مقاله تامل برانگیز واشنگتن‌پست پیش از قتل بن لادن
تحلیل‌گر واشنگتن پست می نویسد، مشابه این تحول می تواند در پاکستان هم رشد کند ولی با درنظر گرفتن نفوذ افراط گرایان اسلامی در پاکستان، عواقب چنین انفجار یا تحولی نابودکننده خواهد بود. این درحالی است که روابط میان اسلام آباد و واشنگتن بیش از همیشه زهرآلود است.
این تحلیل پیش از قتل اسامه بن لادن نوشته شده و می تواند یادداشتی هشداردهنده و تهدیدکننده باشد. درواقع مقاله زمانی منتشر شد که هم امریکا و هم افغانستان هنوز تلاش می کردند پاکستان را مجاب به همکاری بیشتری در زمینه مقابله با تروریسم و خشکاندن ریشه القاعده کنند و به شدت از خودداری پاکستانی ها و پنهان کاری های مرموز آنها گله مند بودند. اکنون پس از قتل بن لادن خیلی از کارشناسان بر این باورند که پاکستان جبران مافات کرده و سرانجام زیر فشارها شانه خالی کرده و بن لادن را قربانی کرده است.
با این حال نگاه تحلیلی روزنامه واشنکتن پست به موضوعی فراتر از بن لادن هم نظر دارد. به خصوص که حالا فضای سیاسی و صورت بندی جریانات افراطی در این کشور می تواند شکل و شمایل دیگری به خود بگیرد و این کشور را آبستن شورش ها و تحرکات تروریستی بیشتری کند.
روزنامه واشنگتن پست می پرسد، در پس این وضعیت غیرعادی روابط، چه چیزی پنهان است و چه باید کرد تا ترمیم شود؟ آیا راه و روشی وجود دارد که بتواند استقلال و منافع پاکستان را بدون قطع روابط با ایالات متحده امریکا تامین کند؟
به نوشته این روزنامه، امور بین المللی بعضاً به یک نزاع در تفرج‌گاه شبیه است تا به اجتماعی از دیپلمات ها. کشورها احساس بی احترامی می کنند و از از دست دادن آبرویشان می ترسند. آنها بعضاً به غرور ملی بیش از منافع واقعی می اندیشند؛ چنانچه برای سال ها رابطه میان حسنی مبارک و روسای جمهور ایالات متحده امریکا به همین شکل بود و وقتی مصر به مرحله انفجار رسید خیلی ها از جمله خود مردم مصر تعجب کردند که چرا و چگونه این اتفاقات رخ داد.
روزنامه واشنگتن پست می نویسد، مدتی است پاره ای بدفهمی ها به روابط میان پاکستان و ایالات متحده امریکا لطمه زده است. هریک طرف دیگر را به بدنیتی و پیمان شکنی متهم می کند، اما مهم تر از این مساله بدفهمی های بزرگتر و دوام‌داری است که رابطه دو کشور را سردتر از گذشته کرده است.
همین ماه گذشته بود که احمد شجاع پاشا رئیس اداره استخبارات پاکستان به واشنگتن رفت تا نزاع بر سر بازداشت ریموند دیوید، قرارداد سازمان سیا و حملات هواپیماهای بی سرنشین امریکایی را ترمیم کند، اما روزی که واشنگتن را ترک کرد، هواپیماهای بی سرنشین وزیرستان شمالی را هدف قرار دادند و مقام های پاکستانی آن را نوعی توهین و بی حرمتی به خود خواندند. همچنین اظهارات صریح و علنی مایک مولن مبنی بر همکاری اداره استخبارات پاکستان با طالبان و شبکه حقانی که مقام های پاکستانی را بار دیگر برآشفت. این اتفاقات در افکار عمومی پاکستانی ها هم بازتاب داشته و حالا باید دید پس از قتل بن لادن روابط دو دولت و نگرش مردم پاکستان نسبت به حضور امریکایی ها در این کشور چگونه خواهد بود.
روزنامه واشنگتن پست با آوردن نشانه هایی قابل تامل در مقاله اش می نویسد، شاید پاکستان به یک انقلاب ملی مانند مصر نیاز داشته باشد؛ جایی که مردم می خواهند نقش قوی‌تری در تعیین سرنوشت آینده شان داشته باشند. اما گمان نمی رود که در مقطع فعلی، این کار به نفع هیچ یک از طرفین تمام شود؛ به استثنای مورد بن لادن.
این مقاله یادآور می شود که یگانه راهی که می تواند حاکمیت ملی پاکستان را تقویت کند این است که پاکستان در حذف و نابودی شورشیان طالب نقش قوی‌تر و قاطع تری اتخاذ کند. جالب اینجاست که این مقاله پیش از حمله به مخفیگاه بن لادن و کشته شدن او چاپ شده و پیشاپیش خط و ربط های لازم را به پاکستان جهت همسویی بیشتر با ایالات متحده و خلاص شدن از اتفاقات داخلی احتمالی داده است.
نظر شما :