نیروگاه هسته‌ای دیمونا در بانک اهداف عملیات وعده صادق ۳
مقامات آمریکا و رژیم صهیونیستی در حالی علیه ایران لفاظی می‌کنند که در صورت ارتکاب اشتباه محاسباتی، با پاسخ ویرانگر و تمام‌کننده نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران مواجه می‌شوند.
به گزارش گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، این روز‌ها بازار لفاظی علیه ایران داغ است و آمریکا و رژیم صهیونیستی برنامه هسته‌ای ایران را تهدید می‌کنند. در این میان ماشین رسانه‌ای غرب و خصوصا رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور با ذوق‌زدگی تهدیدات ایالات متحده و رژیم صهیونیستی را انعکاس می‌دهند.
در ماه‌های اخیر ایالات متحده و رژیم صهیونیستی و مقامات ارشد آنها از جمله «دونالد ترامپ» رئیس جمهور، «مارکو روبیو» وزیر خارجه و «استیون ویتکاف» فرستاده ویژه ایالات متحده در امور غرب آسیا و برخی از شخصیت‌های نظامی و سیاسی رژیم صهیونیستی لفاظی‌هایی را علیه جمهوری اسلامی ایران انجام دادند که این نشان دهنده اشتباه محاسباتی دشمن در شناخت توانایی‌های جمهوری اسلامی ایران است.
ارتش اسرائیل با تکیه بر نیروی هوایی خود تلاش می‌کند تا نشان دهد که می‌توان با وجود فاصله طولانی بین سرزمین‌های اشغالی و ایران، مراکز حساس کشورمان را هدف قرار دهد؛ در صورتی که این موضوع در سطح وسیع انجام شدنی نیست، اما آنها تلاش می‌کنند تا از طریق ماشین رسانه‌ای خود این موضوع را بزرگنمایی کنند؛ مساله‌ای که می‌تواند تبعات بسیار وخیمی برای دشمن صهیونیستی به همراه داشته باشد.
اگر بخواهیم به طور کلی به تهدید مقامات ارشد رژیم صهیونیستی نگاهی بیندازیم می‌توانیم آن را در ۴ محور بررسی کنیم:
الف) رژیم صهیونیستی در نگاه اول توانایی حمله نظامی نابودی تاسیسات هسته‌ای ایران را به طور قطع ندارد؛ چرا که تاسیسات اتمی ایران به صورت متفرق هستند و در یکجا تمرکز ندارند و این موضوع می‌تواند میزان موفقیت حمله احتمالی را بسیار کاهش دهد.
ب) با فرض بر اینکه ارتش رژیم صهیونیستی و ارتش آمریکا بتوانند چنین حمله‌ای را ترتیب دهند با دیواره دفاعی مستحکمی از جمله پدافند هوایی ایران مواجه می‌شوند که این موضوع کار راحتی برای نیروی هوایی ارتش اسرائیل نخواهد بود؛ چرا که سامانه‌هایی همچون «باور ۳۷۳» که در تهاجم قبلی ارتش رژیم صهیونیستی عملکرد درخشانی داشت می‌توانند جلوی حمله دشمن را گرفته و یا از شدت اثر آن حمله بسیار بکاهند.
یکی از اشتباهات محاسباتی که مسئولان ارشد ایالات متحده و رژیم صهیونیستی دارند این است که گمان می‌کنند سامانه‌های پدافندی جمهوری اسلامی ایران از کار افتاده که این چنین برداشت و تلقی‌ای، هم ساده‌لوحانه و هم نشان دهنده اشتباه محاسباتی دشمن است. تقویت سامانه‌های دفاعی و عدم آسیب از حملات رژیم صهیونیستی بار‌ها توسط مسئولان و فرماندهان ارشد نظامی طرح شده که از جمله آن می‌توان به سخنان سردار شادمانی معاون ستاد کل نیروهای مسلح و امیر سرتیپ علیرضا صباحی فرد فرمانده قرارگاه مشترک پدافند هوایی خاتم الانبیإ کشور اشاره کرد.
ج) با وجود همه، اما و اگر‌های فوق که طرح شد، فرض را بر این می‌گیریم که دشمن صهیونیستی با استفاده از جنگنده‌های پیشرفته «اف ۲۲» و «اف ۳۵» به تاسیسات اتمی جمهوری اسلامی حمله کرد؛ پاسخ ایران به این حمله چگونه خواهد بود؟ قطعاً یکی از سناریو‌هایی که جمهوری اسلامی ایران دنبال خواهد کرد حمله به تاسیسات اتمی «دیمونا» در جنوب سرزمین‌های اشغالی خواهد بود. اگر به خاطر داشته باشیم مدت‌ها پیش نیروی هوا و فضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سناریوی حمله موشکی و پهپادی به نیروگاه اتمی دیمونا را تمرین کرد که می‌تواند به طور کامل این نیروگاه اتمی را از بین ببرد.
موشک‌های بالستیک جمهوری اسلامی ایران از جمله «اعتماد»، «سجیل» و «خیبر شکن» و موشک‌های هایپرسونیک همچون «فتاح ۱ و ۲» به خوبی و با قدرت بالا می‌توانند این ماموریت را انجام دهند. همچنین در حوزه پهپادی نیز پهپاد‌های «شاهد ۱۳۶» و «غزه» می‌توانند با قدرت بالا این تاسیسات اتمی را هدف قرار داده و ضربات جدی به آن وارد آورند. بخش دیگری از حملات موشکی و پهپادی ایران می‌تواند در قالب عملیات علیه پایگاه‌های نظامی ویژه این رژیم از جمله «تلنوف»، «پالماخیم» و «نواتیم» انجام شود که این موضوع در عملیات‌های «وعده صادق ۱ و ۲» با موفقیت انجام شد؛ لذا نیروهای مسلح جمهوری توانایی نابودی نیروی هوایی ارتش اسرائیل را دارند. همچنین موشک‌های «فتاح ۱ و ۲» می‌توانند زیرساخت‌های حساس و راهبردی رژیم صهیونیستی همچون «تاسیسات گازی حیفا» و بندر «عسقلان» را با هدف قرار داده و ضربات جدی به رژیم صهیونیستی وارد آورند.
د) جدا از موارد فوق بررسی‌های میدانی و رسانه‌ای نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی معمولاً اگر بتواند به جایی حمله هوایی انجام دهد آن را به صورت رسمی اعلام نمی‌کند؛ اگر به خاطر داشته باشیم نیروگاه اتمی «اوسیراک» عراق و تاسیسات اتمی «دیرالزور» سوریه به همین شکل هدف قرار گرفت؛ لذا می‌توان از این موضوع نتیجه گرفت که سنگ بزرگ نشانه نزدن است؛ اما اگر مسئولان این رژیم اصرار بر حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای ایران داشته باشند در حالت طبیعی نمی‌توانند میزان خساراتی را که به تاسیسات اتمی زیرساخت‌های نظامی و غیرنظامی خود وارد می‌آید، محاسبه کنند.
در عملیات «وعده صادق ۲» با وجود کمک‌های انبوه آلمان، انگلیس، فرانسه و کشور‌های پیمان آتلانتیک شمالی به رژیم صهیونیستی؛ این رژیم نتوانست موشک‌های بالستیک قدرتمند «فتاح» را دفع کند و این اوج ضعف سامانه‌های پرتعداد دفاع موشکی رژیم صهیونیستی و همپیمانانش از جمله «پاتریوت»، «تاد»، «آرو»، «فلاخن داود» و «گنبد آهنین» است.
نظر شما :