بهار عربی و ترس عربستان از ایران
به گزارش خبرگزاری مهر، نشریه "دی سایت" در تحلیلی در این باره نوشت: بهار عربی به داغترین مناطق دنیا در جهان عرب رسیده است. بن علی از اولین حاکمان مستبدی بود که شروع سال به آسایشگاه دیکتاتورها در عربستان رفت. چند هفته پیش نیز علی عبدالله صالح دیکتاتور یمن برای درمان رهسپار این کشور شد.
تنها مبارک رئیس جمهوری مصر است که از خروج وی از کشور جلوگیری شده است. به این ترتیب ریاض و جده در حال حاضر به امن ترین پناهگاه دیکتاتورهای سرنگون شده در جهان عرب تبدیل شده است.
نویسنده در ادامه نوشت: حکومت سلطنتی ریاض از همه جناحها برای تغییر و دگرگونی تحت فشار است. بهار عربی این کشور و کشور بحرین که در کنار سواحل شرقی عربستان واقع شده را متزلزل کرده است.
آل سعود پایداری منطقه و نقش رهبری قدیمی خود را در معرض خطر می بیند. زمانی که مردم مصر در میدان تحریر سقوط مبارک را جشن گرفته بودند سکوت مرگباری در ریاض حکمفرما بود. البته عربستان حمله های شدیدی را علیه بهار عربی ترتیب داده است. آنها سربازان خود را به بحرین فرستاده اند تا حرکت دموکراسی خواهانه را در آنجا سرکوب کنند. آنها از طریق شورای همکاری خلیج فارس بسته هایی را علیه انقلابهای عربی تنظیم می کنند.
از طرفی عربستان در داخل و خارج برای استحکام سلطنت خود هدایا و کمک هایی را پخش می کند و رقیب خود ایران را همواره مد نظر دارد. عربستان از زمانی که حسنی مبارک به جاده سقوط قدم گذاشت مقابله خود با انقلابهای مردمی در کشورش را آغاز کرد.
نویسنده در ادامه با اشاره به مزایای مالی که حکومت عربستان برای جلوگیری از انقلابهای مردمی در اختیار ملتش قرار داد در بخش دیگری از این مطلب نوشت: مسئله حکومت عربستان راحت طلبی آن است.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: در دوران انقلاب مصر وحشت شدیدی در ریاض حاکم شده بود. این وحشت نه تنها به دلیل سقوط دوست صمیمی حاکم عربستان مبارک بود بلکه نگرانی درباره موضع آمریکا مهمترین متحد مصر و عربستان نیز وجود داشت. اوباما بعد از شک و تردیدهای طولانی خود را در طرف انقلابیون مصری قرار داده بود. عربستان و آمریکاییها دو تفسیر متفاوت از انقلابهای عربی داشتند. آمریکاییها بر این عقیده بودند که کسی که راه اصلاحات را در پیش نگیرد آینده مبارک را دارد و سعودیها بر این عقیده بودند که کسی که سریعا راه اصلاحات را در پیش گیرد چنین آینده ای دارد.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد که شورای همکاری خلیج فارس مدت طولانی بیشتر از مفهوم اقتصادی برخوردار بود.اما در بحرین این شورا به ابزار دست ضد انقلابها تبدیل شد. در جایی دیگر نیز به حامی حاکمان مستبد و خسته و وامانده عرب و یک ائتلاف علیه انقلابهای مردمی تبدیل می شد.
اخیرا دولتهای عضو این شورا از اردن و مراکش برای پیوستن به این ائتلاف دعوت کرده اند. به این ترتیب این کشورها و بحرین تحت کمک های مالی عربستان و به تصور آل سعود از فشارهای تغییر که به واسطه فقر به وجود می آید در امان خواهند ماند. آل سعود همچنین در نظر دارد تا در بین عربهای انقلابی نفوذ کند. عربستان برای اینکه از این امر جلوگیری کند که مصر به ایران نزدیک شود به حکومت انتقالی در این کشور وعده کمک چهار میلیارد دلاری را داده است.
نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد که این مسئله که عربستان تا چه حد از انقلابهای عربی می ترسد در مسئله سوریه قابل مشاهده است به گونه ای که در اصل ریاض باید از تحت فشار قرار گرفتن اسد به عنوان یک متحد ایران شاد باشد اما ریاض ماندن اسد را به وقوع یک انقلاب بی پایان در جهان عرب ترجیح می دهد.
دی سایت همچنین خاطر نشان کرد: بحرین، مصرو یمن و در تمام کشورهای عربی برای آل سعود در درجه اول این موضوع مطرح نیست که چه گروهی علیه چه گروه دیگری اعتراض می کنند و در پایان چه کسی حکومت می کند بلکه نگرانی عربستان ایران است. موضوع این است که آیا حکومت ایران می تواند از بهار عربی به نفع خود استفاده کند.
نویسنده در ادامه اظهار داشت : وحشت عربستان زمانی که کشتی های ایرانی از کانال سوئز گذشتند کمتر از اسرائیل نبود. آل سعود حالا با دسته چک خود در منطقه قدم می زند و به دوستان خود پاداش داده و آنهایی را که با ایران ارتباط دارند تنبیه می کند. از طرف دیگر ریاض با خرید سلاح از آمریکا و آلمان و کشورهای غربی در صدد بالا بردن قدرت نظامی خود ایران است.
این نشریه آلمانی در پایان نوشت: از طرف دیگر عربستان در تلاش است تا بر سر برنامه هسته ای ایران سنگ اندازی کند. آنها می خواستند قیمت نفت را از طریق تولید بیشتر پاییین بیاورند تا به این ترتیب ایران پول کمتری داشته باشد. از طرفی ریاض حالا می خواهد خود نیروگاه اتمی بسازد.
نظر شما :