تحریم سوخت، تنها ابزار شکست ایران است؟

دیپلماسی ایرانی: سه سال پیش بود که رئیس جمهوری فرانسه نیکولا سارکوزی به صراحت اعلام کرد که ایران باید بر سر میز مذاکرات حاضر شود و در خصوص برنامه هسته‌ای خود به جامعه جهانی توضیح دهد. سارکوزی در همان زمان، مذاکره را تنها راه برای جلوگیری از دو فاجعه خواند: بمباران ایران و یا ایران برخوردار از بمب هسته‌ای. 

واشنگتن تایمز پس از این بازخوانی تاریخی می‌نویسد: ایران امروز بیش از هر روز دیگری به دستیابی به تسلیحات هسته‌ای نزدیک است. جامعه جهانی هم هنوز برای مواجهه با ایران و اقناع این کشور برای حضور در پای میز مذاکرات راهکار جدیدی نیندیشیده است.

شورای روابط امور خارجی ایالات متحده گزارشی منتشر کرده است که در آن به استراتژی تحت فشار قراردادن اقتصادی ایران اشاره شده است. در این گزارش به گزینه‌هایی به غیر از گزینه نظامی‌ برای سر به راه کردن ایرانی‌ها اشاره شده است. گزینه‌هایی که می‌تواند به ادعای غرب برنامه ایران را در مسیر صلح آمیز قرار دهد. در این گزارش تاکید شده است که ایالات متحده باید با توسل به اسراتژی تحریم اقتصادی و همه جانبه ایران، هزینه برنامه تسلیحاتی این کشور را بالا برده و در نتیجه این کشور را در منگنه اقتصادی قرار دهد. در میان گزینه‌های پیشنهادی ظاهرا بهترین گزینه تحریم سوختی ایران است.

ایران از اصلی‌ترین صادرکنندگان نفت در عرصه بین المللی است و با این همه برای تامین سوخت مورد نیاز خود به دیگر کشورها نیازمند است. ایالات متحده به دنبال تحریم ایران در حوزه سوخت از کانال شورای امنیت بود اما مخالفت چین و روسیه با این مساله، تحریم سوخت ایران را به کنگره ایالات متحده واگذار کرد. در تحریم‌های ژانویه 2010 نیز کنگره پیش‌نویس طرحی را تصویب کرد که تحریم سوختی ایران در زمره آن قرار داشت. در این تحریم ها تاکید شده بود که هرگونه معامله تجاری با ایران در حوزه سوخت و انرژی تقبیح و با واکنش امریکایی ها روبرو خواهد شد. علاوه بر این شرکت‌هایی که تجهیزات مورد نیاز برای پالایش نفت را هم در اختیار ایران قرار دهند، مورد تحریم امریکا و متحدانش قرار خواهند گرفت.  

واشنگتن تایمز در ادامه این گزارش می‌نویسد: تحریم سوختی ایران به شدت این کشور را در منگنه قرار می‌دهد. قیمت سوخت در ایران کمتر از یک سوم بهای آن در ایالات متحده است. مصرف نیز در این کشور به شکل روزمره بالا می‌رود. ایران با بالابردن قیمت بنزین به دنبال مهار وابستگی مردم به آن و مبارزه با تحریم‌ها است. البته این حرکت موجی از نارضایتی را میان ایرانی‌ها بوجود آورده است. تحریم ایران در حوزه سوخت دقیقا همان مصداق تحریم‌های فلج کننده‌ای است که باراک اوباما در نخستین روزهای حضور در قدرت برای تنبیه ایران از آن سخن گفته بود. البته پس از فرارسیدن زمان به تعهدات داده شده، باراک عبارت "تحریم های هدفمند" را جایگزین "تحریم های نفس‌گیر" کرد. بر اساس تحر یم‌های هدفمند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌ و چهره‌های ارشد نظام مورد تحریم و تنبیه قرار گرفتند. البته این تلاش‌ها از هم اکنون محکوم به شکست هستند چرا که در قبال کره شمالی ما شاهد همین جنس تحریم‌ها و بی‌نتیجه ماندن آنها بودیم. تنها تحریم‌های جامع و فراگیر هستند که می‌توانند ایران را به زانو در آورند.

بر اساس گزارش نهایی شورای روابط امور خارجی ایالات متحده علاوه بر تحریم سوختی ایران، خطوط نفتی، سرویس‌های مالی، تجارت جهانی و سرمایه‌گذاری در ایران هم باید متوقف شود. کشورهایی که مانند ایالات متحده نگران برنامه هسته‌ای ایران هستند باید دست در دست هم به رویکردی جامع تن دهند که به موازات دیپلماسی بتواند ایران را در کوتاه‌ترین بازده زمانی ممکن از پای در آورد. هر چه زمان بیشتری از دست برود، گزینه‌های بیشتری نیز حذف می‌شوند. حمله نظامی‌ به ایران گزینه ناپخته و غیرعملی است. باید مسیری را انتخاب کرد که پروسه دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای را کند و کندتر کند. هر گونه تعلل در دراز مدت منجر به همان دو راهی می‌شود که سارکوزی از آن سخن گفته بود: توپ یا در زمین ایران خواهد بود و یا در زمین ما.