مطالب مرتبط با کلید واژه

سیاست روسیه در خاورمیانه


حضور روسیه در مدیترانه برای هژمونی نیست، برای چانه زنی با غرب است
نقش روسیه در خاورمیانه و شمال آفریقا (بخش نوزدهم)

حضور روسیه در مدیترانه برای هژمونی نیست، برای چانه زنی با غرب است

نخبگان در مدیترانه جنوبی برای نزدیک شدن به روسیه انگیزه و اراده سیاسی دارند و روسیه هم برای احیای موقعیت خود در منطقه انگیزه و اراده سیاسی دارد. ادبیات روابط بین الملل اینطور استدلال می کند که ولادیمیر پوتین می خواهد روسیه را احیا کند و به دنبال هژمونی جهانی در بستر پساغربی است. با این حال، با تجزیه و تحلیل انگیزه ها و استراتژی های تعاملات از هر دو طرف نشان می دهد که روسیه در روابط در جنوب دریای مدیترانه متمایل به قدرت هژمونیک نیست و سعی دارد نفوذ خود را در یک منطقه حساس افزایش دهد تا از آن به عنوان تراشه چانه زنی با دیگر قدرت های بین المللی استفاده کند. حضور روسیه در منطقه ابزاری است که از آن برای بازپس گیری موقعیت خود در میان سایر قدرت های بین المللی استفاده می کند، نه تسلط بر آنها به شیوه ای سلسله مراتبی. روسیه از قدرت اقتصادی لازمه یک هژمون شدن برخوردار نیست، اما مطمئنا سیاست آن در قبال منطقه منافعش در زمینه های مختلف را تضمین می کند.

ادامه مطلب
بزرگ ترین شریک روسیه در منطقه، ایران پارسی است
نقش روسیه در خاورمیانه و شمال آفریقا (بخش هفتم)

بزرگ ترین شریک روسیه در منطقه، ایران پارسی است

یکی از مهم ترین شرکای روسیه پس از اتحاد جماهیر شوروی در منطقه مِنا یک کشور عربی نیست، بلکه ایران پارسی است. ایران و روسیه تاریخی از یک قرن جنگ پشت سر دارند. ز این رو، نزدیکی مسکو و تهران در دهه ۱۹۹۰ خیلی غیرمحتمل به نظر می رسید. روسیه به عنوان قدرتی در حال افول در جست و جوی چشم اندازهای اقتصادی، به شرکای جدید تجاری علاقمند بود. از طرف دیگر، ایران کشوری ثروتمند در حال التیام از جنگ بود که جامعه بین المللی از آن اجتناب می کرد.

ادامه مطلب
آمریکا برتری نظامی دارد، اما روسیه متحد قابل اتکاتری است
اروپا و ایران در خاورمیانه ای در حال تغییر (بخش هفدهم)

آمریکا برتری نظامی دارد، اما روسیه متحد قابل اتکاتری است

در میانه سیاست های نوظهور درگیری، جنگ های داخلی و فروپاشی یا تضعیف نهادهای دولتی همراه با تضعیف یا تخریب نظم منطقه ای قدیمی مبتنی بر اقتدارگرایان که توسط بازیگران غربی تقویت شده بود، ساختارهای فرصت امکان رقابت یا جایگزینی ایالات متحده به عنوان نیروی برجسته در منطقه را برای قدرت های جایگزین فراهم آورده است. از زمان مداخله سال ۲۰۱۵ روسیه (با کمک ایران) در سوریه، روند جنگ در آن کشور به نفع رئیس جمهوری بشار اسد تغییر کرد. در این روند، مسکو نشان داد که می تواند جایگزینی معتبر برای ایالات متحده از طریق فروش اسلحه، معاملات اقتصادی و مانور دیپلماتیک باشد.

ادامه مطلب