در دو دهه اخیر، شرق آسیا قدم به قدم به یکی از متراکمترین مناطق جهان از نظر حضور نظامی، رقابت تسلیحاتی و تنشهای هویتی تبدیل شده است. در مرکز این تحولات، چینِ در حال صعود و ژاپنِ در حال بازتعریف نقش امنیتی خود قرار دارند، دو قدرتی که تاریخ پرتنش، اقتصاد عمیقا درهمتنیده و محیط امنیتی شکنندهای آنها را بههم گره زده است.
ادامه مطلب
اباصلت کبیری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پایان خصومت و برقراری آتشبس بین روسیه و اوکراین پس از سه سال جنگ خونین، با پیشنهاد واشینگتن در حال اتفاق افتادن است. ولادیمیر پوتین آمادگی خود برای پذیرش آتشبس را اعلام کرده است و زلنسکی نیز چاره ای جز قبول آتشبس ندارد. این ابتکار الزام آور توسط یک قلدر تمام بنام ترامپ ایجاد شد. نتیجه آن نیز صلح خواهد بود. هر چند خوشایند دو طرف نباشد اما از کشتار و تجاوزگری خواهد کاست.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بمب اتم در شرایط کنونی هراسناکترین سلاح برای قدرتهای بزرگ قلمداد میشود که با اتکا به آن توان موازنه وحشت را برای خود امکانپذیر ساختهاند. تسلیحات اتمی که بیشتر در اختیار دولتهای توانمند جهان قرار دارد، کره شمالی و پاکستان دو استثنای آن محسوب میشوند، منبع اقتدار وحشت بزرگان است همانگونه که روژه گارودی میگوید: «سلاحهای اتمی، اسلحه توانگران است.»
ادامه مطلب
سید احمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: سفر آقای رئیس جمهور به تاجیکستان و روسیه و عقد قراردادهای راهبردی با آنان و همزمان گفتوگوی مسئولین دیپلماسی با کشورهای اروپائی در ژنو در دستور کار است و طبعا مجموعه اینها در راستای وزین کردن قدرت دیپلماسی در برابر آمریکای دوران ترامپ انجام می شود که منطق رفتاری خود را داراست.
ادامه مطلب
محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به زبان ساده موازنه ی منفی در سیاست خارجی بدین معناست که که شما به عنوان یک کشور مستقل تا جایی که ممکن است به هیچ ابرقدرتی امتیاز ندهید و در عوض تا جایی که ممکن است، با بازی درست و استفاده از اختلافات، از هر یک از ابرقدرت ها امتیاز بگیرید.
ادامه مطلب
متن سخنرانی دکتر ابراهیم متقی، رئیس گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران در هفتمین نشست از سلسله نشستهای دیپلماسی ایرانی با عنوان «ایران و اعراب؛ چالش جدید در خلیج فارس»
ادامه مطلب