عواقب ترور سردار سلیمانی برای پوتین

نویسنده: دکتر پل کریگ رابرتز

دیپلماسی ایرانی: ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، یکی از تاثیرگذارترین رهبران در صحنه جهانی است. او توانسته در روسیه ای که سال های یلتسین توسط آمریکا و اسرائیل به فساد کشیده بود، دوام بیاورد و از همان روزها برخاسته تا روسیه را به قدرتی جهانی تبدیل کند. او با تجاوزهای آمریکایی - اسرائیلی علیه اوستیای جنوبی و اوکراین به شیوه ای موفقیت آمیز برخورد کرد و درخواست کریمه برای بازگشت آن به سرزمین اصلی روسیه را پذیرفت. او تحریک ها و تحقیرهای واشنگتن را تحمل و یک امپراتوری ایجاد کرده است که مشابهی ندارد. او یک آشتی دهنده و مصالحه جو از موضع قدرت است. او می داند که امپراتوری آمریکا بر پایه استکبار و دروغ بنا شده و از نظر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و نظامی ناکام است. و او می داند که جنگ به نفع روسیه نیست.

ترور سردار قاسم سلیمانی، فرمانده بزرگ ایرانی، بر رهبری ترامپ در جهان سایه انداخته و در مقابل، تمرکزها را به پوتین جلب کرده است. اکنون صحنه برای پوتین و برای روسیه برای رهبری جهان کاملا آماده است. ترور سردار سلیمانی توسط واشنگتن یک عمل جنایتکارانه است که می تواند جنگ جهانی 3 را آغاز کند، درست همانطوری که ترور آرکدوک اتریشی توسط صربستان آغاز جنگ جهانی اول را در پی داشت. تنها پوتین و روسیه با کمک چین می توانند این جنگی را که ایالات متحده به راه انداخته، متوقف کنند.

پوتین پیشتر دریافت که هدف اقدامات بی ثبات کننده آمریکا و اسرائیل در سوریه، روسیه است. از این رو، مسکو بدون هیچ هشدار قبلی در درگیری مداخله کرد و نیروهای نیابتی و تامین مالی و تسلیحاتی شده واشنگتن را شکست داد و ثبات را در سوریه احیا کرد. به نظر می رسد که آمریکا و اسرائیل شکست خورده در سوریه تصمیم گرفته اند از این کشور بگذرند و با حمله به ایران، روسیه را هدف بگیرند. ایجاد بی ثباتی در ایران هم به نفع آمریکاست و هم اسرائیل. از نظر اسرائیل، درگیری ایران به پایان حمایت های این کشور از لبنان، گروه شبه نظامی شیعه می انجامد که تا کنون دو مرتبه ارتش اسرائیل را شکست داده و مانع از اشغال جنوب لبنان شده است. از نظر ایالات متحده هم ایجاد بی ثباتی در ایران به گروه های جهادگرای افراطی تحت حمایت سیا اجازه می دهد اغتشاش را به داخل خاک روسیه بکشانند.

پوتین اگر قصد تسلیم شدن در برابر خواسته های آمریکا و اسرائیل را نداشته باشد، چاره ای غیر از ممانعت از هرگونه حمله احتمالی آنها به ایران نخواهد داشت. آسانترین و مطمئن ترین راه برای پوتین این است که اعلام کند ایران تحت حمایت روسیه است. این حمایت باید در یک پیمان دفاعی متقابل بین روسیه، چین و ایران و شاید حتی هند و ترکیه به ثبت برسد. چنین اقدامی برای پوتین چندان ساده نیست چون مورخان بی کفایت او را قانع کرده اند که اتحادها خود عامل جنگ هستند. اما یک اتحاد اینچنینی می تواند مانع از جنگ شود. حتی جنایتکاران مجنون همچون نتانیاهو و نومحافظه کاران دیوانه آمریکایی حتی در میانه توهمات خود هم علیه ایران، روسیه، چین و هند و ترکیه اعلان جنگ نمی کنند چرا که چنین جنگی به معنای مرگ آمریکا، اسرائیل و هر کشور اروپایی است که در آن مشارکت کند.

اگر پوتین نتواند خود را از نفوذ مورخان بی کفایت که عملا در خدمت واشنگتن هستند برهاند، گزینه های دیگری هم دارد. او می تواند با دادن بهترین سامانه های دفاع هوایی روسیه با خدمه روسی برای آموزش به ایرانی ها این کشور را آرام کرد. در عین حال، همکاری نظامی روسیه با ایران می تواند هشداری برای آمریکا و اسرائیل باشد. پس از چنین اتفاقی است که پوتین می تواند بر میانجی گری اصرار ورزد. ایفای این نقش تنها از عهده پوتین بر می آید چرا که هیچ چهره سیاسی دیگری قدرت، نفوذ و توانایی میانجی گری را ندارد.

اگر پوتین در این راستا گام بردارد نه تنها ایران را نجات داده، بلکه ترامپ را نیز از ورود به جنگی که او را نابود می سازد، باز داشته است. پوتین می تواند قیمت خودش را خودش تعیین کند. برای نمونه، پوتین می تواند در ازای چنین کاری احیای پیمان استارت/آی ان اف یا عقب نشینی ناتو از مرزهای روسیه را خواستار شود. در حقیقت، پوتین در موقعیتی قرار دارد که می تواند هر خواسته ای داشته باشد.

موشک های ایرانی می توانند کشتی های آمریکایی را در هر نقطه ای در نزدیکی ایران غرق کنند. موشک های چینی می توانند ناوگان آمریکایی را در هر نقطه نزدیک چین غرق کنند. موشک های روسی می توانند ناوگان آمریکایی را در هر جای دنیا غرق کنند. ایالات متحده هیچ قدرتی برای اعمال نفوذ در خاورمیانه که از شیعه و سنی گرفته تا گروه های نیابتی آمریکا از آن بیزارند، ندارد. وزارت خارجه آمریکا مجبور شده است آمریکایی ها را از خاورمیانه خارج کند. وقتی که آمریکایی ها در آنجا امنیت ندارند، آمریکا دیگر روی چه قدرتی می تواند برای اعمال نفوذ حساب کند؟

اما ایالات متحده خود برتر بینی احمقانه ای دارد و پوتین، چین و ایران باید این مساله را مد نظر قرار دهند. یک دولت احمق توانایی تحمیل ویرانی و فاجعه به خود و دیگران را دارد. از این رو، پوتین در بر عهده گرفتن مسئولیت، با مخاطراتی مواجه خواهد بود، اما خودداری او از اقدام نیز مخاطراتی در پی خواهد داشت. اگر آمریکا و اسرائیل به ایران حمله کنند، روسیه به هر حال پایش به جنگ کشیده خواهد شد. برای پوتین بهتر است که ابتکارعمل را از ابتدای کار در دست بگیرد. و برای جهان و زندگی روی کره زمین هم بهتر است که روسیه کنترل را در دست داشته باشد.

منبع: راشا اینسایدر / تحریریه دیپلماسی ایرانی 34