کلاهی، تروریسم و اروپا

روایتی مستند از ابعاد جدید پرونده انفجار حزب جمهوری وحامیان ۳۸ ساله «عامل شماره یک» نخستین بار منتشر میشود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ ساعت ۸:۳۰ شب، جلسه‌ای در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی؛ آیت الله بهشتی، جمعی از وزرا، نمایندگان مجلس و اعضای حزب جمهوری اسلامی در این جلسه حضور دارند. 
موضوعِ جلسه مسائل روز کشور به خصوص بعد از رای مجلس به عدم کفایت بنی صدر و همچنین مسائل اقتصادی است.
شامگاه ۷ تیر سال ۶۰ است و یک ساعت بعد از شروع جلسه و پس از آنکه فردی از ساختمان خارج می‌شود، بزرگترین حادثه تروریستی در تاریخ انقلاب با شهادت رئیس دیوان عالی کشور و ۷۲ نفر از وزرا و نمایندگان مجلس و مدیران رده بالای کشور رقم می‌خورد.
در شب سیاهی که سرخ خون بهترین یاران انقلاب ریخته شد، پس از بررسی‌ها مشخص می‌شود مظنون اصلی این انفجار تروریستی لحظاتی قبل از انفجار ساختمان را ترک کرده است؛ یعنی محمدرضا کلاهی.
وی که توانسته بود در اعتماد مسئولان این حزب نفوذ کند و مسئولیت هماهنگی جلسات را برعهده گیرد؛ کسی که پس از شناسایی، فرار می‌کند و بعد از خروج مخفیانه از کشور در کشور‌های نزدیک ایران مخفی می‌شود و سپس با کمک عوامل منافقین به عراق و اردوگاه اشرف می‌رود البته با نام مستعارِ کریم.
تشکیلات گروهک منافقین بعد از انقلاب دو دستور کار داشت.
کلاهی در شاخه تشکیلاتی گروهک منافقین در رده چهارم بود. 
مسعود رجوی به عنوان سرکرده این گروهک، موسی خیابانی نفر دوم این فرقه و مسئول ترورها، مهدی افتخاری رئیس تشکیلات کلاهی و محمدرضا کلاهی عامل اصلی انفجار
انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی، اولین اقدام تروریستی منافقان نبود...