ورزش جای دشمنی نیست
بازیکنان امریکایی در تیم بسکتبال الحشد الشعبی
دیپلماسی ایرانی: یک تیم بسکتبال حرفه ای در عراق متعلق به یک گروه مسلح عراقی است که برخی از نیروهای آن اخیرا به نیروهای امریکایی حمله کردند. اما این خصومت نسبت به «عمو سام» حد و مرزی هم دارد: تیم از یک امریکایی با امتیاز بالا استفاده میکند تا به قهرمانی آنها کمک کند.
به گزارش میدل ایست نیوز، مانند بسیاری از بسکتبالیستهای سابق کالج ایالات متحده که رقابت سختی برای کسب مقام در NBA دارند، اوچنا ایروگبو 27 ساله از ساکرامنتو استعدادهای خود را به خارج از کشور برده و در تیمهای نیجریه و قطر برتری یافته است. اکنون این گارد 6 فوتی پس از امضای قرارداد با تیم بسکتبال الحشد الشعبی درست آماده پلی آف سوپر لیگ بسکتبال عراق در بغداد است.
از منظر ورزشی، قرارداد با ایروگبو یک چیز کاملا عادی است. او با میانگین 27 امتیاز در هر بازی رهبری لیگ قطر را در گلزنی داشت. از نظر سیاسی، اما موضوع کمی پیچیده تر است.
ایالات متحده از زمان حمله به عراق در سال 2003 که سالها اشغال به دنبال آن بود، روابط پرتنشی با عراق داشته است. این پیش از آن بود که نیروهای تحت حمایت ایران در عراق، حملات به نیروهای امریکایی در منطقه را آغاز کنند.
ایروگبو، تمرکز خود را روی بسکتبال حفظ می کند و از صحبت در مورد سیاست اجتناب میکند. او حتی قبل از اینکه تیم به او پیشنهاد بدهد، حتی نام حشد را نشنیده بود.
ایرگبو که یکی از سه شهروند ایالات متحده در تیم بسکتبال الحشد الشعبی است، این مأموریت را با وجود خطرات امنیتی منحصر به فرد و تنشهای سیاسی در کشور میزبانش مانند هر ماموریت دیگری میداند.
«من یک آدم بسیار ساده هستم. برای تمرین می روم و اگر تمرین نکنم در اتاقم هستم. با هم تیمیهایم وقت میگذرانم، بازیهای ویدیویی انجام میدهم، کتاب میخوانم.»
ایروگبو، که در کالج برای دانشگاه استونی بروک در نیویورک بازی میکرد، میگوید که امریکایی ها با همتیمیهای عراقی خود با استفاده از زبان انگلیسی اولیه ارتباط برقرار می کنند، اما در زمین بیشتر به حرکات دست و «زبان بسکتبال» تکیه می کنند.
همه تیم های عراق دولتی هستند و توسط نهادهای مختلف دولت مانند وزارتخانه های نفت و کشور حمایت میشوند و بودجهای از وزارت جوانان و ورزش دریافت می کنند. بازیها از یک کانال تلویزیونی دولتی که به ورزش اختصاص دارد پخش میشود.
الحشد الشعبی ائتلافی نظامی متشکل از نیروهای عمدتا شیعه و تحت حمایت ایران است که در سال 2014 به نبرد با تروریستهای داعش پیوستند. دو سال بعد، دولت عراق آنها را به عنوان واحدی «مستقل» در تشکیلات نظامی خود تعیین کرد.
در آن زمان، نیروهای حشد با نیروهای ائتلاف بینالمللی به رهبری ایالات متحده که با داعش میجنگید، در یک صف حضور داشتند. اما امروزه برخی از این گروه ها رابطه خصمانه ای با امریکا دارند.
برخی از این گروهها به تلافی حمایت امریکا از رژیم صهیونیستی در جنگ غزه، حملات پهپادی متعددی را علیه پایگاههای امریکا در عراق و سوریه انجام دادند.
با این حال، پس از آن که سه سرباز امریکایی مستقر در اردن در نزدیکی مرز سوریه در حمله هواپیمای بدون سرنشین کشته شدند، این حملات در ماه فوریه متوقف شد. ایالات متحده حملات تلافیجویانهای را در عراق انجام داد، از جمله حملهای که منجر به کشته شدن یک فرمانده شبه نظامی در مرکز بغداد شد.
عقیل نجم، سرمربی تیم حشد در این باره میگوید این تنش ها هیچ ربطی به تیم و بازیکنانش ندارد.
نجم ادامه میدهد: «باشگاه یک سازمان غیرنظامی است و ما با افراد غیرنظامی سر و کار داریم، بنابراین هیچ ارتباطی با این سیاست ها ندارد.»
جمال فاضل، رئیس باشگاه ورزشی حشد بازیکن سابق تیم ملی عراق است. فاضل میگوید که امید زیادی به تیمش دارد و معتقد است که امریکاییها به این تیم کمک میکنند تا به شهرت ملی و منطقهای برسد.
او میافزاید: «همه تیمهای عراقی از بازیکنان بین المللی کمک میگیرند. ما مشکلی نداریم که آیا این بازیکن امریکایی است، آن بازیکن اردنی یا سوری است.»
همانطور که تیمهای فوتبال در سراسر جهان استعدادهای آرژانتینی و برزیلی را جذب میکنند، تیمهای بینالمللی بسکتبال نیز از جمله در خاورمیانه، مدتهاست بر جذب بازیکنان امریکایی تمرکز کردهاند.
دانیل ریچه، استاد دانشگاه جورج تاون قطر که درباره روابط ورزش و سیاست در خاورمیانه را تحقیق میکند، در این باره میگوید که بسکتبال در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم از طریق مبلغان امریکایی به منطقه راه یافت.
او میافزاید که بسکتبال تنها ورزش امریکایی نبود که مبلغان آن را به ارمغان آوردند، اما طرفداران زیادی در منطقه پیدا کرد و تقریباً به اندازه فوتبال در برخی مناطق محبوب شد.
امریکاییهایی که در عراق بازی میکنند، درآمد بیشتری نسبت به هم تیمیهای خود که در آنجا متولد شدهاند، دارند، اما از سبک زندگی پرتحرک ستارههای NBA در خانه لذت نمیبرند.
فاضل میگوید که امریکایی ها 5 هزار تا 6 هزار دلار در ماه بدون مالیات درآمد دارند و همچنین مسکن رایگان دریافت می کنند.
تیم های عراقی بلافاصله پس از خروج آخرین نیروهای امریکایی در سال 2011، هشت سال پس از حملهای که صدام حسین دیکتاتور سابق را سرنگون کرد، شروع به جذب بازیکنان بسکتبال امریکایی کردند. از آن زمان تاکنون ده ها امریکایی در عراق بازی کردهاند.
هر تیم مجاز به جذب سه بازیکن غیر عراقی است که در هر زمان بیش از دو بازیکن در زمین حضور ندارند. بیش از 20 امریکایی در این فصل در عراق بازی می کنند.
آیزاک بنکس از نیواورلئان، مهاجم 6 فوتی و 7 اینچی که قبلاً با تیم دیگری از عراق بازی می کرد، یکی دیگر از امریکاییهای تیم حشد است. بنکس از زمان بازی در دانشگاه ایالتی تنسی شرقی به عنوان یک حرفه ای در انگلستان، گرجستان، لوکزامبورگ، اوکراین و سوریه فعالیت داشته است.
بنکس، که به مسائل سیاسی یا امنیتی نمی پردازد، میگوید که بازیکنان و هواداران عراقی «از آنها به گرمی استقبال می کنند و دوستشان دارند».
فاضل، رئیس باشگاه، تأکید میکند که باشگاه مراقب امنیت بازیکنان بین المللی است و برای هر چیزی آماده است.
چیزی به آغاز بازی با تیم وزارت نفت نمانده بود، اما بازیکنان امریکایی در صحنه دیده نمیشدند.
مربی آنها در حالی که با عصبانیت سیگار الکترونیکی را پف می کرد، توضیح داد که معلوم شد همه آنها پس از صرف غذا در بیرون با مسمومیت غذایی مواجه شده اند.
او دلیل خوبی برای مضطرب بودن داشت. این تیم بدون ستارههای امریکاییاش با نتیجه 102 بر 94 شکست خورد.
منبع: آسوشیتدپرس / تحریریه دیپلماسی ایرانی/۱۱
نظر شما :