عمر سياسى منافقين پايان يافته است
با عمليات نيروهاى امنيتى عراق و تسلط کامل آنها بر اردوگاه اشرف، محل استقرار منافقين اين گروهک تروريستى در آستانه اخراج از عراق قرار گرفت.
گفتارى از دکتر حسين علایى، پیرامون شرايط منافقين در حال حاضر:
در امضاى موافقتنامه امنيتى بين آمريکا و عراق، قرار شد که تمام مسائل امنيتى داخل عراق به دولت عراق واگذار شود. بر همين اساس دولت عراق موظف شد که کنترل پادگان اشرف را برعهده بگيرد و اسراى عراقى و غيرعراقى در داخل عراق در اختيار ارتش عراق قرار بگيرد.
زمانى که اين اسرا واگذار شدند ما شاهد بوديم که دولت عراق براى نشان دادن توانايى و حاکميت ملى، ديپلمات‌ها و 5 کارمند ايرانى که در اسارت آمريکايى‌ها بودند را آزاد کردند.
در مرحله کنونى، دولت عراق تلاش دارد که حاکميت ملى خودش را در سراسر نقاطى که امکان‌پذير است توسعه دهد.
به همین دلیل دولت عراق تلاش مى‌کند تا پادگان اشرف را که در زمان صدام‌حسين به منافقين واگذار شده بود تا فعاليت‌هاى ضدايرانى خودشان را از طريق نظامى دنبال کنند به کنترل خود در آورد.
براى حسن همجوارى بين ايران و عراق نياز اين است که مخالفين ايران در داخل خاک عراق تکليفشان روشن شود. علاوه بر اين دولت عراق براى روابط بهتر با ايران تلاش دارد اين مسئله را حل کند. از طرف ديگر براى نشان دادن اعمال حاکميت ملى هم نياز به اين دارد که کنترل پادگان اشرف را در دست بگيرد. از سويى ديگر چون در زمان رژيم صدام‌حسين، منافقين عليه مبارزين عراقى مخالف صدام وارد عمل شده بودند و به عنوان ارتش پياده صدام عليه آنها و عليه شيعيان و هم عليه کردهاى عراقى عمليات انجام مى‌دادند. بنابراين کسانى که در حال حاضر در دولت عراق حضور دارند که عمدتا همان مخالفين رژيم صدام‌حسين هستند، انگيزه شخصى هم براى به کنتزل درآوردن مخالفينى که روزى براى پياده نظام صدام عليه او وارد مى‌شدند، دارند.
بنابراين به نظر مى‌رسد اين دلايلى است که دولت عراق تلاش کرد که مديريت پادگان اشرف را در اختيار خودش بگيرد و در داخل اين شهرک پادگانى يک انقلابى را مستقر کند.
ايران به لحاظ فيزيکى در اين ماجرا هيچ دخالتى نداشته‌است. وليکن طبيعتا ايران يکى از خواسته‌هايش از دولت عراق اين بوده است که اين پادگان را برچيند و به مخالفين ايران اجازه ندهند که در آنجا يک تشکل بازمانده شبه نظامى داشته باشند که بتواند به‌طور مرتب آموزش ببيند و به عنوان عوامل جاسوسى عمل کند و در زمان لازم هم عمليات تروريستى و اقدام‌هاى امنيتى عليه ايران انجام دهند.
عمر سياسى مجاهدين
عمر سياسى مجاهدين در زمانى که اينها با صدام‌حسين پيوند خوردند به پايان رسيد. بنابراين مجاهدين سال‌هاست که از لحاظ سياسى مرده‌اند، اما به دليل اينکه گروهى هستند که از سوى کشورهاى غربى حمايت مالى مى‌شوند به عنوان يک شرکت اقتصادى که پول مى‌گيرند و ماموريت انجام مى‌دهند حضور دارند. آنها از لحاظ سياسى هيچ قدرتى براى تأثيرگذارى در حوزه داخلى ايران ندارند.
به نظر مى‌رسد مجاهدين قادر به انجام عمليات نظامى نيستند. البته آنها امکان عمليات تروريستى را دارند، اما با توجه به فضايى که در جهان وجود دارد و همه را عليه تروريسم بسيج کرده است، به نظر مى‌رسد آمريکايى‌ها بتوانند از مجاهدين استفاده کنند. آمريکايى‌ها بيشتر به عنوان يک گروه از مجاهدين استفاده خواهند کرد، به‌طورى که اطلاعات لازم را از داخل ايران کسب کنند و در اختيار آمريکايى‌ها بگذارند. از آنها انتظار عمليات جاسوسى را دارند تا عمليات تروريستي.
وضعيت مجاهدين
بخشى از مجاهدين قبلا به کشورهاى اروپايى عزيمت کرده‌اند. خود منافقين علاقه‌مندند که به اروپا و آمريکا بازگردند و تشکيلاتشان را در کشورهاى آمريکايى و اروپايى توسعه بدهند اين تمايل خود منافقين است.
طبيعتا اگر فضايى که در اردوگاه اشرف از طرف سران منافقين برقرار شده است کم‌رنگ شود برخى از افراد عادى آنها که در شرايط نابسامانى زندگى مى‌کنند تمايل دارند که به ايران بازگردند و به جامعه ايرانى بپيوندد و خود را از حرکات سابق جدا کنند و تبديل به يک شهروند شوند.
به نظر مى‌رسد که اگر کنترل دولت عراق بر اردوگاه اشرف بيشتر شود و حاکميت سران منافقين در اين اردوگاه کمتر شود و افرادى که تمايل دارند از زندگى پادگانى بيرون بيايند و زندگى شهروندى را آغاز کنند و آنها اين امکان را پيدا کنند که با مساعدت دولت ايران به داخل کشور برگردند به خانواده‌هايشان بپيوندند.
دولت ايران اعلام کرده است که آمادگى دارد که منافقين را در داخل خاک ايران بپذيرد، به‌خصوص آنهايى که جنايتى نکرده‌اند، آنها را مورد عفو و بخشش قرار بدهد که زندگى عادى داشته باشند.
بسيارى از افراد اين گروه قبلا اعلام آمادگى کردند که به ايران بازگردند، اما سران منافقين اجازه نمى‌دهند که اينها از اين سازمان جدا شوند و به ايران بازگردند.
نظر شما :