توسعه دیپلماسی خاورمیانه‌ای یا تخریب روابط؟

۰۸ دی ۱۳۸۸ | ۱۵:۳۶ کد : ۶۵۳۲ اخبار اصلی
سفر لاریجانی به مصر به همان اندازه که در بعد منطقه حائز اهمیت و پیگری است در بعد...
توسعه دیپلماسی خاورمیانه‌ای یا تخریب روابط؟

دیپلماسی ایرانی: علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در ادامه اقدامات دیپلماتیک خود سفری بلند پایه به مصر را آغاز کرد و مقارن با این سفر منوچهر متکی نیز در لبنان به گفت و گو با مقام های این کشور پرداخت و مجموعه این سفرها، توسعه و تقویت دیپلماسی منطقه‌ای ایران در خاورمیانه را نشان می‌دهد.

سفر لاریجانی به مصر به همان اندازه که در بعد منطقه حائز اهمیت و پیگری است در بعد روابط دوجانبه گامی در مسیر بهبود روابط تلقی می‌شود.

در این سفر ملاقات‌های مهمی میان لاریجانی و مقام‌های ارشد کشور میزبان صورت گرفت؛ دیدار او با حسنی مبارک به همان اندازه‌ که در شرایط فعلی منطقه اهمیت دارد، حاکی از نزدیکی آغازی دوباره میان دو کشور است.

هر چند موجودیت و محتوای نامه محمود احمدی نژاد به همتای مصری خود یکی از جنجالی ترین ابعاد سفر لاریجانی به مصر بود و گفته شد که رئیس قوه مقننه حامل این نامه بوده است اما با مسکوت ماندن موضوع این نامه در داخل ایران مشخص نشد که چنین نامه‌ای وجود داشت و در صورت موجود بودن حاوی چه نکاتی بود.

بعد مهم دیگر سفر آقای لاریجانی، تاکید جمهوری اسلامی بر توسعه روابط خود با جهان عرب منطقه است؛ در این زمینه رییس مجلس شورای اسلامی استراتژی جمهوری اسلامی ایران در شرایط امروز را نزدیک شدن هرچه بیشتر به کشورهای اسلامی دانست، کشورهایی که اغلب عرب و در منطقه خاورمیانه هستند و ساختار حکومتی تعریف شده‌ای برای خود دارند.

آنها عمدتا امیر نشین بوده و از شیوه‌های دموکراتیک اداره جامعه فاصله دارند اما آقای لاریجانی در یک نشست خبری با رسانه‌های مصری گفت: "ما سال های دیکتاتوری سختی را در ایران داشتیم و مبارزات زیادی صورت گرفت تا این دیکتاتو را بیرون کنیم و یک نظام دموکراتیک در ایران بوجود آوریم. ما مثل بعضی کشورها که مجالس دستوری برای خود می‌سازند نیستیم. در ایران رییس جمهور و رییس مجلس ماندگار نیستند و جرخش نیرو در ایران مرتب رخ می‌دهد." او در ادامه گفت که: "این نکته را مجددا تاکید می‌کنم که ایران امیر نشین نیست بلکه یک کشور دموکراتیک است."

بیان چنین جملاتی هر چند می‌تواند با ساختار فعلی ایران منطبق باشد اما مستقیما در تقابل با ساختار و شیوه حکوکتی کشورهای منطقه است و این نکته خود در تضاد با استراتژی توسعه روابط جمهوری اسلامی ایران با کشورهای اسلامی منطقه است.


نظر شما :