حمله به واکسن ایرانی کرونا؟

تحقیر درمان دردهای ما نیست

۱۶ دی ۱۳۹۹ | ۱۵:۰۰ کد : ۱۹۹۸۷۳۶ نگاه ایرانی خاورمیانه
محمد فاضلی در یادداشتی می نویسد: صادقانه پیشنهاد می‌کنم بین زحمات متخصصان ایرانی که برای تولید واکسن در شرایط سخت کشور، تحت تحریم، با کمبود منابع و ... تلاش کرده‌ و می‌کنند؛ و فرایند سیاسی مرتبط با واکسن تفاوت قائل شویم. زحمت متخصصان را پاس بداریم، و از سیاسیون درخواست کنیم شفاف باشند، هرگز واکسن را ابزار نمایش سیاسی نکنند، و سیاست را در این امر تخصصی دخالت ندهند. شفافیت داروی این درد است. حمله به واکسن ایرانی و تمسخر آن، درمان نیست، بر دردها می‌افزاید. تحقیر خود درمان دردهای ما نیست.
تحقیر درمان دردهای ما نیست

دیپلماسی ایرانی: این هم از مصائب این کشور است که هر موضوعی به سرفصلی برای مناقشه بدل می‌شود و گوشه‌ای از سرمایه اجتماعی و توان ملی را می‌فرساید، نمونه‌اش واکسن کرونای ایرانی. 

چندین ویدئو برای مسخره کردن واکسن کرونای ایرانی ساخته شده و موضوع لطیفه‌ها هم شده است. این گونه شوخی‌ها چیز عجیبی نیست برای واکسن‌های خارجی هم ساخته شده است اما ما باید نسبت‌مان را با این واکسن هم‌چون نمونه‌ای از این گونه موضوعات مشخص کنیم. 

نظر من این است برای اندیشه و قضاوت درباره واکسن ایرانی به مسائل زیر توجه داشته باشیم:

یک. واکسن را سیاسیون ایران نمی‌سازند که مصاحبه می‌کنند و خبرش را می‌دهند. واکسن در آزمایشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی و کارخانجات دارویی توسط متخصصان علوم مرتبط ساخته می‌شود. آنها انسان‌های متخصص ایران‌دوستی هستند که می‌خواهند برای بهبود وضع انسان، واکسن بسازند. حساب آنها از سیاست جداست.

دو. همه کشورها و شرکت‌های مهم داروسازی و ساخت واکسن، برای پیشبرد کارشان همکاری فناورانه (Technological collaboration)  می‌کنند. ایرادی نیست که ایران هم با هر کشور دیگری، چین، کوبا، هند یا ... همکاری فناورانه داشته باشد. جهان امروز از اساس بر همکاری فناورانه در همه محصولات – از خودرو تا دارو تا تسلیحات – بنا شده است. همکاری با کشورهای دیگر نقطه قوت است.

سه. مطالبه کردن شفافیت مقامات سیاسی در اطلاع‌رسانی درباره واکسن ایرانی، ضرورت طی شدن همه مراحل تخصصی و پروتکل‌های تأیید واکسن مطابق استانداردهای معتبر جهانی، دوری از سیاسی‌کاری، شو اجرا نکردن، صداقت داشتن، و هر آن‌چه حافظ امنیت انسانی و جان مردم باشد، با حمله کردن و مسخره کردن واکسن ایرانی خیلی فرق دارد. 

چهار. سرعت جهان در رسیدن به واکسن، قطعاً عوارضی برای درست طی شدن مراحل تحقیقات، طراحی، آزمایش، تأیید و تولید واکسن‌های کرونا داشته است. اعتماد جهانیان به واکسن‌های موجود به صورت حداکثری هم جذب نشده است. بسیاری از مردم کشورهای توسعه‌یافته هم تزریق واکسن را نپذیرفته و رسانه‌ها در صحنه‌سازی نبودن تزریق کرونا توسط مقامات سیاسی جهان هم تردید کرده‌اند. مسأله واکسن کرونا، جهانی است و به ایران اختصاص ندارد. 

صادقانه پیشنهاد می‌کنم بین زحمات متخصصان ایرانی که برای تولید واکسن در شرایط سخت کشور، تحت تحریم، با کمبود منابع و ... تلاش کرده‌ و می‌کنند؛ و فرایند سیاسی مرتبط با واکسن تفاوت قائل شویم. زحمت متخصصان را پاس بداریم، و از سیاسیون درخواست کنیم شفاف باشند، هرگز واکسن را ابزار نمایش سیاسی نکنند، و سیاست را در این امر تخصصی دخالت ندهند. شفافیت داروی این درد است. 

حمله به واکسن ایرانی و تمسخر آن، درمان نیست، بر دردها می‌افزاید. تحقیر خود درمان دردهای ما نیست.

کلید واژه ها: کرونا واکسن کرونا تحریم تحریم دارو ایران جمهوری اسلامی ایران متخصصان ایرانی


( ۱۴ )

نظر شما :

شهروند ۱۶ دی ۱۳۹۹ | ۱۶:۳۴
برای آنکه در موقعیت تحقیرآمیز قرار نگیریم، باید برای کسب دانش تحقیقاتی و تأمین تکنولوژی پیشرفته روز، هزینه کنیم و اقدامات لازم را انجام بدهیم، اعتماد بعد از اثبات توانایی، حاصل می‌شود. وگرنه ادعای بی پایه و اساس، نتیجه اش مانند همان دستگاه کرونایاب مستعان! خواهد بود که نه تنها برای مردم ایران، بلکه برای مردم جهان هم، مایه طنز و تحقیر شد.
محمد ۱۶ دی ۱۳۹۹ | ۲۰:۳۵
وقتی می فرمایند که نیاز به تایید خارجی نداریم ، چه توقعی هست ؟ چه تضمینی هست که آنچه به داوطلبان تزریق شد همان است که ادعا کرده اند ، و در آخر اینکه امکان ندارد محصولی که در اروپا و امریکا ساخته نشده در ایران تولید شده باشد ، می گویند در ایران توانایی تولید واکسن داریم ، ما منکر این توانایی نیستیم ، بلکه می گوییم ، امکان ندارد به فرمولی دست یافته باشیم که دیگران به ان نرسیده باشند
آبتین ۱۷ دی ۱۳۹۹ | ۱۸:۱۶
کسی به دنبال تحقیر هموطن خود نیست. اما شما واقعیات را هم نمی‌توانید در نظر نگیرید. اولا کشور ما علیرغم پیشرفت در برخی شاخه های پزشکی و دارویی، در این حوزه ها از نطر شاخصهای بین المللی در بین کشورهای 80 تا 100 ام دنیاست. دوم اینکه ادعاها باید منطقی باشد. چطور می‌توان قبول کرد کشوری که واکسن آنفولانزا را بعد از سالها نمی‌تواند بسازد و حتی در واردات به موقع آن هم مشکل دارد، با جهشی عظیم به یکباره واکسن کرونایی را می‌سازد که یکسال است در عالم وجود دارد!؟ سوم اینکه تنها زمانی می‌توان واکسن ایرانی یا هر کشور دیگری را قبول کرد که مراجع پزشکی معتبر بین المللی آن را تایید کنند. در غیر این صورت اعتمادی به آن در بین مردم وجود نخواهد داشت.
خسرو ۱۸ دی ۱۳۹۹ | ۱۸:۴۷
انتقاد کردن از یک سازمان یا وزارتخانه و دوست نداشتن یک رییس جمهور یا نماینده و بطور کلی مشکل داشتن با سیستم های مدیریت در کشور می تواند در مجرای صحیح ابراز گرددو موجب اعتلای سیستم می شود ولی ایجاد عدم اعتماد ملی با مسخره کردن تولیدات داخل کشور و استهزا متخصصان ایرانی در هر رشته به واسطه مقایسه با دیگر کشورها ، بلاهت و نادانی است ، باید به روند طبیعی پبشرفت علمی و صنعتی و اجتماعی جوامع انسانی احترام گذاشته شود ، جامعه انسانی ایرانی فارغ از شکل حکومتها ( جمهوری اسلامی یا شاهی یا سلطانی یا... ) به حرکت طبیعی خود در کانال زمان ادامه می دهد ولی حرکتهای اشتباه یا انشعابی ( لمپنیسم و یاوه گویی و حکومتهای استبدای مانند پهلوی ها که مشروطه را تعطیل کردند )موجب کند شدن یا توقف موقت پیشرفت میشود و بدین جهت است که دیر کرده ایم