دیپلمات‌های ایرانی و آمریکایی از طریق ایمیل ارتباط دارند

۰۱ خرداد ۱۳۹۳ | ۰۴:۳۳ کد : ۱۹۳۳۱۵۶ سرخط اخبار

دو روزنامه فرانسوی و آمریکایی طی گزارشی مشترک به قلم یک تحلیلگر سیاسی نوشتند که مذاکره و مصالحه قدرت های غربی با ایران در بحث هسته ای این کشور بر فشارها و تهدیدها علیه این کشور غالب است و پیروز می شود.
به گزارش خبرگزاری فارس، روزنامه آمریکایی «هافینگتون پست» با همکاری روزنامه فرانسوی «لوموند» طی گزارشی به قلم «میلاد جوکار» تحلیلگر سیاسی در امور خاورمیانه و ایران نوشت: چه در ایران و چه در پایتخت های غربی، گفتمان سیاسی نشان می دهد که افزایش تنش ها منجر به حصول پیشرفت های بی سابقه در پرونده هسته ای ایران شده است.

در واقع این اراده سیاسی قوی برای مصالحه و سازش بود که این امکان را برای مقامات ایرانی فراهم آورد که نگرانی های قدرت های جهانی را درک کنند و بالعکس موجب شد که قدرت های جهانی از انتظارات ایرانی ها آگاه شوند و ارتباط مستقیم یکی از عوامل کلیدی بود که منجر به حصول این پیشرفت ها شد.

دور اخیر مذاکرات ایران و گروه 1+5 در وین اتریش نشان داد که هنوز اختلافات مهمی میان دو طرف وجود دارد که باید حل وفصل شوند.

دیپلمات های ایرانی و غربی در پایان مذاکرات بی آنکه وارد جزئیات شوند، از دشواری های این دیدار سخن گفتند چرا که نمی خواستند نمایندگان پارلمان آمریکا، ایران یا حتی «اسرائیل» مذاکرات را به خطر بیندازند.

با این وجود، دیپلمات ها خوش بین هستند و امیدوارند بتوانند طبق چارچوب زمانی تا 20 ژوئیه به توافق جامع دست پیدا کنند.

خبر خوب این است که اراده سیاسی برای حل مسئله هسته ای ایران از هر دو جهت قوی است. از چند ماه پیش و به ویژه از زمان پیروزی «حسن روحانی» در انتخابات ریاست جمهوری ایران، تهران و واشنگتن بمنظور همکاری مشترک برای حل این بحران غیرقابل دفاع برای منافع دو طرف، اقدام به سرمایه گذاری سیاسی کردند که چنین چیزی از زمان انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 بی سابقه بوده است.

در واقع می توان گفت که حسن روحانی در دور نخست انتخابات ریاست جمهوری ایران توانست 51.7 درصد آراء موافق ناشی از مشارکت 73 درصدی مردم در انتخابات را برای حل بحران اقتصادی که 80 میلیون ایرانی از آن رنج می برند، از آن خود کند.

روحانی که اولویت دولت خود را حل بحران هسته ای اعلام کرده بود، در این راستا استراتژی را به اجرا گذاشت که در حال حاضر کارآمد به نظر می رسد.

یکی از این استراتژی های قوی انتصاب «محمدجواد ظریف» به عنوان وزیر امور خارجه ایران بود. ظریف که فارغ التحصیل از دانشگاه «دنور» آمریکاست و نیمی از عمر خود را در این کشور سپری کرده، عامل اصلی موفقیت مذاکرات ایران است. البته باید به این موضوع نیز توجه دالشته باشیم که اغلب وزرای دولت روحانی افرادی هستند که در آمریکا تحصیل کرده اند و دارای مدرک دکترای دانشگاه های این کشور هستند.

بنابراین ارتباط دیگر متفاوت و بسیار مؤثر است چرا که دو طرف فرصتی باورنکردنی به دست آورده اند. آنها مستقیما به زبان انگلیسی با یکدیگر صحبت می کنند و مهمتر از همه اینکه متوجه اختلاف نظرهای خود شده و در صدد کاهش آنها هستند تا جائیکه «وندی شرمن» معاون وزارت خارجه آمریکا گفته که گاهی فراموش می کند که خطاب به یک مقام ایرانی سخن می گوید.

بنابراین می توان گفت که عنصر اصلی ارتباط مستقیم است، چیزی که طی 35 سال گذشته جز در همکاری مشترک این دو پس از حمله 11 سپتامبر وجود نداشته است.

تهران و واشنگتن پس از حمله 11 سپتامبر اقدام به همکاری مشترک در خصوص افغانستان کردند تا اینکه «جورج بوش» رئیس جمهور وقت آمریکا چند هفته بعد این ارتباط مستقیم را با خشونت قطع کرد.

در سطح سیاسی، رؤسای جمهور آمریکا و ایران با پذیرش خطر سیاسی انجام گفت وگوی تلفنی تاریخی خود در جریان سفر روحانی به سازمان ملل، به خود اعتبار بخشیدند.

رؤسای جمهور آمریکا و ایران همچنین از زمان انجام این گفت وگوی تلفنی، خود مستقیما وارد عمل شدند چرا که سرنوشت بحران را به خود اختصاص می دادند و موفقیت یا شکست مذاکرات را تحت تأثیر شخص خود می دانستند و معتقد بودند که نتیجه مذاکرات به آنها تعلق دارد و تاریخ آن را فراموش نخواهد کرد.

گفت وگو میان دو رئیس جمهور تابو را شکست و ارتباط مستقیم با مقامات رسمی ایران از آن پس به یک کار روزمره بدل شد و این چیزی بود که حتی یکسال پیش از آن نیز تصور نمی شد. دیپلمات های ایرانی و آمریکایی هم اکنون در صورت بروز مشکل از طریق پیام الکترونیکی یا سایر اشکال پیام با یکدیگر ارتباط دارند. 

در خصوص فرانسه نیز ارتباط با محمود احمدی نژاد غیرقابل تصور بود اما انتخاب روحانی اوضاع را سیاست زدایی کرد و و دیدار دوجانبه وی با «فرانسوآ اولاند» رئیس جمهور فرانسه را ممکن ساخت و اوضاع از آن زمان تغییر یافت به گونه ای که شرکت های فرانسوی و نمایندگان پارلمان فرانسه مرتبا برای حضور در بازار ایران به این کشور سفر می کنند و امیدوارند با لغو تحریم ها که مانعی بر سر راه معاملات بزرگ مالی است، بتوانند وارد بازار این کشور شوند.

اروپائیان و آمریکایی ها تاکنون این طور القا می کردند که این سختگیری و تحریم های فلج کننده آمیخته با تهدید به استفاده از اقدام نظامی (عبارت معروف همه گزینه ها از جمله اقدام نظامی روی میز است) بود که باعث شد ایرانی ها به پای میز مذاکره بیایند.

این در حالیست که بسیاری بر این عقیده اند که تحریم ها منجر به انتخاب روحانی شد. 

در پایان باید گفت واقعیت این است که چنانچه سیاست بازی با آتش ادامه می یافت، تنها گزینه ای که باقی می ماند مواجهه نظامی بود که البته هیچکس آن را به دلیل تبعات و عواقب فاجعه بارش نمی پذیرد، اما ماه های اخیر نشان داند که اعتدال، آرامش و رابطه و اقدام مستقیم بسیار مؤثرتر و کارآمدتر از ده سال تهدید و تنش بوده است.


نظر شما :