خط بطلان ایران و روسیه بر حضور ناتو در دریای خزر

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، هفته نامه «دیپلمات» طی گزارشی به قلم«یاکوپو دتونی» تحت عنوان «دور کردن ناتو از دریای خزر»، نوشت: «ایران و روسیه با اشتراک نظر با همدیگر به توافقی در نشست کشورهای حاشیه دریای خزر دست یافتند و همراه با آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان حضور احتمالی نیروی نظامی ناتو در دریای خزر را خاتمه دادند.»

بر اساس این گزارش، توافق سیاسی در نشست آستاراخان مبنی بر لزوم برقراری ثبات و امنیت تضمین شده و این که تنها کشورهای حاشیه دریای خزر حق حضور نظامی در دریای خزر را دارند صورت گرفت.

این حرکت ایران و روسیه در هنگامه تنش های دیپلماتیک با کشورهای غربی و تهدید فزاینده در زمینه حضور نظامی در دریای خزر صورت گرفت.

یک کارشناس امور حقوقی و سیاست در این باره گفت: «ایران و روسیه خواهان کنترل دریای خزر هستند، زیرا ایران از یک سو درک کرده است که غرب شاید از کشورهای مستقر در دریای خزر برای اعمال فشار بر برنامه های هسته ای ایران استفاده نماید. از سوی دیگر روسیه نیز به خاطر مشکلات با کشورهای عضو شوروی سابق نظیر اوکراین و گرجستان، سیاستی را احیا کرده است که یادآور عصر جنگ سرد است.»

این هفته نامه در ادامه نوشت: «بحران اوکراین غرب را در اختلافات جدی با روسیه قرار داده و موجی از تحریم های آمریکا و غرب به دنبال انضمام کریمه به روسیه علیه این کشور مشاهده می شود.»

ایران نیز در مذاکرات حساسی با گروه 1+5 قرار دارد و با وجود وقفه های ایجاد شده طرف های درگیر در تلاش برای حصول توافق جتمع تا 24 نوامبر سال جاری هستند.

به نوشته این هفته نامه ژاپنی، با توجه به تصمیم بین کشورهای حاشیه دریای خزر مبنی بر جلوگیری از حضور نظامی بیگانه در دریای خزر تصمیم گیری ناتو در این زمینه بعید است. البته این توافق ممکن است عواقبی در بخش امنیت انرژی ایجاد کند زیرا به گفته «دمیتری شالپنتاک» استاد دانشگاه تاریخ معاصر روسیه دانشگاه امریکایی ایندیانا، روسیه به شدت مخالف پروژه خط لوله انتقال گاز از ترکمننستان به آذربایجان است و ممکن است به مدد نیروی نظامی در این زمینه وارد عمل شود. اگر نیروهای ناتو در دریاچه خزر حضور داشتند، این احتمال وجود داشت که روسیه با این پروژه موافقت کند.

در انتهای این گزارش آمده است: «با وجودی که پوتین در جریان مشکلات قابل توجه این منطقه که نیاز به حل آن می رود قرار دارد، وی از نشست آستاراخان برای گشایشی در زمینه بحث حقوقی دریای خزر استفاده کرد و انتظار دارد تا توافق قاطعانه ای در نشست بعدی در قزاقستان و در سال 2016 منعقد شود.»

حداقل دستاورد این رویداد این بود که آشکار کرد دیگر پرچم ناتو در دریای خزر برافراشته نخواهد شد و در عین حال کشورهای ساحلی دریای خزر در پی زمینه های همکاری و سرانجام یافتن راهی برای تقسیم این حوضه خواهند بود.