فشارهای امریکا مانع از حضور ظریف در نشست داووس شد!

نویسنده: محمدحسین کبریا، کارشناس سیاسی

 دیپلماسی ایرانی: پس از اقدام ضد دیپلماتیک آمریکا در تحریم دکتر ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان، او در سفر مهرماه خود به نیویورک برای حضور در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل، با محدودیت های سخت ترددی مواجه شد. مقامات آمریکایی حتی در رفتاری غیر انسانی، اجازه ندادند دکتر ظریف به ملاقات نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل که بخاطر عارضه سرطان در بیمارستان بستری بود، برود. هدف آمریکا از تحریم دکتر ظریف و محدودیتهای اعمالی، جلوگیری از شنیده شدن صدای حقانیت ایران به واسطه حضور و سخنرانی فعال دکتر ظریف در نشست های علمی و دانشگاهی و مصاحبه با رسانه های مهم آمریکایی بود. حضور فعال و موثر دکتر ظریف در نشست های جهانی و منطقه ای، صدای رسای تعامل و گفتوگوی ایران با جهان را به گوش جهانیان می رساند و این خوشایند سردمداران رژیم تروریستی آمریکا نیست.

دکتر ظریف خود تصریح می کند: «دلیل قرار دادن من در فهرست تحریم ها از سوی آمریکا، این است که من سخنگوی اصلی ایران در اطراف جهان هستم.» 

آمریکا در حرکتی دیگر و برخلاف تعهدات خود در توافقنامه ۱۹۴۷ با سازمان ملل، اخیرا پا را فراتر گذاشته و از صدور روادید برای سفر دکتر ظریف به نیویورک به منظور شرکت در جلسه شورای امنیت با موضوع حمایت از منشور سازمان ملل متحد، خودداری کرد. جلسه شورای امنیت در 19 دی ماه می‌توانست به دکتر ظریف فرصت ویژه‌ای برای انتقاد عمومی از ایالات متحده در پی ترور سردار شهید سلیمانی بدهد و این نمی توانست به نفع آمریکا باشد. البته وزیر امور خارجه کشورمان بر این باور است: «آمریکایی‌ها وحشت دارند که کسی بیاید و حقایق را برای مردم آمریکا بازگو کند. البته اشتباه می‌کنند چون دنیا در نیویورک خلاصه نمی‌شود و ما از تهران هم می‌توانیم با دنیا صحبت کنیم.»

مصاحبه های جداگانه اخیر چهار رسانه آمریکایی «سی.ان.ان»، «ای.بی.سی»، «سی.بی.اس» و «ان.پی.آر» و همچنین شبکه الجزیره با وزیر امور خارجه کشورمان در حاشیه نشست «مجمع گفتوگوی تهران» در هفدهم دی، بر آنچه دکتر ظریف می گوید، صحه می گذارد. ظریف در این مصاحبهها که از رسانههای فوق الذکر پخش شد، مواضع جمهوری اسلامی ایران را در خصوص تحولات جاری در منطقه و برجام تشریح کرد و ترور سپهد شهید حاج قاسم سلیمانی توسط رژیم تروریستی آمریکا را یک اشتباه راهبردی خواند که به پایان حضور آمریکایی‌ها در منطقه خواهد انجامید. ظاهرا در کنار کج فهمی مقامات آمریکایی، نقش حسادت هم در اتخاذ چنین تصمیماتی بی تاثیر نیست؛ چرا که ترامپ و پومپئو از اقبال رسانه های جهانی بهویژه رسانه های آمریکایی نسبت به وزیر امور خارجه کشورمان ناراحت هستند، این را می توان از انتقاد پمپئو از رسانه های امریکایی به خاطر گفتوگو با دکتر ظریف، فهمید.

آخرین پرده از تلاشهای آمریکا برای محدود سازی فعالیتهای دیپلماتیک ایران را می توان در اجلاس کنونی داووس در سوئیس دید. به نظر می رسد برگزارکنندگان این نشست، نتوانسته اند در مقابل فشارهای آمریکا دوام بیاورند، بنابراین با اقدامی به دور از شئونات دیپلماتیک و اخلاقی، برنامه های دکتر ظریف را به گونه ای تغییر داده اند که او از شرکت در نشست، منصرف شود. طبق پیام توئیتری سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان: «محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران کاملا آمادگی داشت که در نشست سال جاری مجمع جهانی اقتصاد در پی دعوت رسمی و شخصی صورت گرفته از سوی این مجمع، حضور یابد. متاسفانه به دلیل تغییرات یک طرفه از سوی مجمع جهانی اقتصاد در برنامه ریزی که قبلا مورد توافق دو طرف قرار گرفته بود، (شاید برای رسیدن به همین هدف) این امر محقق نشد و یک فرصت برای گفتوگو از دست رفت.» ظاهرا ترامپ، پومپئو و طرفداران جنگ و تحریم، توانسته اند مانع دیگری در مسیر فعالیتهای دیپلماتیک وزیر امور خارجه کشورمان ایجاد و از شنیدن صدای حقانیت مردم ایران جلوگیری کنند. شاید هدف آنها جلوه گری بیشتر در غیاب وزیر امور خارجه کشورمان در این نشست است و شاید هم بهدنبال بستن تمامی پنجره های دیپلماسی علیه کشورمان هستند تا پنجره جنگ باز شود. می دانیم که در حاشیه چنین نشستهای مهمی، رایزنیهای دیپلماتیک گسترده ای میان چهره های مهم سیاسی جهان صورت می گیرد و این رایزنیها تاثیر عمده ای در تصمیم سازیها دارند. رژیم تروریستی آمریکا با فشارهای خود، این فرصت یا تریبون را از دست مردم ایران گرفت تا پازل خود را در منزوی سازی ایران تکمیل کند. آشکار است که در نشست داووس علاوه بر صحنه گردانی مقامات رسمی آمریکا علیه کشورمان، دلقکهای وطن فروش و گروههای تروریستی چون منافقین نیز فعال خواهند بود و این امر ایجاب می کند که مردم و مقامات کشورمان بیش از هر زمان دیگری مراقب توطئههای دشمنان خارجی و داخلی باشند. امروز آنچه موجب خنثیسازی توطئههای دشمنان خارجی و داخلی میشود، انسجام ملی و وحدت در داخل کشور است. امروز هر گونه حرکتی برای دو قطبی سازی جامعه و کم رنگ کردن حضور مردم در فعالیتهای سیاسی – اجتماعی نظیر انتخابات پیش روی مجلس شورای اسلامی، آب ریختن در آسیاب دشمن بوده و سوخترسانی به آنها برای تحمیل فشار بیشتر بر کشورمان با هدف فروپاشی خواهد بود. شایسته است ضمن تجدید نظر در برخی از تصمیمات و سیاستهای کشور، از کمک به دشمنان ایران خودداری کنیم.