جمیله کدیور در یادداشتی می‌نویسد: تردیدی نیست که پیروزی ممدانی چیزی فراتر از یک پیروزی در انتخاباتی محلی است و محدود به نیویورک نخواهد ماند. این پیروزی نشاندهنده یک جریان عمیق‌تر اعتراضی علیه سرمایه‌داری جهانی، امنیتی‌سازی نژادپرستانه، صهیونیسم بین الملل و اسلام‌هراسی فزاینده است.
ادامه مطلب
سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آنچه در نیویورک اتفاق می‌افتد، در نیویورک نمی‌ماند. از جنبش‌های مدنی دهه‌های پیشین گرفته تا تحرکات فرهنگی، نیویورک پیشران و شکل‌دهنده به تحولات در سایر نقاط آمریکا بوده است.
ادامه مطلب
سعید هاشمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: کارزار انتخاباتی آقای ممدانی بر مقرون‌به‌صرفه ساختن زندگی در نیویورک متمرکز بود. او به کمک کاریزمای خود تلاش‌های آقای کومو را برای بازگشت به عرصه سیاست نقش بر آب کرد.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی به تحلیل انتخاب زهران ممدانی به عنوان شهردار مسلمان و ضدصهیونیست نیویورک می‌پردازد و می‌نویسد که چگونه نظام لیبرال غرب از طریق مکانیسم های هژمونیک صداهای اعتراضی را نه با سرکوب، بلکه با ادغام در ساختار قدرت خلع سلاح می‌کند. با تبدیل کنشگران رادیکال به مدیران مسئول، سیستم هم تنوع ظاهری خود را نمایش می‌دهد و هم گفتمان انتقادی را در دام عمل گرایی و بوروکراسی محبوس می‌کند. در نهایت، این فرآیند به بازتولید همان سیستمی منجر می شود که منتقدان قصد تغییر آن را داشتند.
ادامه مطلب
عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: در آستانه‌ی گذار پرآشوب سیاست آمریکا، پیروزی ممدانی را می‌توان نشانه‌ای روشن از آغاز دوره‌ای تازه دانست؛ دوره‌ای که بسیاری آن را «سیاست پساترامپی» می‌نامند.
ادامه مطلب