ترامپ حواس‌ها را از بحران کاخ سفید پرت کرد

نویسنده: یان بروما، استاد دموکراسی و حقوق بشر در کالج بارد

دیپلماسی ایرانی: در طی یازده هفته نخست ریاست جمهوری دونالد ترامپ هیچ چیز درست پیش نرفته است. دادگاه های فدرال تلاش های او برای ممنوعیت ورود شهروندان شش کشور با اکثریت مسلمان به خاک ایالات متحده را ناکام گذاشتند. اقدام او برای لغو دستور قانون خدمات درمانی پرزیدنت اوباما (اوباماکر) نیز بی حاصل ماند، چرا که میانه روهای خودخوانده در حزب جمهوری خواه تصور می کردند طرح جایگزین او بیش از اندازه تند و گزنده است و افراطی ها تصور می کردند به قدر کافی تند نیست.

افزون بر این، ژنرال مایکل فلین به دلیل قرار و مدارهای خطرناکش با روس ها مجبور به کناره گیری شد، و اعضای حلقه داخلی در کاخ سفید همچون سگ و گربه به جان هم افتاده اند. نیویورک تایمز و واشینگتن پست هر دو ترامپ را دروغگو خطاب کرده اند. میزان محبوبیت او به 35 درصد رسیده که پایین ترین رکورد ثبت شده برای یک رئیس جمهور تازه بر مسند نشسته است.

بعد، علی الظاهر بدون هیچ برنامه ای، ترامپ دستور شلیک 59 فروند موشک تاماهاوک (تبرزین)  پایگاه هوایی سوریه را صادر کرد. پس از سال ها بمباران دهشتناک و شکنجه سوریه توسط نیروهای پرزیدنت بشار اسد، پس از آن که لجوجانه اجازه نداد پناهنده های سوری که از کشتار در گریز بودند وارد ایالات متحده شوند، و پس از آنکه همین هفته گذشته روشن کرد که ایالات متحده هیچ اقدامی برای سرنگونی اسد انجام نخواهد داد، ترامپ عکس های بچه هایی را دید که پس از یک حمله شیمیایی دیگر کف از دهانشان خارج می شد و نظرش را تغییر داد.

ناگهان اوباماکر، آشوب در کاخ سفید، توئیت های وحشیانه و عدم انسجام سیاسی، همچنین نشست با رئیس جمهور چین شی جین پینگ که باعث شد ترامپ ناپدید شود، کاملا از یاد برده شد. همان نیویورک تایمز که از لحظه به قدرت رسیدن ترامپ با غیظ بسیار درباره او می نوشت، حالا اینچ به اینچ ستون هایش را به صلابت فرمانده کل قوا اختصاص داده است، کسی که به گونه ای عمل کرد که به جهان (منظور چین و روسیه و کره شمالی) درس بزرگی بدهد.

و نه فقط نیویورک تایمز، که البته وال استریت ژورنال هم اقدام ترامپ را تحسین کرده است، همچنین دیوید ایگناتیوس در واشینگتن پست ادعا کرده است که " ابعاد اخلاقی رهبری" حالا راه خود را در کاخ سفید ترامپ پیدا کرده است. برایان ویلیامز، مجری ام اس ان بی سی نیز از مشاهده موشک های شلیک شده چنان هیجان زده بود که تنها یک واژه برای آن ها پیدا کرد :" زیبا! "

بمباران شهروندان خودی، یا اصلا هر کسی، با گاز سمی جنایت جنگی خوفناکی است. اما حمله به یک پایگاه هوایی مبتنی بر یک استراتژی نیست و کمک اندکی به پایان بخشیدن جنگ داخلی سوریه می کند.

هر چند حمله موشک های تاماهاوک حواس ها را از مشکلات سیاسی ترامپ پرت کرده است و این موضوع، بیش از آن که برآمده از قلبی خونین باشد، توضیح دهنده اقدام اوست، دست کم توضیح دهنده بخشی از آن.

ترامپ شاید چیز زیادی در خصوص (مسائل) دنیا نداند، و جهل او در باب سیاست خارجی شاید بی حد و حصر باشد، اما او در یک هنر خاص استاد است، ارتقا دادن (جایگاه) خود از طریق بازیگردانی ماهرانه رسانه های سنتی و اجتماعی. او بلد است چطور اخبار را به چنگ آورد. هدف او، به عنوان یک ستاره شوهای تلویزیونی، فروشنده نام تجاری خود، و یک سیاست استوار است بر به رسمیت شناخته شدن به عنوان بزرگترین، سرسخت ترین، قدرتمندترین و دوست داشتنی ترین مرد دنیا.

یک راه برای ورود به خشم و هراس میلیون ها آمریکایی، که از جنگ های بی پایان سرخورده بودند، این وعده بود که آمریکا در اولویت اول است، از طریق خارج کردن آن درگیری های خارجی - در تجارت، نهادهای چند ملیتی و به ویژه منازعات نظامی. همچنان که چندی پیش گفته است :" من رئیس جمهور دنیا نیستم و نمی خواهم باشم".

اما حالا بهترین راه برای دستیابی به هدف خود به عنوان مردی سرسخت را در این می بیند: اقدام نظامی.

ترامپ هنوز هم هیچ استراتژی نه در خاورمیانه دارد و نه در آسیا، جایی که دیکتاتور آن، کیم جونگ اون، دارد به نحو احسن خبرها را به خود اختصاص می دهد تا با آزمایش ادوات هسته ای و موشک های دوربرد ترامپ را تحریک کند. اما ترامپ حالا می داند کاری که باید بکند این است که به عنوان رهبری بزرگ مورد تحسین قرار گیرد. یک گروه ناو هواپیمابر مهاجم همین اینک در راه رسیدن به شبه جزیره کره است. حمله به کره شمالی، برخلاف باند فرودگاهی در سوریه، در واقع می تواند به یک جنگ هسته ای ختم شود. اما ابعاد اخلاقی ترامپ شکل گرفته است و (اوضاع) زیبا خواهد شد.

منبع : پراجکت سیندیکت / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی/ ۳۳