پاکستان کاری که باید می‌کرد، کرد
به رغم این که عملیاتی که روز یک‌شنبه گذشته انجام شد عملیاتی مشترک نبود، ولی به هر حال همکاری و شراکت 10 ساله ایالات متحده و پاکستان منجر به مجازات اسامه بن لادن که تهدیدی مستمر برای جهان حاضر بود، شد. ما در پاکستان این احساس را داریم که اولویت همکاری ما برای یافتن رسول القاعده در نهایت آن روز تاریخی رار قم زد.
همه می‌دانند که پاکستان چه هزینه‌های بسیاری را برای مبارزه با تروریسم پرداحته است. پاکستان نیز همانند ناتو سربازان بسیاری را در این راه از دست داده، ما هزار افسر و نزدیک به سه هزار شهروند قربانی دادیم و به طور واقعی شاهد توقف رشد اجتماعی‌مان در عصر جدید بودیم. به نظر من اجرای عدالت علیه بن لادن صرفا اجرای یک عدالت سیاسی یا شخصی در حق تروریستی که بیشتر سیاستمداران ما از جمله مادر فرزندانم را کشت، نیست. بن لادن دو بار تلاش کرد همسر مرا ترور کند. یک بار هم در سال 1989، 50 میلیون دلار صرف کرد تا دولت او را سرنگون کند. در آن موقع بن لادن می‌گفت، بدترین کابوسش حضور همسر من در قدرت است، در حالی که همسر من به صورت دموکراتیک در یک انتخابات مدرن به روی کار آمده بود و رهبری معتدل و معتقد به تکثرگرایی سیاسی بود، اما در این راه هزینه آن را با از دست رفتن زندگی‌اش داد.
با این همه هزینه، برخی روزنامه‌های امریکایی نوشتند که پاکستان جدیتی در مبارزه با تروریسم از خود نشان نمی‌دهد. بدتر از آن برخی اتهام‌ها بود که می‌گفتند ما نسبت به تحت پیگرد قرار دادن تروریست‌ها اهمال می‌کنیم. چنین تخمین‌های وهمی‌ای فقط خوراک جنجالی برای شبکه‌های تلویزیونی بود تا حقیقت را منعکس نکنند. پاکستان دلایل بسیاری داشت که القاعده را بیش از هر کشور دیگری در جهان مورد تحقیر قرار دهد. جنگ با تروریسمی که پاکستان در پیش گرفت بسیار شبیه به جنگ با تروریسم امریکا بود. به رغم این که کار تعقیب بن لادن را ما انجام می‌دادیم ولی نیروهای قدرتمند تا کنون به هیچ وجه در معرض تهدید قرار نگرفته‌اند.
دولت پاکستان از سخنان باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا استقبال می‌کند، ما مصداقیت فعالیتمان را در سخنان روز یک‌شنبه او هنگامی که از موفقیت عملیات در خیبر باختونخاوا سخن گفت، دیدیم. همچنین از سخنان وزیر امور خارجه امریکا که گفت «ما باید به سمت تقویت مشارکتمان و حمایت از شبکه‌ها و سرمایه‌گذاری در پاکستان با هدف ایجاد صلح و پیشرفت در این کشور حرکت کنیم و تلاش کنیم که از خون بیگناهانی که هدف قرار گرفته‌اند، حمایت کنیم» استقبال می‌کنیم. ما از این پس دیگر به دنبال جنگ نخواهیم رفت و این آغازی برای پایان فعالیت‌های از این دست ما خواهد بود و از این به بعد تلاش خواهیم کرد که به سمت کشورهای جنوب و مرکز آسیا که رسیدن به موقعیت آنها آرزوی ماست، حرکت کنیم.
تنها چند ساعت پس از اعلام مرگ بن لادن، طالبان حکومت پاکستان را مسئول دانست و ادعا کرد که از رهبران پاکستان انتقام خواهد گرفت و به خصوص بر انتقام از رئیس دولت تاکید کرد، اما ما از این تهدیدها هراسی به دل راه نخواهیم داد، پاکستان به رغم این که برخی رسانه‌ها برای آن ترویج می‌کنند، نمی‌خواهد و نه اجازه می‌دهد که افراط در کشور رشد کند.
احزاب تندروی دینی فقط 11 درصد آرای مردم را در اختیار دارند. آخرین آمار نشان می‌دهد که 85 درصد مردم پاکستان با اندیشه‌های القاعده مخالفند. در سال 2009 طالبان بر دره سوات مسلط شد و در همان مدت کوتاه مردم پاکستان فهمیدند که اگر بخواهند اجازه فعالیت به آن بدهند در سایه سیاست‌های قلع و قمعی، تعصب دینی، تبعیض نژادی، بستن مدارس و آتش زدن کتاب‌ها چه آینده‌ای در انتظارشان خواهد بود. تحولات ماه‌های اخیر نیز بر وحدت پاکستانی‌ها برای رسیدن به نگرشی میانه برای آینده که بتواند بیش از هر چیز به آنها یاری کند، کمک کرد.
حکومت منتخب دموکراتیک، مورد حمایت مردم و جریان‌های دموکراسی‌خواه دیگر در جهان است که می‌تواند پاکستانی قدرتمند و پیشرفته که بتواند نمونه خوبی برای خانواده جهان اسلام باشد، ارائه دهد. ما این امیدواری را به ملتمان و این فرصت را به کودکانمان می‌دهیم. ما بیش از القاعده و طالبان به آینده اسلامی مدرن امیدواریم. ملت، حکومت، ارتش و سازمان امنیتی ما بیش از هر زمان دیگری یک‌پارچه است. اگر چه برخی‌ها در خارج اصرار دارند که این موضوع را کم‌اهمیت جلوه دهند ولی بدانند که در این اعتقاد راه خطا رفته‌اند، پاکستانی‌ها همگی با هم در ارتباطند.
کشور ما به همه کمک کرده است و قربانی‌های بسیاری نیز در این راه داده است، ما با شجاعت و عاطفه و پایبندی مبارزه کردیم و در نهایت نیز این ما هستیم که پیروز خواهیم شد، در این جا مطلبم را با این گفته همسر شهیدم بی‌نظیر بوتو به پایان می‌رسانم که «حق و عدالت و نیروی تاریخ در کنار ما هستند.»
منبع: واشنگتن پست – الشرق الاوسط
نظر شما :