انتقام هولوکاست را از ايران نگيريم

۲۴ اردیبهشت ۱۳۸۹ | ۲۱:۱۶ کد : ۷۵۲۱ اخبار اصلی
شيمون پرز رئيس دولت رژيم اسرائيل که برخلاف بنيامين نتانياهو چندان به دنبال حمله به تاسيسات هسته‌اى ايران ...
انتقام هولوکاست را از ايران نگيريم

دیپلماسی ایرانی: يهودى‌ها که غالبا از به ياد آوردن تاريخ خود اندوهگين مى‌شوند، در اغلب موارد در گذشته مى‌مانند و البته انتقام گذشته را از امروز و فردا مى‌گيرند. اما گذشته زمانى که با احتياط از آن سخن نگويئم، مى‌تواند دشمن فردا باشد و البته ما را از چالش‌هاى واقعى امروزمان دور نگاه دارد. اين دقيقا همان چيزى است که اسرائيل در حال روى آوردن به آن است. اسرائيلى‌ها حادثه هولوکاست را به تهديدهاى ايران نسبت مى‌دهند و البته آن را توجيهى مى‌دانند براى بمباران اين کشور. در سالروز هولوکاست در سال جارى ميلادى در اسرائيل نيز همچنان ايران و  نيت اين کشور در قبال اسرائيل بر تمامى بحث‌هاى جارى اولويت داشت .

شيمون پرز رئيس دولت رژيم اسرائيل که برخلاف بنيامين نتانياهو چندان به دنبال حمله به تاسيسات هسته‌اى ايران نيست، نسبت به تهديد به نابودى اسرائيل از سوى برخى کشورها ابراز نگرانى کرد. ايهود باراک وزير دفاع هم که بسيارى او را چهره‌اى ميانه‌رو مى‌دانند نسبت به اظهارنظرهاى  انکارکنندگان هولوکاست و البته شخص محمود احمدى‌نژاد رئييس جمهورى ايران ابراز نگرانى کرد .

بنيامين نتانياهو هم که به ندرت مى‌تواند سکوت اختيار کند، باز هم اظهار نظرهاى تند و تيز خود را تکرار کرد. براى او محمود احمدى‌نژاد رئيس‌جمهورى ايران با هيتلر هيچ تفاوتى ندارد. او در اين سخنان هم تاکيد کرد که امروز جهان با حضور محمود احمدى‌نژاد با همان تهديدى روبه‌رو است که در زمان ظهور هيتلر با آن دست و پنجه نرم کرد. نتانياهو ادعا مى‌کند که تلاش‌هاى ايران براى دستيابى به تسليحات هسته‌اى تنها در بستر سخنان رهبران اين کشور مبنى بر انکار هولوکاست معنا و مفهوم مى‌يابد. سخنانى مانند حذف اسرائيل از نقشه جهاني. نتانياهو با محکوم کردن سکوت جهانيان در اين خصوص مى‌گويد: اين‌بار هم مانند دوران حکومت‌دارى هيتلر جهانيان چشم‌هاى خود را بر اين سخنان تحريک‌آميز بسته‌اند .

سخنان نتانياهو در ايجاد ارتباط ميان هولوکاست و حمله به ايران مى‌توانست تنها تراوشات ذهنى کنجکاو باشد اگر او امروز بر مسند فرد تصميم‌گيرنده در اسرائيل ننشسته بود. بى‌بى مى‌تواند با يک تصميم خاورميانه را به چالشى بزرگ و جديد گرفتار کند. اين در حالى‌ست که ايجاد ارتباط ميان حوادثى که در گذشته رخ داده  و تصميم‌گيرى‌هاى امروز مى‌تواند سياست‌هايى غيرمسئولانه به دنبال داشته باشد .

نخست وزيرى وقت اسرائيل در زمان حمله به لبنان در سال 1982، خود را نماينده خدا براى گرفتن انتقام هولوکاست مى دانست. بگين به دنبال اثبات اين حقيقت بود که مى‌تواند با ايجاد اتحاد ميان اقليت مسيحى در لبنان و يهودى ‌هاى اسرائيل، انتقام سکوت مسيحيان در قبال قتل عام يهودى‌ها در زمان هيتلر را مى‌گيرد. براى بگين، عرفات در بيروت همان هيتلر بود در برلين. با اين همه بسيارى بگين را مورد تمسخر قرار داده و ادعا کردند که او گمان مى‌کند اسرائيل کاستا ريکا است و تشکيلات خودگردان ناپلئون بناپارت. سياست‌هاى بگين نشان داد که انقلاب صهيونيست که از خاکستر هولوکاست سر برآورد، نتوانسته است ماهيت حقيقى يهوديان را از اسرائيل امروز جدا کند. نتانياهو با سياست‌هاى خود اسرائيل را تبديل به زندانى کرده‌ که نمى‌تواند از تاريخ خود رهايى يابد.

اسرائيل حق دارد نسبت به کارآمدى استراتژى ايالات متحده در برابر پرونده هسته‌اى ايران نگران باشد. نه تحريم‌ها و نه بازخوانى اخير استراتژى هسته‌اى ايالات متحده توانايى متوقف کردن برنامه هسته‌اى ايران را دارند. جهان به جاى به کار گرفتن تمام ظرفيت خود براى مقابله با ايران هسته اى، اندک اندک اين کشور را مى‌پذيرد. اما ايران امروز تنها مشکل اسرائيل نيست. ناديده گرفتن معاهده منع تکثير تسليحات هسته‌اى براى تمام جهان به منزله زنگ خطر است. بخصوص اگر ناقض مفاد ان‌پى تى کشورى در خاورميانه باشد. ايران در حقيقت براى جلب موافقت اعراب و زير چتر حمايت خود قرار دادن انها در برابر اسرائيل از انکار هولوکاست سخن مى‌گويد. در نهايت اما ايران مى‌تواند منطقه را به نوعى از بى‌نظمى هسته‌اى گرفتار کند. عربستان سعودى، مصر و ترکيه نيز اندک اندک به دنبال بمب‌هاى هسته‌اى ساخت وطن خواهند افتاد.  

ايهود باراک يک سال پيش در دفاع از اسرائيل و نقد نگرانى‌هاى نتانياهو از جانب ايران گفت: اسرائيل، اروپا يهودى‌نشين نيست. ما کشورى قدرتمند هستيم که در بعد منطقه‌اى براى خودمان يک ابرقدرت محسوب مى‌شويم. نبايد هولوکاست را با تهديد‌هاى ايران برابر دانست. چرا که اين مقايسه ارزش تاريخى هولوکاست را کم مى‌کند. کسى نيست که جرات نابودى اسرائيل را در چنته داشته باشد .

تاريخ همواره مانند يک دايره عمل نمى‌کند. اسرائيل بايد تکليف خود را تعيين کند: آيا رهبران ما خود را ابرقدرت‌هاى منطقه‌اى مى‌دانند يا سرزمينى يهودى‌نشين که منتظر کسب اجازه براى اعلام موجوديت است. زمانى که تاريخ مورد دستکارى سياستمدارن قرار مى‌گيرد همان‌گونه که جيمز جويس مى‌گويد مى‌تواند به کابوسى تبديل شود که بيدار شدن از آن غيرممکن است .

اسرائيل با به ياد اوردن هر روز هولوکاست و فلسطينى‌ها با فراموش نکردن روز نکبت، فرصت‌هاى طلايى براى صلح را از دست مى‌دهند. حتى نگاه کردن به مناقشه فعلى ميان اسرائيل و ايران از لنز تاريخ نيز مى‌تواند مصيبتى ديگر را براى منطقه خلق کند .

*بن آمى وزير امور خارجه سابق اسرائيل در سال 2000 ميلادى بود و نويسنده کتاب : جراحت‌هاى جنگ، رخم‌هاى صلح: تراژدى اعراب و اسرائيل.


نظر شما :