تمدن ایرانی

فلسفه در دیپلماسی:

چرا با سلاح هسته ای مخالفم!

علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این مقاله از دو جنبه‌ی مهم، متمایز از سایر نوشته‌های مشابه است. نخست، برخلاف بسیاری از مقالاتی که به این موضوع پرداخته‌اند، این نوشتار با محوریت ایران نوشته شده است. به‌رغم آنکه استدلال‌های مطرح‌شده در آن، می‌تواند به سنت‌ها و تمدن‌های دیگر نیز تعمیم یابد، اما تمرکز اصلی آن بر بستر فکری، تاریخی و فرهنگی ایران اسلامی است. دومین تمایز این مقاله، شیوه‌ی بررسی آن است. در حالی که بسیاری از مباحث مربوط به سلاح هسته‌ای از دیدگاه‌های سیاسی، امنیتی و حتی دینی تحلیل می‌شوند، این مقاله تلاش دارد که این مسئله را از نگاه فکری مورد بررسی قرار دهد.

ادامه مطلب

دیپلماسی علمی، ضامن روابط پایدار با ملت افغانستان است

لزوم توجه ویژه به کشورهای حوزه تمدنی ایران و فارسی زبان

اشکان پیرزاده در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از اصولی که در سیاست خارجی دولت سیزدهم پیگیری می شود تعامل موثر با کشورهای همسایه خصوصا تعامل با کشورهای حوزه تمدنی ایران و کشورهای فارسی زبان بوده است که در دولت های قبل به دلیل عدم اهتمام به این راهبردها، خالق تهدیداتی برای کشور شد.

ادامه مطلب

جشنی فراتر از سنت تاریخی حوزه تمدن ایرانی

نوروز، تجربه‌ باستانی مدیریت صلح آفرین بین فرهنگی در خاورمیانه پر تنش

نوید کمالی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این جشن باستانی که سبقه تاریخی آن به سه هزار سال قبل باز می‌گردد ریشه در تاریخ و فرهنگ ملل مختلفی دارد که همه آن‌ها زمانی ذیل یک حکومت واحد، به شکلی متحد و با حداکثر همزیستی، مترقی ترین تمدن بشری زمانه خود را شکل داده بودند، به همین دلیل در بطن نوروز و تمام آیین‌های مربوط به آن می‌توان نمادهایی از همبستگی، صلح و امید به آینده‌ای روشن را مشاهده کرد.

ادامه مطلب

به مناسبت صدمین برنامه تار ایرانی

هویت و قدرت نرم

بهنام اندیک در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: از پس افول شوروی و پایان جنگ سرد، فقدان یک دشمن تا بٌن دندان مسلح برای آمریکا، تئوریسین‌های این کشور را بر آن داشت تا در پی مفهوم‌سازی جدید از قدرت بروند و از این روست که مفهوم قدرت نرم از دل این تلاش‌ها بیرون آمده است. 

ادامه مطلب

بایسته ها و نبایسته های دیپلماسی ترجمه؛ از ما به انگلیسی زبانان

چقدر در ترجمه موفق بوده ایم؟

محمد صادق امینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: باید کارگروهایی تشکیل داد تا سنت اسلام شناسی و ایرانشناسی را در جهان بررسی و مطالعه کرد. مثلا آثار و تحقیقات پروفسور «ژوزفان اس» از بزرگان اسلام شناسی الآن در بازار نیست؛ چه کسی باید از او حمایت کند؟ یا دیگر بزرگان همانند او در انگلیس یا ایتالیا. اینجاست که کار رایزنان فرهنگی اهمیت پیدا می کند و آنها وظیفه دارند که اسلام شناسان و ایرانشناسان حوزه ماموریت خود را شناسایی و معرفی کنند و با آنها نشست داشته باشند و مقدمات سفرشان را به ایران فراهم کنند.

ادامه مطلب