واقعا ترامپ از قطعنامه ۲۳۴۷ شورای امنیت خبر ندارد؟!
تهدید ترامپ برای حمله به ۵۲ سایت ایران طبق قطعنامه ۲۳۴۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد به مثابه «جنایت جنگی» است و «پیگرد قضایی» دارد.
به گزارش ایسنا، رییس جمهور امریکا در تازه‌ترین توییت خود ایران را تهدید کرده و نوشته «ایران با جسارت زیاد درباره حمله به منافع آمریکا سخن می‌گوید، اگر ایران به هر آمریکایی یا منافع آمریکایی حمله کند، ۵۲ سایت ایران، با ارزش بالا و با اهمیت برای فرهنگ ایران - به نمایندگی از ۵۲ گروگان آمریکایی که سال‌ها پیش توسط ایران گروگان گرفته شدند- هدف قرار می‌گیرند.» به نظر می‌رسد او از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل و محکومیتِ تخریب و قاچاق میراث فرهنگی توسط گروه‌های تروریستی، که در سال ۲۰۱۷ تصویب شده است، خبر ندارد.
هر چند شورای امنیت در زمان محکومیت حملات نیروهای تروریستی، طالبان و داعش در کشورهای عراق، سوریه و افغانستان به فکر نوشتن این قطعنامه افتاد، اما عملا قطعنامه تحت تاثیر تخریب گسترده‌ی آثار تاریخی بود که از افغانستان آغاز شد و موضوع آن در اوایل فروردین‌ماه سال ۱۳۹۶ به تصویب رسید و روی سایت سازمان ملل متحد نیز منتشر شد.
با وجود چنین قطعنامه‌ای اما به نظر می‌رسد رییس‌جمهوری آمریکا با آخرین تهدیدی که علیه ایران داشته، از انجام هر اقدامی مشابه عملکرد داعش و طالبان، ابایی ندارد.
اهمیت این قطعنامه آنچنان بالا بود که در زمان تصویب، ایرنا بوکووا - مدیر کل وقت یونسکو - توجیه اعضای خود را پس از پذیرش متن این طور اعلام کرد: «تخریب میراث فرهنگی یک جرم و تاکتیکِ جنگی است و دفاع از میراث یک ضرورت امنیتی است، از «پالمیرا تا موصل». میراث فرهنگی سمبل وحدت و صلح است و به گفتگوی فرهنگ‌هایی که همیشه وجود داشته‌اند، گواه داده. افراط‌گرایان خشن این را می‌دانند، به همین دلیل به دنبال نابودی آن هستند.»
هر چند نمی‌توان امیدوار بود که رییس‌جمهور آمریکا به این قطعنامه پایبند باشد؛ چرا که دونالد ترامپ دقیقا در اکتبر ۲۰۱۷ (مهر ۹۶) اعلان خروج از یونسکو را ثبت کرد و متعاقب آن، اسرائیل هم همین گام را برداشت. درست یک سال قبل، همزمان با سال نوی میلادی (۲۰۱۹) آمریکا و اسرائیل به دلیل آنچه مواضع «یک طرفه و ضد اسرائیلی» یونسکو اعلام شد، از این سازمان فرهنگی قطعی و رسمی خارج شدند.
اینک ترامپ با توییتی که منتشر کرده به نظر می‌رسد قصد دارد در جهتی مخالف با اظهارات مقامات یونسکو که در زمان تصویب قطعنامه ۲۳۴۷ که نسبت به «"محو سازی فرهنگی" در خاورمیانه، آسیا و افریقا» هشدار داده بود، قدم بردارد.
اما در بندهایی از این قطعنامه بین‌المللی که به حمایت از میراث فرهنگی در چهارچوب حقوقی و هنجارهای بین‌المللی و تقویت همکاری‌های بین‌المللی تاکید دارد، هر نوع حمله به آثار تاریخی و فرهنگی در کشورها این طور غیرقابل پذیرش شمرده شده است.
در بخش نخست این قطعنامه نسبت به این موارد تاکید شده است:
- تروریسم در همه اشکال خود یکی از مهمترین تهدیدها برای صلح و امنیت جهانی است و هر گونه عمل تروریستی صرف‌نظر از این‌که با چه انگیزه‌ای، در چه زمانی و توسط چه کسی انجام می‌شود، جرم و غیرقابل توجیه است.
- تخریب غیرقانونی میراث فرهنگی به غارت بردن و قاچاق اشیای فرهنگی در سایه درگیری‌های مسلحانه به ویژه توسط گروه‌های تروریستی و همچنین تلاش برای نادیده گرفتن ریشه‌های تاریخی و تنوع فرهنگی در این زمینه می‌تواند به افزایش و وخیم‌تر شدن درگیری‌ها و جلوگیری از آشتی ملی پس از درگیری‌ها بیانجامد و بنابراین امنیت، ثبات، حاکمیت و توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشورها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
- براساس قطعنامه شورای امنیت که در سال ۲۰۰۱ میلادی به تصویب رسیده است، تمامی کشورها ملزم به جلوگیری از سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های تروریستی و اجتناب از هرگونه حمایت فعالانه و غیرفعالانه از افراد و گروه‌هایی که در این‌گونه اقدامات دست دارند، است.
- براساس تصمیم اخیر دیوان کیفری بین‌المللی (لاهه)، برای اولین بار یک نفر به سبب هدایت حملات علیه ساختمان‌های مذهبی و بناهای تاریخی به جنایت جنگی محکوم شد.
اما در بخش دوم قطعنامه برخی از بندهای قطعنامه درباره‌ی حمله به آثار تاریخی یک کشور توسط کشورهای دیگر این طور تنظیم شده‌اند:
- این قطعنامه تخریب غیرقانونی میراث فرهنگی شامل تخریب اماکن مذهبی و آثار و اشیای تاریخی از موزه‌ها، محوطه‌های باستانی، کتابخانه‌ها، آرشیوها و دیگر مکان‌ها را سایه درگیری‌های نظامی تقبیح و محکوم می‌کند.
- حملات غیرقانونی علیه محوطه‌ها و ساختمان‌های اختصاص داده شده به مذهب، آموزش، هنر، علم و فعالیت‌های خیرخواهانه یا آثار تاریخی بر اساس قوانین بین‌المللی یک جرم جنگی است و عاملان این حملات باید مورد پیگیری‌های قضایی قرار بگیرند.
- تمامی کشورها مسوولیت اصلی محافظت از میراث فرهنگی و تلاش برای محافظت از این میراث در جریان درگیری‌های نظامی را براساس منشور (شورای امنیت) دارند و باید به حاکمیت دیگر کشورها احترام بگذارند.
- این قطعنامه کشورهای عضو را به افزایش همکاری‌های دو جانبه و منطقه‌ای از طریق اقدامات مشترک در حیطه برنامه‌های مرتبط با یونسکو تشویق می‌کند. (امریکا یک سال است عضویت سازمان یونسکو کنار کشیده است)
- این قطعنامه همه اعضا را به اقدامات جلوگیرانه برای حفاظت از آثار فرهنگی ملی و دیگر آثار مهم فرهنگی خود در جریان درگیری‌های نظامی از طریق فعالیت‌هایی چون مستندنگاری و حفاظت از اموال فرهنگی‌شان در شبکه «پناهگاه‌های امن» در مناطق تحت حفاظت خود و در نظر داشتن ویژگی‌های فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی میراث فرهنگی نیازمند به محافظت تشویق می‌کند.
- معرفی و بهبود فهرست‌های میراث و اموال فرهنگی از طریق اطلاعات دیجیتالی در زمان ممکن و در دسترس قراردادن آن‌ها برای مقامات و آژانس‌های مرتبط
- این قطعنامه از یونسکو اینترپل، دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد و سازمان جهانی گمرک و دیگر سازمان‌های بین‌المللی متحد درخواست می‌کند که در چهارچوب تعهدات خود با کشورهای عضو برای جلوگیری از تخریب، غارت و قاچاق آثار فرهنگی و تاریخی در تمامی اشکال همکاری کند.
نظر شما :