بسته‌ای برای مذاکره
دیپلماسی ایرانی: گروه 5+1 قرار است برای مذاکره با ایران در تاریخ اول اکتبر در محلی که هنوز مشخص نشده است دیدار کنند. استارت برای مذاکرات به تعویق افتاده با بسته پیشنهادی که از طرف دولت ایران به کشورهای 5+1 در تاریخ 9 سپتامبر زده شد، که در آن به امید ایران برای همکاری‌های بین‌المللی در ارتباط با لیست بلند مشکلات جهانی که همه معتقدند که باید به آنها اشاره کرد، اشاره شده است.
در حقیقت، بسته پیشنهادی ایران، با یک سری مشکلات ویراستاری جزئی، یادآورآن دسته از نوشته‌هایی است که دانشجویان ایده‌آلیست امریکایی برای ورود به دوره فوق‌لیسانس در رشته روابط بین‌الملل می‌نویسند.
زمانی که من عضو کمیته داوران برای دانشجویان ورودی در دانشگاه حقوق و علوم سیاسی در دانشکده فلتچر بودم، به این دسته از نوشته‌ها لیبل POE می‌زدیم که خلاصه‌ای بود از صلح روی زمین.Peace on earth.
بسته پیشنهادی ایران لحنی ملایم داشت و بسیار جامع و کامل بود. حتی نحوه پردازش به درگیری‌های اعراب و اسرائیل نیز در این بسته از ادبیات همیشگی به دور بود. در این بسته پیشنهاد شده بود تا تلاش‌های همگانی برای کمک به مردم فلسطین برای رسیدن به یک صلح همگانی به کار گرفته شود. در این بسته هیچ اشاره‌ای به هولوکاست، جنایت‌های جنگی اسرائیل، صهیونیسم بین‌المللی و پیمان‌شکنی‌های بزرگ و کوچک شیطان نشده بود. در ارتباط با دموکراسی، این بسته به حقوق مردم برای انتخاباتی آزاد اشاره کرده بود که با توجه به حوادث بعد از انتخابات نکته جالبی بود.
هرچند دولت اوباما برنامه مذاکره با ایران را در اولویت سیاست خارجی خود قرار داده بود، اما بعد از انتخابات 22خرداد این روند تغییر کرد و سختگیری‌ها شدت گرفت.
حامیان مذاکره بر سه اصل تکیه کرده‌اند: ابتدا اینکه اگر ما تلاش نکنیم که ایران را وارد مذاکرات کنیم و برنامه ما که حول محور برنامه هسته‌ای ایران است کارساز نباشد، در چنین شرایطی همبستگی کشورهای غربی که در حال حاضر برای اولویت قرار دادن برنامه هسته‌ای ایران وجود دارد، از بین می‌رود. دوم اینکه، اگر منافع امریکا اقتضا کند همواره نشان داده است که با کشورهایی که هم‌پیمان و دوستش نیستند مذاکره خواهد کرد. مذاکره با اتحادیه جماهیر شوروی و چین نمونه‌ای از این روند است. به تازگی نیز تصمیم برای مذاکره با معمر قذافی نمونه دیگری از عملکرد امریکاست. سوم اینکه، در برخی مسائل، بخصوص افغانستان و ثبات در عراق ایران و امریکا منافع مشترکی دارند. بنابراین این مذاکرات می‌تواند حتی بر سر توافق بر افغانستان انجام شود حتی اگر برنامه هسته‌ای ایران مورد مذاکره قرار نگیرد.
اما چنین اتفاقی نمی‌افتد. دولت امریکا می‌داند که هم در اسرائیل و هم در کنگره امریکا در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران پیوندهای زیادی به وجود آمده است، بنابراین تا زمانی که این سوژه در راس قرار دارد، مخالفت‌های زیادی برای مذاکره امریکا و ایران بر سر مسئله افغانستان وجود دارد.
بنابراین باید امیدوار باشیم تغییرات عمده‌ای تا پایان سال میلادی، زمانی که ضرب‌الاجل امریکا برای تصمیم نهایی در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران به پایان می‌رسد باشیم. در آن زمان، اگر توافقی صورت نگرفته باشد، دولت چاره دیگری ندارد تا تحریم‌های بیشتری را علیه ایران در نظر بگیرد و حمایت چین و روسیه را نیز از این تحریم‌ها برانگیزد.
نویسنده: Geoffrey Kemp رئیس مطالعات استراتژیک مرکز نیکسون
نظر شما :