دموکراسی و اینترنت: ماه عسلی کوتاه مدت

 نویسنده: ناتانیل پرسیلی (ناتانیل پرسیلی از سال 2013 استاد حقوق در دانشکده حقوق دانشگاه استنفورد استو حقوق قانون اساسی، حقوق دموکراسی و نظارت حقوق بر روند سیاسی تدریس می کند. او در سال های 2013 و 2014 مدیر ارشد تحقیقاتی کمیسیون ریاست جمهوری در اداره انتخابات بود و اکنون هم به عنوان یکی از اعضای کمیسیون دموکراسی و انتخابات در عصر دیجیتال در بنیاد کوفی عنان فعالیت می کند.)

دیپلماسی ایرانی: در عرض دو سال گذشته دیدگاه مثبت عمومی به تاثیرات اینترنت بر دولت داری به طور کلی به دیدگاهی بدبینانه تبدیل شد. وعده اصلی فن آوری های دیجیتال دموکراسی بی حد و مرز و بدون تاثر برای همه بود: قدرتمند کردن آنهایی که صدایشان به جایی نمی رسد، درهم شکستن مرزها و ایجاد جوامع فرامرزی، و از بین بردن ارجحیت نخبگان که گفتمان سیاسی را محدود کرده اند. اما اکنون درباره تحقق این وعده در پی این نگرانی از اینکه بیشتر ویژگی های دموکراتیک اینترنت در حقیقت خودشان دموکراسی را به خطر می اندازند، شک و تردیدهایی ایجاد شده است. در این دیدگاه، دموکراسی ها هزینه گزافی برای آزادی اینترنتی پرداخت می کنند؛ هزینه ای که به دلیل اطلاعات نادرست، سخنان تنفرآمیز، تحریک و دخالت خارجی در انتخابات ایجاد شده است؛ آنها همچنین به اسیرانی در دست قدرت اقتصادی یک سری پلت فرم های خاص تبدیل شده اند و اینها جدای از چالش های مربوط به حفظ حریم خصوصی و نظارت بر گفتار است که این قطب های انحصاری اطلاعاتی قدرتمند به دست آورده اند.

با این حال، منتقدان این دیدگاه به این مساله اشاره می کنند که همه انقلاب ها در زمینه ارتباطات (از مطبوعات گرفته تا تلویزیون و اینترنت) هزینه ها و مزایایی داشته اند و به طور یکسان هدف انتقادهایی بوده اند. معمولا هم این انتقادها ارتباطی با اختلالات سیاسی وقت نداشته است. برای نمونه، ظهور پوپولیسم در سراسر جهان با انقلاب اطلاعاتی مبتنی بر اینترنت همزمان شده است، اما به رغم بی اعتمادی ها به رسانه در نتیجه استفاده ابزاری دولت ها از آنها، این دو لزوما رابطه علت و معلولی ندارند. رسانه های جدید صرفا به عنوان یک آینه ی منعکس کننده ی نقص های اجتماعی زمانه عمل می کنند اما لزوما ایجاد کننده این نقص ها و مشکلات نیستند. به علاوه، مشکلات ایجاد شده توسط اینترنت به روزهای پیش از توسعه آن برمی گردد. قطبی شدن ریشه های عمیقی دارد و به مرور زمان گسترش یافته است. «اخبار جعلی» هم یک اتفاق قدیمی است و اظهارات تنفرآمیز هم قدمتی به اندازه سخنوری دارد.

با این حال، همچنان می توان گفت که شیوه های جدید ارتباطی که به دلیل اینترنت امکان پذیر شده می تواند مخاطرات خاصی برای دموکراسی ایجاد کند. سرعت ارتباطات آنلاین، امکان انتشار سریع و ویروسی داده ها و تصاویر، قدرت بخشیدن به سخنوران ناشناس، گسترش اتاق های پژواک، شرایط انحصاری پلت فرم ها و ماهیت فرامرزی شبکه، همگی از آندسته ویژگی های تکنولوژی هستند که فشار شدیدی بر دموکراسی وارد می آورند. دولت ها و پلت فرم ها برای مقابله با این مشکلات یک سری اصلاحات انجام داده اند که به طور عینی و ضمنی بر گفتار نظارت دارد. این اصلاحات که به «هفت دی/The Seven Ds» مشهور است، حذف، تنزل، افشا، تاخیر، رقیق سازی، بازدارندگی و سواد دیجیتالی را شامل می شود. حذف اطلاعات یا کاربر در صورت خطرناک انگاشته شدن آن صورت می گیرد. تنزل هم استفاده از الگوریتم ها برای کاهش شمار کاربرانی است که در معرض گفتارهای مخاطره آمیز قرار می گیرند. افشا به ارائه اطلاعات درباره هویت گوینده مربوط می شود. تاخیر به ممانعت از انتشار سریع ارتباطات آنلاین یا داده هایی اطلاق می شود که مشکل آفرین قلمداد می شوند. رقیق سازی یا تحریف نوعی مبارزه با گفتارهای «بد» از طریق جایگزینی آنها با محتوای بی خطر یا هدایت کاربر به سمت منابع بهتر اطلاعاتی است. بازدارندگی هم به معنای افزایش هزینه های بازیگران بد از طریق تعیین مجازات در سطوح مختلف است. سواد دیجیتال هم به آموزش کاربران در زمینه استفاده از اطلاعات و مهارت در درک پلت فرم های ارتباطاتی اطلاق می شود.

اگرچه چالش دیجیتالی موجود برای دموکراسی به سرعت در حال تغییر است، با هر انتخابات جدید و با پیوستن دموکراسی های جدید به قدیمی ها، تاکتیک های جدیدی برای مقابله با این چالش کشف می شود. ظهور ارتباطات رمزنگاری شده همچون «واتس اَپ» به سرعت در حال تبدیل شدن به شکل غالب ارتباطات در جهان در حال توسعه و به دور از دسترسی نظارتی دولت ها و حتی خود پلت فرم هاست. شرکت های بین المللی جدیدی در حال ظهور هستند که تخصص آنها دخالت در انتخابات است. و ظهور ویدیوی مصنوعی موسوم به «فریب عمیق»با تهدید از بین رفتن اعتماد به همه اشکال رسانه همراه است.

در دوران آشفته کنونی که با عدم اطمینان همراه است، کمیسیون انتخابات و دموکراسی در عصر دیجیتال در بنیاد کوفی عنان کمک به تحقق اهداف اصلی دیدگاه استفاده از اینترنت در حمایت از دموکراسی و توسعه آزادی و در عین حال، شناسایی تاثیراگذاری بازیگران و استراتژی ها با هدف استفاده از فناوری های جدید برای تحت تاثیر قرار دادن دموکراسی را به عنوان هدف خود برگزیده است.

منبع: بنیاد کوفی عنان / مترجم: طلا تسلیمی