هدف تلاویو از ترورهای جولان ضربه به توافق نهایی بود

دیپلماسی ایرانی: وقتی که تهران خبر کشته شدن یکی از افسرهای عالی رتبه خود در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را تایید می کند، جنایتی که اسرائیل در قنیطره مرتکب شده است معنای دیگری به خود می گیرد. وقتی که دولت عبری حمله ای مستقیم و روشن به یک هدف ایرانی می کند نشان از آن دارد که ارزیابی های تاکتیکی امنیتی اش بر ارزیابی های سیاسی استراتژیکش پیشی گرفته است.

این صحیح است که حزب الله با ترور دو نفر از بارزترین چهره های بارز خود متحمل ضربه سختی شده و در برابر وضعیت تازه ای قرار گرفته اما شلیک مستقیم به ایران به معنای حمله به نقش تاثیرگذار و حیاتی آن در تصمیمات منطقه ای است.

این که اسرائیل از تفاهم امریکا و ایران خشنود نیست، کاملا روشن و صریح است، تلاویو بارها با بیان این ناخرسندی قصد داشته است که حملات جنون آمیز یک جانبه ای را علیه تاسیسات هسته ای ایران انجام دهد. الآن، تمامی نشانه ها حاکی از آن است که دو طرف با قدرت به سمت رسیدن به یک توافق دو جانبه در حرکت هستند و احتمال این که قبل از موعد مقرر در اول ژوئن به یک توافق نهایی خوشایند برسند، بسیار وجود دارد. از این زاویه می توان گفت که اسرائیل به این شکل وارد فاز دفاعی شده است تا با ایجاد جنگ معادلات را تغییر دهد. آیا اسرائیل واقعا به امریکا از پشت خنجر خواهد زد و به طور مستقیم یا به صورت نیابتی جنگ تازه ای را آغاز خواهد کرد تا واشنگتن را در برابر عمل انجام شده قرار دهد و از توافق و آشتی احتمال امریکا با ایران جلوگیری کند؟

اسرائیل هر گونه فعالیت هسته ای ایران چه مسالمت آمیز باشد چه نظامی رد می کند و اکنون از نقش آینده تهران و احتمال رسیدن به تفاهم میان آن با غرب به شدت نگران و دست پاچه است. اما آن چه بیش از همه آن را نگران می کند طوق مستقیم یا نیابتی ایران به دور مرزهایش است، در جنوب لبنان از طریق قابل اعتمادترین هم پیمانش حزب الله، در غزه از طریق هم پیمانش جهاد اسلامی و نیمه هم پیمانش حماس، و اخیرا در جولان از طریق فعالیت های پویای حزب الله و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی. اسرائیل با پیام کشنده اش از "مزارع امل" گویی می گوید: «من هم بازیگر منطقه ای بزرگی هستیم و در ترسیم مرزهای آینده سوریه به خصوص در جولان ادعا دارم، و نمی پذیرم واقعیتی غیر متناسب با مصالح امنیتی و سیاسی من تحقق یابد حتی اگر جنگ ویرانگر جدیدی به راه بیفتد."!

اسرائیل با این حملاتش پیمام های خود را رساند. حالا ایرانی که در تعیین سرنوشت اسد سهم دارد، چگونه پاسخ خواهد داد؟ آیا مستقیم پاسخ اسرائیل را می دهد یا به طور نیابتی و با هزینه کمتر جواب این حمله را خواهد داد؟ آیا وارد هزینه های سنگین حمله می شود یا این که فعلا از پاسخ دادن منصرف خواهد شد؟

قالی باف ایرانی قالی را گره به گره می بافد، از هیچ گرهی غافل نمی شود تا این که در آخر قالی جادویی ای می سازد که حتی غربی ها هم انگشت به دهان می مانند. ایران بعد از آن که مثل یک بازیگر حرفه ای تهاجمی فوتبال توانست یکی پس از دیگری به اهداف خود در سوریه برسد، اکنون بسیار تلاش می کند که خطایی مرتکب نشود که باعث شود کارت قرمز بگیرد و از زمین بازی اخراج شود. اما پاسخش، احتمال قوی مستقیم نخواهد بود، ایران مثل همیشه با "پنبه سر می برد." آن هم با بندهای قطع شده هم پیمانانش نه با بندهای ویژه اش.

منبع: النهار / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

انتشار اولیه: سه شنبه 4 بهمن 1393 / انتشار مجدد: شنبه 11 بهمن 1393