رهبران عاقل بدون پشتوانه حمله نمی کنند

 دیپلماسی ایرانی: کندی عزیز*؛ من مقیم بروکلاین در ماساچوست هستم و سال گذشته با شور و شوق زاید الوصفی به شما رای دادم. من این نامه را می نویسم تا شما را به مخالفت با قطعنامه ای ترغیب کنم که مجوز حمله نظامی به سوریه را صادر می کند. آنگونه که واشینگتن پست اخیرا گزارش کرده، شما همچنان بر سر این قطعنامه به تصمیم گیری نهایی نرسیده اید. من از شما می خواهم از حصارها بیرون بیایید و مخالفت خود را با جمع به صورت علنی بیان کنید.

حمله آمریکا به سوریه به دلایل متعددی هوشمندانه نیست. نخست، ایالات متحده هیچ منافع استراتژیک حیاتی در این کشور ندارد. دولت بشار اسد، خودمختار است اما نه جمهوریخواهان و نه دمکرات ها ، پیش از این توجهی به آن نمی کردند. بلکه روسای جمهور آمریکا از هر دو حزب، در مواردی که لازم بود با اسد همکاری کردند. از آن مهمتر، کمک به سرنگون کردن اسد ، سوریه را به یک کشور شکست خورده تبدیل می کند و به تنش ها بین گروه های جدایی طلب دامن می زند. برخی از این گروه ها به شدت مخالف آمریکا و حامی القاعده هستند و حمله ایالات متحده به سوریه، زمینه را برای به قدرت رسیدن دشمنان در این کشور هموارتر می کند.

دوم، مساله اخلاقی برای مداخله نظامی در سوریه نیز الزام آور نیست. البته که مردم سوریه به شدت مورد ظلم واقع شده اند، اما حمله هوایی آمریکا این وضعیت را تغییر نمی دهد و می تواند آن را وخیم تر کند. در واقع، تحقیقات اخیر در مورد جنگ های شهری نشان می دهد که مداخله خارجی آمار کشته ها را افزایش می دهد و در کوتاه تر کردن زمان جنگ موثر نیست. اگر ما به دنبال کاهش ضایعه های بشری در سوریه هستیم، باید از حمله صرفنظر کرده و حجم کمک های خود را به پناهندگان سوری افزایش دهیم.

همچنین احتمال استفاده دولت سوریه از تسلیحات شیمیایی توجیهی برای جنگ نیست. تا کنون هزاران سوری به دلیل استفاده از تسلیحات متدوال کشته شده اند و در مقایسه با این تعداد، آمار کشته شدگان  با سلاح شیمیایی بسیار پایین است. به همین دلیل استفاده از تسلیحاتی که ممنوع اعلام شده، نمی تواند دلیل وارد شدن آمریکا به اقدام نظامی باشد. از سوی دیگر بمباران سوریه نمی تواند از اصولی که علیه استفاده از تسلیحات شیمیایی تدوین شده، دفاع کند. دفعات استفاده از تسلیحات شیمیایی در 80 سال اخیر به اندازه انگشتان دست بوده است، چرا که در صحنه نبرد، استفاده از این نوع تسلیحات در مقابل تسلیحات متداول، بازده کمتری دارد. ایالات متحده در موارد مشابه برای تنبیه دولت هایی که از سلاح شیمیایی استفاده کرده اند، وارد عمل نشده است، و اکنون  مشخص نیست که چرا آمریکا برای کاربرد سلاح شیمیایی در سوریه ، فراخوان جنگ داده است.

حامیان جنگی جدید در خاورمیانه ادعا می کنند که به دلیل اعتبارشان است که در موضع جنگ طلبی قرار گرفته اند. این تحلیل ها بارها و بارها در گذشته شنیده شده است. اما در واقع زمانی که دلایل اندکی برای جنگ وجود دارد، از توجیه هایی از این دست استفاده می شود. ایالات متحده در دهه های اخیر بارها خود را درگیر جنگ کرده و فرمان اقدام نظامی را صادر کرده است. هیچ کس در قدرت نظامی آمریکا و استفاده از آن در صورتی که منافع حیاتی ما به خطر افتاده باشد، تردیدی ندارد. اینکه در شرایطی که منافع ما به طور جدی در حال تهدید شدن نیست، از گزینه نظامی استفاده نکنیم، به توانایی ما در نشان دادن قدرت نظامی در مواقع اضطراری، ربطی ندارد.

در نهایت، رهبران عاقل هیچگاه بدون حمایت بین المللی و داخلی وارد جنگ نمی شوند. اما در مورد حمله آمریکا به سوریه هیچ یک از این پشتیبانی ها وجود ندارد. افکار عمومی آمریکا به مداخله نظامی مخالف است و تعداد اندکی از کشورهای خارجی نیز در شرایط کنونی حامی حمله آمریکا به سوریه هستند. شما بدون تردید با فشار گروه های سازماندهی شده حامی جنگ مواجه می شوید اما این گروه ها، نماینده افکار عمومی در سطحی گسترده تر یا اغلب شهروندان در ماساچوست نیستند.

به سال 2002 باز گردیم. در آن زمان نیز من بارها علیه جنگ با اعضای کنگره از جمله ادوارد کندی، گفت و گو کردم. من نیز مانند او مخالف جنگ بودم. امروز ما هر دو زنده ایم و تردیدی ندارم که باز هم او با رقم زدن تراژدی در سوریه موافق نیست.بنا بر تمامی این دلایل، من از شما می خواهم که با این قطعنامه مخالفت کنید.

با احترام

استفان والت

بروکلاین ، ماساچوست

* جوزف کندی نماینده کنگره امریکاست

منبع: فارن پالیسی / تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10

انتشار اولیه: شنبه 16 شهریور 1392/ باز انتشار: چهارشنبه 20 شهریور 1392