تلاش تل آویو برای اثباتی دوستی خود به مغرب

نویسنده: نزار بولحیة

دیپلماسی ایرانی: تل‌آویو از تحولات سریع شمال آفریقا و از کشمکش شدید میان دو همسایه در مغرب عربی (مراکش و الجزایر) بر سر کسب موضع و متحد جدا نبود. همان طور که برای مدت طولانی امکان نداشت برگه‌ای را حفظ کند که به خوبی از اهمیت زیاد آن برای کشوری خبر داشت که در منطقه مغرب عربی تنها کشوری است که با آن رابطه دیپلماتیک دارد.

مطمئنا باور برخی از مراکشی‌ها مبنی بر این‌که این رویداد نتیجه عینی فشارهای اعمال شده از سوی دستگاه دیپلماسی آنها در ماه های اخیر بوده و نشان دهنده تسلیم کامل در برابر شروط تعیین شده از سوی رباط برای پیشبرد روابط کشورشان با تل‌آویو است، نمی‌تواند پاسخ قانع کننده‌ای به این پرسش ارائه دهد؛ زیرا اسرائیلی‌ها تمام سناریوهای ممکن را بررسی کرده‌اند و با دقت زیاد ریزترین جزئیات را در نظر گرفته‌اند و سود و زیان خود و نیازشان برای حفاظت از منافع‌شان در کوتاه مدت و بلند مدت را نه تنها در مراکش بلکه در تمام منطقه مد نظر قرار داده‌اند.

عرصه کنونی برای اسرائیلی‌ها به صورت زیر بوده است: در حالی که دولت جو بایدن از به رسمیت شناختن حاکمیت مراکش بر صحرای غربی طفره نرفت؛ اما از سوی دیگر تمایلی به برداشتن گام‌های اضافی در این مسیر از خود نشان نداد، موضع اروپایی‌ها مبهم، متزلزل و دودسته بود. به گونه‌ای که برخی از آنها از خودمختاری صحرای غربی حمایت کرده و دیگران همچنان در تصمیم قطعی گرفتن درخصوص آنچه بی‌طرفی لازم در این قضیه می‌دانند تردید دارند.

به پایان رسیدن توافق صید دریایی میان اتحادیه اروپا و مراکش در تاریخ هفدهم ماه جاری روشن‌ترین نشانه درخصوص وجود بن بست در روابط دو طرف بود و این مسئله زمینه مناسبی برای اقدام کردن از نگاه اسرائیلی‌ها بود به ویژه با وجود صحبت‌ها درخصوص تلاش تهران برای فهمیدن موضع مراکش درخصوص برقراری رابطه با این کشور در روزهای عید قربان. این مسئله آنها را وادار کرد خود را  به عنوان تنها دوستان واقعی مراکش معرفی کنند که برخلاف آمریکایی‌ها هستند؛ یعنی کسانی که به وعده دادن بدون عملی کردن آن اکتفا کردند و یا اروپایی‌هایی که با فریبکاری با این کشور در تعامل هستند و این‌که آنها از حمایت آشکار مراکشی‌ها در مهم‌ترین قضیه ملی‌شان تردید به خود راه نمی‌دهند.

اسرائیلی‌ها به این ترتیب چندین پیام به طرف‌های منطقه‌ای و بین المللی ارسال می‌کنند و چه بسا تعیین وابسته نظامی در مراکش در همان روز نخستین اشاره است مبنی بر این‌که آنها برای مرحله بعدی این به رسمیت شناختن آماده هستند. اما آیا این امر باعث تشدید درگیری در صحرای غربی می‌شود یا پایان یافتن آن را تسریع می‌بخشد؟ این چیزی است که در روزهای آینده آشکار خواهد شد.

منبع: القدس العربی / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11