسطی است که پشت به پشت ایستاده و با دشمنان مشترک خود می جنگند. ناتو این گزینه را قبول نمی‌کند و ادعا می‌کند که نمی تواند مسئولیت درقبال امنیت خود را به کشورهای دیگر واگذار نماید. روسیه عضو ناتو نیست و این نوع همکاری امکان ندارد.
گزینه سوم این است که همه به فکر دفاع از خود هستند ولی در این صورت "سگ آنها باید در حیاط آنها بدود و نباید وارد حیاط ما شود تا سگ ما ناراحت نشود". به عبارت دیگر، سامانه ضد موشکی آنها باید فقط سرزمین آنها را بپوشاند. آنها این گزینه را هم قبول ندارند.
گزینه چهارم که احتمال تحقق آن از همه بیشتر است، ناظر بر ایجاد وسایل سرکوب پدافند ضد موشکی ناتو و عبور از آن است. به عبارت دیگر، توان نظامی ما تکمیل شده و گروه ضربتی موشک‌‌های ما در مرزهای غربی مستقر خواهد گردید. ما این چهار گزینه را مد نظر داریم. ولی ناتو به وجود فقط یک گزینه (چیزی که در دوران شوروی معمول و متداول بود) عادت دارد.
دیمیتری روگوزین در پاسخ به این پرسش که این مسئله چه تاثیری می تواند بر انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 در روسیه داشته باشد گفت: فکر نمی‌کنم که چنین تأثیری وجود داشته باشد. هر نامزد مقام ریاست جمهوری صرف نظر از گرایش سیاسی که داشته باشد، مجبور خواهد شد در جهت دفاع از مرزهای روسیه اقدام نماید. این تنها وسیله تأمین استقلال واقعی کشور در شرایط کاهش ارتش است.
وی افزود: پدافند ضد موشکی، خط قرمزی است که هر رئیس جمهوری باید در رابطه با آن درست رفتار کند. به عبارت دیگر ابعاد پاسخ نظامی- فنی نه به شخص رئیس جمهور بلکه به امکانات کشور وابسته است.
نظر شما :