روزنامه صهونیستی اسرائیل هیوم: اسرائیل چاره‌ای جز لغو قراردادهای خود با چین ندارد
هنگامی که رئیس جمهور چین در سال 2016 به تهران سفر کرد، بیشتر تحلیلگران اهمیت این سفر را نادیده گرفتند چرا که تصور می کردند پکن روابط خود با آمریکا را به عنوان بزرگترین اقتصاد و قدرتمندترین کشور جهان به نفع اتحاد با ایران به عنوان بزرگترین حامی مالی تروریسم خراب نمی کند.
به گزارش سرویس بین الملل نواندیش، روزنامه صهونیستی اسرائیل هیوم با اشاره به ابعاد قرارداد 25 ساله ایران و چین و تاثیرات آن بر رژیم صهیونیستی می نویسد: اکنون اما نگرانی در مورد روابط چین و ایران بیشتر شده چرا که رهبران ایران راهی تازه به سمت چین باز کردند. امروز در بحبوحه رکود اقتصادی جهانی که ناشی از شیوع ویروس کرونا است، رویای دور از ذهن اتحاد ایران و چین در حال تبدیل به واقعیت است. هفته‌ها بعد از شایعات پیرامون توافق ایران و چین، سرانجام دو کشور از توافقنامه استراتژیک خود رونمایی کردند. هفته گذشته، نیویورک تایمز گزارشی از محتویات پیش نویس نهایی این توافق ارائه داد.
براساس این توافق، ایران برای 25 سال آینده نفت را با قیمت زیر بازار در اختیار چین می‌گذارد و چین نیز برای مدتی مشابه 400 میلیارد دلار در ایران سرمایه‌گذاری می‌کند. چین متعهد شده که حضور خود را در بخش بانکداری و ارتباطات ایران گسترش دهد. در میان ده‌ها پروژه زیر ساختی، چین بنادر و خطوط ریلی تازه‌ای را احداث و به بهره برداری خواهد رساند. پکن همچنین ایران را در توسعه شبکه اینترنت 5جی و سیستم جی‌پی‌اس یاری خواهد کرد.
پیامدهای این توافق نیز مشخص است، در حال حاضر پکن تصمیم به نادیده گرفتن تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران گرفته است. چین به وضوح اعتقاد دارد که هزینه اقتصادی و دیپلماتیکی که برای این کار پرداخت خواهد کرد، کمتر از قیمتی است که آمریکا برای نزول جایگاه خود به عنوان رهبر جهان پرداخت خواهد کرد.
برای ایران، چین یک راه تنفس است به طوری که این کشور را از سقوط کامل اقتصادی تحت فشار تحریم‌های اقتصادی آمریکا نجات می‌دهد.
توافق چین-ایران یک توافق نظامی هم هست، براساس گزارش نیویورک تایمز، این توافقنامه طرفین را متعهد می‌کند که تمرین‌های مشترک نظامی خود را افزایش دهند. از سال 2014، چین و ایران سه رزمایش مشترک نظامی انجام داده که آخرین مورد آن، یک مانور مشترک دریایی در دسامبر 2019 بود، مانوری که روسیه نیز در آن شرکت داشت. پیش نویس توافق نامه 25 ساله مذکور بر همکاری‌های اطلاعاتی، تحقیقات مشترک، توسعه سیستم‌های تسلیحاتی و استفاده چین از بنادر ایران در دریای عمان نیز تاکید دارد.
از نظر دیپلماتیک، این توافق نامه 25 ساله آمریکا را در مقابل شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار می‌دهد. با این شرایط تلاش‌های واشنگتن برای گسترش تحریم تسلیحات سازمان ملل متحد علیه ایران که تاریخ انقضا آن ماه اکتبر است، موفقیت آمیز نخواهد بود.
بندهای موسوم به مکانیسم ماشه و بازگشت فوری تحریم‌ها به طرفین این قطعنامه امکان می‌دهد که مجدداً به طور خودکار تمام تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران را که به موجب اجرای توافق هسته‌ای سال 2015 به حالت تعلیق درآمده بود، اعمال کنند. با توجه به نقض گسترده توافق هسته‌ای توسط ایران آمریکا اکنون قدرت فعال کردن این بند را دارا است.
برای اسرائیل اما، پیمان چین-ایران یک نقطه عطف استراتژیک است. این توافقنامه از منظر اسرائیل دو پیامد فوری دارد که اولین مورد آن نیز دارای ابعاد عملیاتی است.پیامد فوری پیمان چین و ایران برای اسرائیل این است که دولت باید رویکرد خود در مورد نقش چینی‌ها در توسعه و مدیریت زیرساخت‌ها و سرمایه گذاری در اسرائیل را تغییر دهد.
در ماه مه، مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا در سفری کوتاه و غیر منتظره به اورشلیم رفت. پمپئو در طی این سفر هشدار داد که اگر چین به مشارکت در پروژه‌های زیربنایی و فناوری در اسرائیل ادامه دهد، این اقدام پیامدهای ناگواری برای روابط آمریکا و اسرائیل خواهد داشت. پمپئو همچنین توضیح داد: ما نمی‌خواهیم که حزب کمونیست چین به زیرساختهای اسرائیل و شبکه‌های ارتباطی آن دسترسی داشته باشد.
دو هفته پس از بازدید پمپئو، اسرائیل مجوز ساخت کارخانه‌ای در اشدود را از یک شرکت چینی سلب و به یک شرکت اسرائیلی اعطا کرد.فشار آمریکا بر اسرائیل همچنان ادامه دارد. آمریکایی‌ها به تلاش خود برای متقاعد کردن اسرائیل جهت لغو یا محدود کردن توافقات خود با شرکتهای چینی ادامه می‌دهند.
در پی توافق استراتژیک چین با ایران، اسرائیل چاره‌ای جز لغو قرارداد توسعه بندر حیفا به همراه چند پروژه زیرساختی دیگر و معاملات همکاری علمی و فناوری با این کشور ندارد. همان شرکتهای چینی که قرار است زیرساختهای حیاتی از جمله خطوط ریلی را در اسرائیل را بسازند، اکنون متعهد به ساخت پروژه‌های مشابه در ایران هستند. خطر برای زیرساختهای مهم اسرائیل آشکار است.
تا پیش از توافق تهران و پکن اسرائیل حذف شرکتهای چینی از پروژه‌های بزرگ ساخت و ساز و معاملات دیگر را به عنوان هزینه روابط خود با آمریکا قلمداد می‌کرد، در حالی که اکنون آن را به چشم ضرورتی برای امنیت ملی خود می‌بیند.
در پاسخ به این توافق بین تهران و پکن، اسرائیل باید شرکتهای آمریکایی را جایگزین شرکتهای چینی کند. اگر بنگاههای آمریکایی قادر به تولید پیشنهادات رقابتی باشند یا همکاری استراتژیکی با شرکتهای اسرائیلی برقرار کنند تا پروژه‌های زیرساختی در مقیاس بزرگ را با قیمت مناسب بسازند، این حرکت به سود هر دو طرف طرف خواهد بود.
در سطح جهانی نیز، پیمان چین-ایران مسیرهای جدید استراتژیکی را ایجاد می‌کند. احتمالاً اروپا در مورد انتخاب آمریکا و چین اختلاف نظر داشته باشد. برخی دولت‌های اروپایی تصمیم می‌گیرند که خود را با ایران و چین هماهنگ کنند در حالی که دیگران تلاش می‌کنند جانب واشنگتن را بگیرند.
تصمیم چین برای آغاز رویارویی مستقیم با آمریکا بر سر ایران یک قمار بزرگ است. نتیجه نهایی این قمار هم تا حدود زیادی در سال‌های آینده و با فروکش کردن بحران کووید 19 مشخص خواهد شد.
نظر شما :