میراث اوباما لایق نابودی بود!

نویسنده: دیوید هارسانی

دیپلماسی ایرانی: عجیب است که رئیس جمهوری بتواند که تاثیری تحول آمیز در گفتمان ملی ما داشته چنین میراث سیاسی نامطلوبی از خود به جای بگذارد. اما باراک اوباما کسی بود که اصطلاح امپریالیست آمریکایی را به نوعی تغییر داد تا ریاست جمهوری ترامپ برای تخریب آن به راه بیفتد. حالا به طرق مختلف رئیس جمهور جدید به ما می گوید که حکومت آمریکایی همچنان ادامه دارد.

زمانی که دونالد ترامپ اعلام کرد که ایالات متحده از معاهده هسته ای با ایران خارج خواهد شد، این کار را بدون هیچ دشواری انجام داد چرا که این توافق بیشتر به سود منافع رئیس جمهور بود تا منافع ملی ما. رویکرد اوباما در قبال ایران تنها یک حلقه از پروسه ای بود که او طی کرد تا هنجارهای ما را از بین ببرد. موج وحشت ایجاد شده زمانی که ایالات متحده از توافق بین المللی آب و هوایی پاریس در سال گذشته ایجاد شد را به یاد می آورید؟ درست است که به این مساله از نظر سیاسی اهمیتی بالاتر از چیزی که داشت داده شد اما این نمادی بود از اینکه دولت اوباما به وجهه خود بیشتر از مصالح داخلی اهمیت می دهد.

اوباما برخلاف ظاهر رسمی و شیک دولت و ریاست جمهوری اش بسیار علاقه داشت تا ویژگی ها و امتیازاتی انحصاری داشته باشد و برنامه سیاسی اش را پیش ببرد. متحدان خانگی اوباما همواره به صندوق رای و نظرسنجی ها اشاره می کردند تا توجیهی برای سواستفاده او از مقامش بپردازند درحالی که تنها نظرسنجی که واقعا حائز اهمیت، انتخابات کنگره بود که به طور کامل دستور کار او را رد کرد. مدافعان اوباما خیال خود را اینطور آسوده کرده اند که کنگره به رهبری جمهوری خواهان در انجام وظیفه خود در مورد موضوعاتی که دموکرات ها به آن اهمیت می دهند، شکست خودره است. اما کنگره البته که درست عمل کرد و همواره با جاه طلبی های رئیس جمهور مقابله می کرد. موضوع تنها در مسائل اساسی به پایان نرسید بلکه دلیلی شد تا کنگره جمهوری خواه در انتخابات دست بالا را داشته باشد.

در سال 2012، اوباما به ملت گفت که برنامه حمایت از کودکان مهاجر غیرقانونی را اعلام کرد که با هر استانداردی طرحی در برابر قانونی بود که به سختی می شد آن را موقتی نامید. با آمدن ترامپ این قرار داد لغو شد و ترامپ اعلام کرد که «ما به عنوان یک ملت که هستیم.» این طرح به این دلیل موقتی بود که تا زمانی که دومکرات ها از صندوق رای بیرون می آمدند ضمانت اجرایی داشت. اوباما و متحدانش هر زمان که با مخالفت کنگره روبه رو می شدند به شکلی خودسرانه بخش هایی از قوانین را اجرا می کردند. این سوءاستفاده سیاسی ناخوشایندی بود. مورد دیگر زمانی بود که کنگره و سپس برخی سیاستمداران وعده لغو طرح درمانی اوباما را دادند. سپس جک لئو، وزیر خزانه داری دستور داد که بدون هیچ توجیه قانونی پرداخت کاهش هزینه ها آغاز شود. اوباما مبلغی معادل 7میلیارد دلار در هر سال برای شرکت های بیمه درمانی در نظر گرفت.

یک دادگاه فدرال، یارانه های طرح درمانی اوباما را غیرقانونی اعلام کرد و پرونده به دیوان عالی کشور واگذار شد. اما بار دیگر در دیوان عالی کشور سیاست بازی ها به راه افتاد. اوباما تصمیم خود را گرفته بود تا بدون محدویت های قانونی عمل کند. هیچ یک از اینها نمی تواند رژیم بی نظیری را که اوباما برای دور زدن قانون اساسی ایجاد کرده بود از بین ببرد. حتی اگر نیویورک تایمز این نوع حمکرانی را «بولدوزر بوروکراتیک به جای شفافیت قانونی» توصیف کند.

خوشبختانه این مساله دوام نداشت. همانطور که حالا مشاهده می کنیم این نوع حکمرانی نه تنها نظم قانون اساسی را تخریب کرده بلکه ثبات کشور را نیز تضعیف می کند چرا که روسای جدید وقت خود را صرف بازگرداندن اقدامات اجرایی و لغو موافقت نامه های بین المللی که پیش از این اجرا شده، می کنند. این نیز به نوبه خود خوب است به این معنی که اگر روزی تلاش های ترامپ به سمت حرکت ورای قانون پیش برود برنامه او نیز نابود خواهد شد. این همان چیزی است که باید باشد.

منبع: دیلی سیگنال/ مترجم: روزبه آرش