مجله هفته/ نگاه خریدارانه به مطبوعات

«بازگشت به قانون» عنوان سرمقاله‌ روزنامه‌ جمهوی اسلامی در روز شنبه 24 اردیبهشت بود که به موارد قانون گریزی و کشمکش های میان دولت و مجلس می پرداخت. این روزنامه نوشته بود: مسئولان مختلف و حتی فعالان سیاسی نمی‌توانند خود را در پیدایش "جریان انحرافی" بی‌تقصیر بدانند. ابراز نگرانی و هشدار دادن‌های امروز هر چند لازم است لکن کافی نیست... در مورد ادغام وزارتخانه‌ها نیز تکلیف را باید قانون معین کند. آقای رئیس‌جمهور در اظهارات روز چهارشنبه خود گفته است: "مگر می‌شود هشت وزارتخانه را برای ادغام معطل کرد و سپس چند ماه دیگر نیز این پروسه در مجلس ادامه پیدا کند؟ این بدان معنی است که یکسال هیچ کاری از سوی این وزارتخانه‌ها در کشور انجام نشود"

به نوشته جمهوری اسلامی: این سؤال و این ایراد پاسخی کاملاً روشن دارد. برابر آنچه شورای نگهبان قانون اساسی در همین زمینه به روشنی اعلام کرده، وزارتخانه‌های قبلی تا پایان کارشناسی‌های دولت در مورد ادغام و رفتن لایحه دولت در زمینه ادغام به مجلس و تصویب آن در مجلس و تعیین تکلیف وزارتخانه‌ها و تعیین وزرای جدید، به کار خود ادامه می‌دهند و بدین ترتیب نه مشکلی برای کشور پدید می‌آید و نه برای دولت. این روشی است که مبتنی بر قانون است و عمل به قانون همواره راهگشاست و موجب حل مشکلات، رفع خصومت‌ها، جلوگیری از تجاوز به حقوق دیگران، بستن راه استبداد و ایجاد مانع بر سر راه خودسری‌ها و انحرافات می‌شود. اگر از ابتدای پیدایش تمایلات تجاوز از مرز قانون جلوی زیر پا گذاشته شدن قانون گرفته می‌شد و همه به انجام وظایف خود در چارچوب قانون موظف می‌شدند، اصولاً کار به اینجا نمی‌کشید و هم اکنون نیز تنها راه استقرار عدالت در جامعه و جلوگیری از تخلفات و انحرافات، همین است.

و درنهایت می نویسد: اینکه کسانی شعارهای زیبای عدالت خواهی بدهند ولی خود را محور عدالت و شاغول فکر و فرهنگ و حق و درستی بدانند و در عین حال به قانون اعتنا نکنند، نه تنها عدالت تحقق نمی‌یابد بلکه اولین چیزی که قربانی می‌شود عدالت است. میان عدالت و قانون، رابطه‌ای انکارناپذیر وجود دارد و هیچکس نمی‌تواند با نادیده گرفتن قانون به عدالت برسد. بنابر این، راه چاره بازگشت به قانون است، همه باید به قانون پایبند باشند و با بی‌قانونی برخوردی قانونی صورت گیرد تا هیچکس هوس عبور از قانون و باز گرداندن بساط استبداد به کشور را در سر نپروراند. 

دولت می تواند

در همان روز شنبه که بیشتر روزنامه ها به انتقاد از رویکرد دولت در ادغام وزارتخانه ها پرداخته بودند، روزنامه ایران تیتر زد: «توبیخ به جای تشویق» این سرمقاله را علی‌اکبر جوانفکر مشاور مطبوعاتی محمود احمدی نژاد و مدیرعامل ایرنا نوشته بود: دولت می تواند مأموریت‌های چهار وزارتخانه را در سایر وزارتخانه ها ادغام کند که در این صورت هیچ وزارتخانه جدیدی تشکیل نمی شود و صرفاً شرح وظایف برخی از وزارتخانه‌ها تغییر می کند که با مصوبه هیأت وزیران قابل انجام است. امروزه این کار یک امر معمول و جاری در دولت است و شورای عالی امور اداری نیز کارش همین است که پس از انجام بررسی‌های کارشناسی، شرح وظایف دستگاه‌های اجرایی را کم یا زیاد می‌کند و برخی از مسئولیت‌ها و مأموریت ها را از یک دستگاه می‌گیرد و به یک یا چند دستگاه دیگر می س‍پارد.

به قول جوانفکر، دولت در اجرای ماده ۵۳ قانون برنامه پنجم توسعه، راه دوم را برگزیده و مأموریت های چهار وزارتخانه را در سایر وزارتخانه‌ها ادغام کرده است. در واقع وزارتخانه جدیدی تشکیل نشده است که در نتیجه آن رئیس جمهور محترم ملزم به معرفی وزیر جدید و ارائه لایحه برای تصویب شرح وظایف وزارتخانه تازه تاسیس باشد. صاحبنظران و کارشناسان از جمله نمایندگان محترم مجلس می توانند آزادانه درباره مسائل روز کشور اظهار نظر کنند اما انتظار طبیعی از نمایندگان مجلس آن است که تحت تأثیر برخی فضاسازی‌های جنجالی قرار نگیرند و نظرات آنها کاملاً مبتنی بر قانون و موازین قانونی باشد.

چه شد که اینطوری شد

روزنامه مردمسالاری در سرمقاله روز یکشنبه خود به "دوقطبی شدن اصولگرایان" پرداخته و با اشاره به اختلافات دولت دهم با دیگر ارکان نظام پرسیده است: به راستی چرا آن همه حمایت و همراهی مجلس و دیگر نهادهای رسمی از دولت دهم به یک باره تبدیل به انتقاداتی چنین بی پروا شده است؟ چرا به یک باره فضای سیاسی کشور دو قطبی می شود؟... حالا این صف بندی ها به حدی رسیده است که طیف سنتی نگران سلامت انتخابات است.نکته ای که هر بار که از سوی اصلاح طلبان مطرح شد شدیدترین انتقادات را از سوی اصولگرایان به همراه داشت. به راستی ریشه این اختلافات و دو قطبی شدن فضای سیاسی کشور در چیست ؟ آیا اصولگرایان تا دیروز قادر به دیدن این انحرافات نبودند؟ یا آنکه این انحرافات یک شبه و به یک باره رخ داده است؟ یا شاید دلایل دیگری دارد؟ ریشه این حوادث هر چه که باشد یک نکته را به خوبی نشان می دهد و آن زیان های حذف اصلاح طلبان به عنوان یک آلترناتیو و نیروی مهار کننده در فضای سیاسی کشور است.

مردم سالاری ادامه می دهد: اگرچه با حذف نیروهای اصلاح طلب از فضای سیاسی زیان هایی به کشور وارد شده است اما شاید الان زمان آن فرا رسیده باشد که اصولگرایان به ضرورت وجود اصلاح طلبان در عرصه سیاسی کشور پی برده و شرایط حضور دوباره آنان را فراهم آورند. حضوری که نه تنها می تواند نقش نظارتی و مهارکننده قدرت را داشته باشد بلکه می تواند به گرم تر شدن فضای انتخاباتی کشور نیز کمک های شایانی نماید. ولی شاید آنان طرح دیگری در سر داشته باشند. طرحی که ریشه در حوادث اخیر دارد و ابعاد دیگر آن در آینده ای نزدیک آشکار خواهد شد.

از ورود گزارشگر ویژه استقبال کنیم

روزنامه تهران امروز 25 اردیبهشت گفتگویی داشت با دکتر محمودرضا گلشن‌پژوه با عنوان "سه راهکار سست کردن قطعنامه‌ها" گلشن پژوه در بخشی از سخنانش در پاسخ به این سوال که "از دید شما رویکردهای آینده ایران در مقابله با قطعنامه صادره حقوق بشری و تعیین گزارشگر ویژه در چه راستایی باید باشد؟" می گوید: نخست اینکه بدانیم ما هر کاری بکنیم آنها ایراد خود را می‌گیرند، لذا این نباید باعث وادادگی ما در مقابل غرب شود. دوم اینکه همین رویکرد نیز نباید سبب شود که ما خودمان را بی‌عیب و نقص بدانیم و با هر انتقادی از خارج یا از سوی غرب یا سازمان‌های بین‌المللی برآشفته شویم و همه را متهم به سیاسی‌کاری نماییم. باید پذیرفت که همیشه جا برای بهتر شدن هست و اگر ما مدعی ام‌القرایی جهان اسلام و همچنین الگو بودن برای انسان خسته از ناملایمات و زشتی‌های جهان هستیم، باید بتوانیم خودمان را نیز با همان استانداردهای اصلی و فطری سازمان دهیم و الگو باشیم. در نهایت اینکه باید روی نگاه و منطق و دیدگاهمان به عنوان یک مسلمان شیعه، کار کنیم و آنرا با زبان جهانی معرفی کنیم. من معتقدم اگر این‌کار انجام شود، خیلی از اصطکاک‌های ما از بین می‌رود.

وی می افزاید: در مورد قطعنامه‌ها نیز همین نگاه اگر دنبال شود، بسیار راهگشا خواهد بود. سه فعالیت پاسخگویی دقیق و مستدل به ادعاها، پذیرش کاستی‌ها و در نهایت رد مستدل ادعاهای نادرست و بی‌پایه اگر در راستای هم اعمال شوند بن‌پایه بسیاری از ادعاهای مندرج در قطعنامه‌ها را سست خواهد کرد. در مورد گزارشگر نیز بنده به شخصه معتقدم باید از ورود آن استقبال کرد. راه ندادن گزارشگر هیچ امتیاز مثبتی برای ما نخواهد داشت. اگر ما به عنوان دولت جمهوری اسلامی به او اطلاعات صحیح ندهیم، او تمام اطلاعاتش را از اپوزیسیون و سایت‌ها جمع می‌کند و گزارش سالانه‌اش را تهیه می‌کند. درست است که گاهی همکاری نکردن و راه ندادن، نشان از نارضایتی یک کشور از نحوه برخورد ناعادلانه و مملو از سیاسیگری با وضع حقوق بشر آن است، اما گاهی خوب است نتیجه‌گرا باشیم. نتیجه این روند، انباشته‌تر شدن بیش از پیش ادعاهایی است که بسیاری از آنها را می‌توان با صرف وقت، همت، استدلال و مدرک، متزلزل ساخت.

بی ولایتی، لوچی عقل و تقوا می آورد

روزنامه کیهان در یادداشت روز سه شنبه خود با عنوان "جی پی اس خاموش" به قلم محمد ایمانی به نحوی کنایه آمیز و عبرت آموز به تشریح مرام دو رئیس جمهور سابق ایران یعنی ابوالحسن بنی صدر و محمدعلی رجایی پرداخته و با توجه به اتفاقات اخیر درون دولت می نویسد: بی ولایتی، لوچی عقل و تقوا و عدالت خواهی و مردم سالاری می آورد. در این صورت به اعتبار 11 میلیون یا 18 میلیون یا 20 میلیون رأی اعتباری، خیال می کنی «خاتمیت» نقض شده و پیامبری تازه مبعوث گشته که آن هم تویی! و بهتر از همه می فهمی، نشانه اش هم صندوق های انباشته از رأی به نام تو. روزگاری معنای «پیام دوم خرداد را نگرفته ای»، این بود که خونت هدر است. اما حالا کجاست آن غوغا؟ و کجاست آن چماقداری چماقداران برای بنی صدر؟! بپرسید، اگر بنی صدر یک کلمه خوبی درباره رجوی- که روزی رفیق گرمابه و گلستان هم بودند- گفت؟ از دختر بنی صدر بپرسید که به عقد مسعودخان درآمد، تا رجوی داماد او باشد. نه، بپرسید از همین میرحسین و شیخ مهدی خودمان که خیال می کردند، اگر گردی بر قبایشان بنشیند، لاف زنان یقه چاک می زنند و قیامت می کنند. امان از توهم و امان از دیدگانی که مغشوش می بینند یا به خیانت گزارش می دهند! امان از رفیق و مشاور بد! و امان از جان در تمنا و خیال تنیده که چون خود مهیاست، اطرافیان نیز بر قطر تارهای تنیده او می افزایند!

آب رفته به جوی بازگشت

و بازهم کیهان. «ببخشید اینجا کجاست؟!» عنوان یادداشت روز این روزنامه در 28 اردیبهشت به قلم حسین شریعتمداری است. شریعتمداری در این یادداشت خوشحالی خود را از بازگشت رئیس دولت به هیات دولت و صحبت های او در تلویزیون پنهان نمی کند و می نویسد: چند ساعت پیش سایت گویانیوز که آشکارا به سازمان «سیا» وابسته است و حتی آگهی استخدام این سازمان را روی خروجی خود می گذارد، با اشاره به اظهارات یکشنبه شب آقای رئیس جمهور نوشت: باید تحلیل های چند هفته اخیر خود درباره احمدی نژاد را به جای «درکوزه»، سر کوچه بگذاریم تا سازمان های بازیافت زباله، آن را به خمیر تبدیل کنند!

و در ادامه می گوید: توده های عظیم مردم که حماسه 9 دی و 22 بهمن فقط یکی از نمونه های وفاداری آنان به اسلام و انقلاب و حضرت آقا بود و با همین نگاه نیز، رئیس جمهور محترم را برگزیده بودند، پس از شنیدن ماجرا، ابتدا، آنچه شنیده بودند را باورنکردنی ارزیابی کردند و پس از آن که اخبار و گزارش های بعدی درباره خانه نشینی آقای احمدی نژاد را شنیدند، انگشت حیرت به دندان گزیدند و بدون کمترین تردیدی اقدام رئیس جمهور منتخب خود را بیرون از بستر تعریف شده و پذیرفتنی نظام تلقی کردند ولی از آنجا که این حرکت را با شخصیت شناخته شده ایشان همخوان نمی دانستند، در انتظار بازگشت رئیس جمهور از خطایی که مرتکب شده بود به انتظار نشستند و صد البته به لطف خدای مهربان انتظار آنان به درازا نکشید و آب رفته به جوی بازگشت.