چهار اقدام تلافی‌جویانه احتمالی دولت اوباما علیه نتانیاهو

مواضع نتانیاهو در آخرین روزهای مبارزات انتخاباتی در رژیم اسرائیل علیه تشکیل یک دولت فلسطینی راه را بر تنش بیشتر در روابط با آمریکا و اروپا باز کرده است. همزمان مذاکرات هسته ای ایران و 5+1 به مرحله ای رسیده که باعث نزدیکی مواضع رژیم اسرائیل و برخی کشورهای عربی شده است.

به گزارش «تابناک»، دیوید ایگناتیوس تحلیلگر آمریکایی در روزنامه آمریکایی واشنگتن پست ضمن پیش بینی برخی اقدامات احتمالی دولت اوباما علیه مواضع اخیر نتانیاهو به توصیه هایی به دولت اوباما در باره رویکرد منطقه ای وی پرداخته است که تا حد زیادی بازتاب مواضع خاص روزنامه واشنگتن پست در باره تحولات منطقه است.

ایگناتیوس در این باره نوشته که: ماه دیوانه کننده مارس در خاورمیانه ادامه دارد؛ اصطکاک بین ایالات متحده و اسرائیل، همزمان با پیروزی انتخاباتی نتانیاهو و نزدیک شدن ایالات متحده به یک توافق هسته ای با ایران به سرعت در حال افزایش است.

شرایط حساس است و دولت اوباما مخالفت خود با مواضع نتانیاهو در جریان مبارزات انتخاباتی در رد یک کشور فلسطینی را علنی کرده است. بین دو طرف یک برخورد سیاسی و دیپلماتیک در راه است به ویژه این که نتانیاهو در سوم مارس در یک سخنرانی که مورد استقبال جمهوری خواهان کنگره قرار گرفت به سیاست اوباما در برابر ایران حمله کرد.

سخنان روز چهارشنبه جاش ارنست مسئول مطبوعاتی کاخ سفید که از سخنان نتانیاهو در مورد خطرناک بودن مشارکت زیاد اعراب در انتخابات انتقاد کرد، یکی از اولین نشانه های عدم رضایت کاخ سفید از مواضع جدید نتانیاهو بود. ارنست بدون این که مجبور باشد تحت فشار سخنان خبرنگاران جوابی بدهد، خودش گفت که اظهاراتی که هدف آن به حاشیه راندن اعراب اسرائیلی باشد، عمیقا نگران کننده و تفرقه انگیز هستند.

نتانیاهو از مواضع انتخاباتی خود عقب نشینی کرد و روز پنج شنبه به اندره آ میچل از ان بی سی گفت که وی هم به دنبال راه حل پایدار و صلح جویانه دو دولت است البته به شرطی که اوضاع تغییر کند. نتانیاهو در شرایطی این سخنان را بر زبان آورد که می دانست، کاخ سفید اقداماتی از جمله موارد زیر را علیه نتانیاهو در دستور کار قرار خواهد داد:

- ارائه پیش نویس یک قطعنامه شورای امنیت که چارچوب کشور فلسطینی را تعیین خواهد کرد. چنین قطعنامه های احتمالا مولفه های مورد نظر در مذاکرات به رهبری جان کری بین طرف اسرائیلی و فلسطینی را خلاصه خواهد کرد که سال پیش شکست خورد.

- ممانعت از برنامه نتانیاهو برای شهرک سازی در کرانه باختری احتمالا از طریق هشدار دادن در قالب گزارشی به کنگره در باره تضمین وام های اسرائیل. جرج بوش پدر رئیس جمهور سابق آمریکا نیز در سال 1991 به مدت کوتاهی به چنین اقدامی دست زد ولی این کار نتوانست در بلندمدت مانع ادامه شهرک سازی ها شود.

- تغییر سیاست ایالات متحده که تاکنون مخالف مطرح شدن شکایت فلسطینی ها علیه اسرائیل در دادگاه بین المللی جنایی بوده است. دولت اوباما همچنین ممکن است فشار خود را از دولت های اروپایی پیگیر وضع برخی تحریم ها علیه اسرائیل بر دارد.

- تجدیدنظر در مورد استفاده از حق وتو در قبال قطعنامه های شورای امنیت که شهرک سازی و یا دیگر اقدامات اسرائیل را محکوم می کند. در گذشته ایالات متحده به طور خودکار چنین قطعنامه هایی را وتو می کرده است.

توسل به هر یک از این اقدامات می تواند به ایجاد شکافی تنش زا بین دو طرف منجر شود و اشاره دولت اوباما به آنها، احتمالا فعلا شکل تاکتیکی دارد. مقامات آمریکایی به دنبال آن هستند که در آستانه تشکیل دولت جدید توسط نتانیاهو وی را به کاهش تندروی سوق دهند و مانع از آن شوند که وی سخنان و مواضع تند دوره انتخابات خود را ادامه دهد.

نتانیاهو در گفت و گوی خود با ان بی سی تلاش کرد که از تنش ایجاد شده در دوره انتخابات بکاهد ولی هنوز روشن نیست که آیا عقب نشینی وی به اندازه کافی روشن بوده است که مورد قبول آمریکا قرار بگیرد یا خیر.

نزدیک شدن مذاکرات با ایران در سوئیس به اوج خود می تواند تنش اسرائیلی- آمریکایی را به اوج برساند. مقامات اسرائیلی اخیرا علائمی از خود نشان داده اند که حاکی از آن است که آنها حاضرند در شرایطی با توافق هسته ای با ایران کنار بیایند. محدود کردن شدید برنامه هسته ای ایران و افزایش نظارت ها بر آن از جمله این شرایط است ولی نتانیاهو به مسائلی دیگر مانند توقف حمایت ایران از گروه های مخالف (رژیم) اسرائیل، دست برداشتن ایران از اقدامات منطقه ای خود و نیز پذیرش موجودیت (رژیم) اسرائیل نیز اشاره کرده است.

همزمان مقامات آمریکایی باید به دنبال برنامه ای برای آرام ساختم متحدان عرب خود در دوره بعد از توافق احتمالی با ایران باشند ولی این برنامه باید متکی بر تقویت این کشورها باشد نه این که در حد حرف های شیرین باقی بماند.

ایگناتیوس در پایان به مقامات آمریکایی توصیه می کند که اگر قصد دارند حمایت رقبای منطقه ای خود را از دست ندهند باید از گسترش نفوذ ایران در منطقه جلوگیری کنند. وی به دولت اوباما توصیه می کند که همان سیاستی را در پیش بگیرد که ایرانی ها در آن استاد هستند.

وی مدعی است که همزمان با وجود چالش با کشورهای منطقه نباید دست از تعامل با آنها برداشت.