چین آماده جنگ می شود؟

دیپلماسی ایرانی: در چند ماه گذشته، شی جین پینگ، رهبر چین و رهبر حزب کمونیست بارها ارتش آزادی بخش خلق را تشویق به «آماده شدن برای پیروزی در جنگ» کرده است. شی اخیراً خواستار مدرنیزه شده ارتش، افزایش تمرین ها و آمادگی کلی ارتش، نیروی دریایی و نیروی هوایی شده است. این درخواست های مکرر، هشداری برای همسایگان چین از دهلی نو تا واشنگتن است. سوالی که در ذهن همگان مطرح می شود این است که این آماده شدن برای چه چیز است؟

رهبران چین برای چه چیزی آماده می شوند؟ آیا آنها آماده عملیاتی نظامی می شوند یا این که این مسئله گزینه ای برای خارج کردن یک طرف است؟ آیا توضیحی برای این مسائل وجود دارد؟ یک توضیح قابل قبول این است که رهبری چین به دنبال آمادگی نظامی به منظور بخشی از اقدامات ضد فساد ملی است. اقدامات ضد فساد در ارتش با دستگیری و دادگاه قریب الوقوع شو کایهو، افسر عالی رتبه ارتش مورد توجه قرار گرفته است. شو متهم به انجام اختلاس، رشوه خواری، سوءاستفاده از بودجه دولت و قدرت است و تصور می شود که حداقل 5.9 میلیون دلار از طریق فروش درجه های نظامی کسب کرده است.

تصور می شود فساد در ارتش چین گسترده باشد. اگرچه اثرات واقعی آن معلوم نیست، اما نتیجه آن ترفیع افسران، انحراف بودجه دولت و معاملات میان پیمانکاران نظامی و مقامات دولتی است. شاید مهمتر از همه این باشد زمانی که مقامات فاسد صرف کسب پول کرده اند، صرف آموزش سربازان برای جنگ نکرده اند. در حالی که پیغام حزب کمونیست مبنی بر «آماده شدن برای پیروزی در جنگ» جنگ طلبانه دیده می شود، ممکن است دولت بخواهد با استفاده از این جمله به ارتش بگوید از کسب پول خودداری کند و کار خودش را انجام دهد.

احتمال دیگر این است که شی و حزب کمونیست به دنبال ترغیب ارتش چین برای آماده شدن در سطحی هم تراز با پنتاگون باشند. ارتش ایالات متحده در سراسر جهان مستقر شده است و اغلب در کوتاه مدت به تمرین های با استاندارد بالا توجه می کند. بسیاری از اقدامات معمولی همانند پرواز هواپیماها از عرشه ناو هواپیمابر، کار خطرناکی است که تنها از طریق سطح بالایی از آموزش می تواند انجام شود. این احتمال هم وجود دارد که چین می خواهد بدون داشتن هدف خاصی مهارت های ارتش را افزایش دهد. این مسئله نه به خاطر وجود قصد تهاجمی بلکه تنها برای داشتن ارتشی آماده است.

البته این احتمال وجود دارد که دولت چین نیات گمراه کننده ای داشته باشد. حزب کمونیست ممکن است به دنبال افزایش توانمندی برای اقدامات نظامی در خارج از مرزها برای منحرف کردن مشکلات داخلی باشد. در سال های اخیر، چین از ادعاهای ارضی در شرق و جنوب دریاهای چین و مسئله تایوان برای منحرف کردن افکار عمومی از داخل کشور که حتی تا مرز برپایی تظاهرات رفته بود، استفاده کرده است. نارضایتی های سیاسی، آلودگی محیط زیست، بحران های غذایی، منازعه زمین های دولتی، فقدان بیمه درمانی مقرون به صرفه و مهمتر از همه فساد دولتی، مسائلی هستند که می توانند موجب اعتراض های مدنی شوند.

در حالی که اقتصاد چین در حال افت است، حزب کمونیست نگران این است که کاهش فعالیت های اقتصادی موجب نارضایتی های داخلی شود. لشکرکشی های نظامی می تواند کشور را پشت سر دولت متحد کند. در سال 1982، ژنرال ها دولت آرژانتین را ترغیب به حمله به جزایر فالکلند کردند، که قلمروی بریتانیا بود، به این بهانه که با مخالفین ضد دولتی همکاری کرده است. حکومت نظامی حاکم بر کشور معتقد بود که با حمله به فالکلند، طیف های سیاسی کشور از دولت حمایت خواهند کرد. از بدشانسی ژنرال ها، ماجراجویی نظامی شمشیری دو لبه است. بریتانیا ناوگان دریایی اش را اعزام کرد و فالکلند را پس گرفت و متعاقب آن رژیم آرژانتین سقوط کرد.

با مناقشه های ارضی اخیر، چین گزینه ای از ماجراجویی های نظامی همانند اعزام نیروی دریایی به جزایر دیائو (در ژاپن به عنوان جزایر سنکاکو شناخته می شود) در شرق دریای چین، ایجاد اعتراض در تایوان و حتی درگیری نظامی با کشوری کوچک همچون فیلیپین در اختیار دارد. ما واقعاً نمی دانیم که قصد شی و هم حزبی هایش برای افزایش تمایلات نظامی چیست. شاید چین در حال آماده شدن برای چیزی است، شاید هم نیست. شاید آنها در حال آماده شدن برای چیزی هستند که خودشان هم نمی دانند چیست.  

منبع: ویک/ مترجم: حسین هوشمند

انتشار اولیه: شنبه 6 دی 1393 / انتشار مجدد: پنج شنبه 11 دی 1393