24 ساعت تا سرنوشت جدید فرانسه

عبدالرحمن فتح الهی -  هر چند ساعاتی پس از اعلام نتایج دور اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، خیابان های پاریس به میدان مبارزه و محل صف آرایی طرفداران دو نامزد برنده انتخابات در 23 آوریل بدل شد، اما جامعه این کشور خود را برای دور دوم انتخابات ریاست جمهوری امروز (هفتم می) در این کشور آماده می کند و علاوه بر فرانسویان چشم های اهالی قاره سبز هم به فرانسه دوخته شده است تا 24 ساعت دیگر ببینند که سرنوشت این کشور و در موازاتش قاره اروپا چگونه رقم می خورد؟ نئوناسیونالیست ها به قلب دموکراسی قاره سبز نفوذ کرده اند و حالا بروکسل نگران سیطره پوپولیست ها بر عروس اروپا است، چون که نئوناسیونالیست ها پس از بر تن کردن قبای برگزیت در بریتانیا اکنون پاریس را جولانگاه بعدی خود می بینند و تمام امید بروکسل این است که مردم فرانسه هم راه مردم هلند و اتریش را در شکست بر پوپولیسم در هفتم می ادامه دهند. نظرسنجی ها همچنان امانوئل مکرون، نامزد میانه رو را پیشتاز نشان می دهند و طبق این آمارها مارین لوپن با حدود ۴۰ درصد آرا، راه بسیار سختی را برای رسیدن به الیزه پیش رو دارد. گویا مکرون در این ماراتن سیاسی دست برتر را داشته و با شکست لوپن می تواند لقب جوان ترین رئیس جمهور این کشور را یدک بکشد. اوج گیری چشم گیر مکرون در حالی اتفاق افتاده است که او هیچ پیشینه سیاسی قدرتمندی ندارد و هرگز نماینده پارلمان نبوده و برای اولین بار وارد کارزار انتخابات ریاست جمهوری شده است. اما با گذشتن از خان اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در 23 آوریل، اکنون خود را در یک قدمی الیزه می بیند، اما شاید این پایان ماجرا نباشد. دختر یاغی فرانسه حالا تمام نقشه های ممکن را به کار گرفته تا اختلاف را به حداقل برساند و از همین رو شاید بشود او را به فرمانده ای تشبیه کرد که از نیمه شب پیروزی در دور اول اسلحه را به سمت دشمن گرفته اما رو به سنگر حریف، لبخند می زند. هر چند که شرایط حکایت از پیروزی قریب مکرون دارد، اما لوپن هر چه در چنته دارد رو می کند تا کت ریاست جمهوری به تن مکرن نرود.

بانکدار، وزیر یا رئیس جمهور

امانوئل مکرون حالا شانس خود را برای ریاست جمهوری فرانسه و کلیدداری 5 ساله بعدی الیزه بسیار پرنگ تر از لوپن می بیند. حال او با نگاهی به پشت سر، بانکداری  در بانک "روتشیلد "، مشاور اقتصادی رئیس جمهور، وزارت اقتصاد در کابینه اولاند و نهایتا هم نامزدی ریاست جمهوری در کارنامه اش دارد. در حالی که او رنگ پارلمان اروپا را هم ندیده، در اولین حضورش مهم انتخاباتیش و پس از رقابتی نزدیک با ده نفر دیگر و پیروزی در دور اول در 23 آوریل، آن هم با صدر نشینی، دیگر خود را روی صندلی در کاخ الیزه تصور می کند، رویایی که بیش از لوپن احتمال دارد به حقیقت بپیوندد. شاید او زمانی که یک سال پیش از کاندیداتوری، در ژانویه ۲۰۱۶ جنبشی موسوم به "به پیش" را با شعار "نه راست، نه چپ" را پایه گذاری کرد که حتی باعث تضعیف موقعیتش در میان سوسیالیست ها شد، هرگز تصور بخت اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه را نداشت. حالا او و حزب سیاسیش "En Marche" از 120 کیلومتری پاریس و شهر "آمیان" مستاجری الیزه را نشانه رفته است.

مکرون را باید سوسیالیستی اپورچیونیست دانست که پیش تر عضو حزب سوسیالیست بود اما حالا می گوید در تلاش است تا ارزش های فرهنگی چپ را با ارزش های اقتصادی راست در هم آمیزد و از دلش، آرمان های نه چپ و نه راست را برای آوردن رای، هم از چپ و هم از راست بیرون آورد، به گونه ای که کارشناسان در تعریف حزب سیاسی که مکرون بنیانگذار آن بوده، ویژگی سوسیال – لیبرال را به عنوان مولفه شاخص و محور سیاست های این حزب مطرح می کنند. او در شعارهایش سر و دستش را برای بازار و تجارت آزاد و همچنین اتحادیه اروپا می شکند و از آن طرف خود را حامی سرسخت مرکل در قبال پناهجویان معرفی می کند و در نظر دارد برنامه هایی برای نوسازی اقتصاد فرانسه پیاده کند. با همین برنامه ها او توانست از سد اول انتخابات فرانسه در 23 آوریل عبور کند و با پیگیریش با لحنی شدیدتر، سودای پیروزی در انتخابات امروز را هم در سر دارد. اما آن چه رنگ فرصت طلبانه اندیشه های مکرون را آشکار می کند، سیاست یک بام و دو هوایش در قبال مسائلی از جمله اتحادیه اورپاست، چرا که او اعتقاد دارد که اتحادیه اروپا یا باید اصلاحاتی را پذیرا باشد یا درغیر این صورت با احتمال "فرگزیت" (خروج فرانسه از اتحادیه اروپا) روبه رو خواهد شد. مکرون می گوید هر چند طرفدار اتحادیه اروپا است و در طول مبارزات و تبلیغات انتخاباتی بر ارزش ها و سیاست های اروپایی تاکید خواهد کرد چرا که به باور مکرون این نکته برای فرانسویان بسیار اهمیت دارد اما در عین حال هم می خواهد به وضعیت اتحادیه اروپا هم سر و سامانی دهد. از این رو که عملکرد وسیاست های اعمالی این اتحادیه سبب خشم هموطنانش شده لذا مکرون، تعهدش پس از پیروزی در انتخابات امروز (7 می) را اصلاح عمیق اتحادیه اروپا و پیش بردن همزمان پروژه های اروپایی عنوان کرده است؛ البته پیش از وی، رئیس جمهوری و مانوئل والس، نخست وزیر اسبق نیز گفته بودند که اتحادیه اروپا پس از رای گیری مردم انگلیس به ترک این اتحادیه باید دوباره خود را کشف کند .مکرون که در نظر دارد برنامه هایی برای نوسازی اقتصاد فرانسه پیاده کند، معتقد است "انتخاب رئیس جمهوری فقط سرمایه گذاری نیست و او ارزش های کشور، تداوم تاریخ و راه های پنهان پیشرفت و منزلت یک ملت را به دوش می کشد". در سایه همین سیالیت در سیاست و برنامه های فرصت طلبانه، مکرون را می توان از جمله نامزدهایی رده بندی کرد که در کنار انتقاد از سیاست های بین المللی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، از اقدام این کشور در حمله موشکی به سوریه حمایت و به شدت از بشار اسد انتقاد کرد.

در بخش سیاست داخلی نیز مکرون در همان ابتدای کار و در نخستین سخنرانی های انتخاباتی دور اول ، نبرد اقتصادی و اجتماعی را نخستین اولویت خود خواند و در ادامه پس از عبور از مرحله اول عنوان کرد که در صورت پیروزی در انتخابات امروز (7 می) کاهش هزینه های کسب و کار را در اولویت کاری دولتش قرار خواهد داد؛ وعده هایی که در بزنگاه چالش های سیاسی و اقتصادی فرانسه، به سرعت با استقبال قشرهای مختلف جامعه به ویژه جوانان این کشور مواجه شده است و البته ناگفته نماند که از اولاند گرفته تا فیون، والس، ملانشون، بنوا آمون و حتی خانم مرکل و موگرینی همگی در حمایت قاطع از مکرون برآمده اند و این از برگ های برنده او در انتخابات امروز است. البته از آن سو هم کارزار انتخاباتی مکرون همچون انتخابات 2016 آمریکا، خود را قربانی حمله هکرهای روسیه معرفی می کند و مدعی است که کرملین در دور اول مارین لوپن را به عنوان نامزد محبوب خود برگزیده بود و در رسانه های بین المللی خود به زبان فرانسه، علیه مکرون تبلیغات و شایعه پراکنی می کند. مکرون در حال حاضر با اتهام "پارتی بازی، همدستی و پنهانکاری" مواجه شده و تحقیقات پیرامون این پرونده آغاز شده است. درهمین راستا ستاد مکرون اظهار داشته که این رسانه ها پس از دور اول برای حمایت از لوپن در انتخابات امروز (7 می) چیزی کم نگذاشته اند، البته می توان دشمنی این رسانه ها را طور دیگری هم دید زیرا که تیم انتخاباتی امانوئل ماکرون به دو نهاد خبری روسیه (خبرگزاری دولتی  اسپوتنیک و تلویزیون راشا تودی) در طول کارزار انتخاباتی اجازه پوشش اخبار مرتبط با مبارزات و تبلیغات انتخاباتی خود را نداده بود و این زاویه گیری را می توان ناشی از آن دانست ولی نتیجه مصاف برنامه های این رسانه ها  در پرنگ کردن لوپن با حمایت های داخلی و خارجی فرانسه از مکرون امروز مشخص خواهد شد.

وکیل ،نماینده یا رئیس جمهور

الیویه بومو (Olivier Beaumont) روزنامه نگاری که درباره خانواده لوپن کتابی نوشته است، می گوید سیاست در این خانواده "از خون هم قوی تر است." به توصیف او، ژان ماری لوپن نمی تواند هیچ کسی، حتی دخترش را در رهبری حزبی ببیند که خودش آن را تاسیس کرده و ۴۰ سال سکان دار آن بوده است. اما سال 2011 تمام آن چیزی را که برایش جنگید بود به دخترش واگذار کرد و یک سال بعد مارین لوپن توانست در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲ با کسب ۱۸ درصد آرا، نفر سوم شود. در همان سال جبهه ملی توانست پس از ۲۰ سال، کرسی های پارلمانی را در اختیار بگیرد و سه سال بعد پیشتاز انتخابات شهرداری ها شود. او با ایجاد تغییر در سیاست های پدرش توانست دستاوردهایی برای جبهه ملی کسب کند؛ هرچند خانواده و اطرافیانش، همچنین افکار عمومی، او را نسخه دیگری از "ژان ماری" توصیف می کردند و حتی برخی او را تندتر از پدرش می دانند، حال چه او تندتر از پدرش باشد یا نه، چیزی که مسلم است او بسیار باهوشتر از پدرش است چرا که هر چند پدرش هم در سال 2002 توانست به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه راه یابد اما در دور دوم یک تراژدی تمام عیار سیاسی درمقابل ژاک شیراک را برای خود رقم زد و با نسبت آرای 82 درصد به 17 درصد، بدترین نتیجه ممکن را برای خود و بهترین آمار تاریخ انتخابات ریاست از جمهوری پنجم فرانسه تا کنون را – البته در دور دوم – برای شیراک رقم زد (چرا که رکورددار آرا در جمهوری پنچم فرانسه در دور اول در دست ژنرال شارل دوگول است). اما او هم اکنون در نظرسنجی ها آماری بین 40 تا 45 درصد آرا را در سبد خود دارد از همین رو شاید بخت دختر یاغی فرانسه در اجاره 5 ساله کاخ الیزه کم رنگ باشد اما اگر هم ببازد، باز تراژدی سال 2002 پدرش برایش رخ نخواهد داد و با آماری در حدود 40 درصد به 60 درصد یا 45 درصد به 55 درصد، انتخابات امروز را به پایان می رساند.

خروج از حزب پیشروی ملی تنها ساعاتی پس از راه یابی به دور دوم انتخابات در همان 23 آوریل، عدول از برخی مواضع تند خود به ویژه در خصوص اتحادیه اروپا به ویژه بر سر کاستن از فوریت برگزاری همه پرسی درباره یورو برای کسب حمایت "نیکلا دوپانت آینان" که 5 درصد از آرا را در دور اول کسب کرد، عدم واکنش شدید به برکناری جانشین جدید خود، ژان فرانسوا ژاوک در سمت رهبر موقت حزب پیشروی ملی در 28 آوریل به دلیل اظهارات ضد یهودی و انکار هولوکاست ، عکس انتخاباتی 26 ام آوریل که خود را از ردای دختر یاغی به مادری دلسوز و مسئول برای فرانسه نشان داده و با یک خنده ملایم چهره آتشین خود را آرام نشان داده، همه حاکی از آن است که لوپن چیزی برای از دست دادن ندارد و هر کاری می کند تا خود را به الیزه برساند و این را در آخرین مناظره دو نفره در مقابل مکرون در چهارشنبه هفته گذشته دوم می، به خوبی نشان داد چرا که او فقط به دنبال یک گاف کوچک سیاسی یا اقتصادی مکرون است تا به سان فرانسوا فیون، رویای ریاست جمهوری به کابوسی تلخ و بی پایان برای مکرون بدل کند. در همین مناظره دوم می، لوپن به صراحت گفت که "امیدوارم نفهمم در بانک های فرامرزی در باهاما حساب داشته باشید." هر چند این مسئله با برخورد تند مکرون و حتی شکایت او علیه لوپن روبه رو شد اما این مسائل چیزی نیست که دختر پوپولیست دو آتشه فرانسه را بترساند. او به آب و آتش می زند تا برنده امروز (7 می) در کارزار سیاسی فرانسه باشد. شاید او همچون مکرون حمایت های بی دریغ دولت و احزاب میانه فرانسه و حتی مسئولین اتحادیه اروپا را نداشته باشد، اما نیم نگاهی به آرای جمهوری خواهان به ویژه طیف سنتی دارد. البته ناگفته نماند که اگر در انتخابات امروز (7می) در قیاس با انتخابات دور اول که حضور فرانسویان 42/69 درصد بود حضور پایین تر باشد می تواند اوضاع به سود لوپن تمام شود.