کالبدشکافی انفجارهای لبنان

نویسنده: محمد ایرانی، سفیر سابق ایران در لبنان

از دیرباز، تاکنون، تحولات سوریه و لبنان بر یکدیگر تاثیرگذار بوده اند. در حال حاضر که بحران سوریه فراتر از مرزهای این کشور رفته و قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای در آن دخیل بوده اند، طبیعی است که لبنان از این تحولات تاثیر بگیرد. هدف اصلی تندروهای تکفیری و سلفی «مقاومت» است، بنابراین «حزب الله» لبنان نیز که بخشی از معادلات منطقه است، از اصل وجودی خود دفاع می کند.
در هفته اخیر مناطق شیعه نشین لبنان یا به عبارت دقیق تر مناطق تحت کنترل حزب الله برای چندمین بار مورد تعرض و حمله انفجاری قرار گرفت. اما بیشترین تلفات را انفجار اخیر داشت. این انفجار در یکی از مناطق بسیار پرتردد در حاشیه جنوب بیروت صورت گرفت و واکنش های متعددی را به دنبال داشت. به دلیل وسعت این انفجار و میزان تلفات، تقریبا همه طرف های منطقه ای و بین المللی آن را محکوم کردند.
اکنون سوال اصلی این است که چه جریانی پشت این انفجارها قرار داشته؟ آیا دست داشتن یک جریان تندرو تکفیری در پشت این جریان صحت دارد؟ به عبارت دیگر پذیرش مسوولیت این انفجار توسط گروه ناشناسی به نام «گردان های عایشه» به دلیل تلافی مشارکت «حزب الله» در درگیری های سوریه، دلیل کافی برای رویکردی انتقام جویانه است؟ احتمالا خوشحالی یک گروه در شهر «طرابلس» - که مشهور به حضور اسلام گرایان تندرو است - می تواند ناشی از این رویکرد باشد اما واقعیت های دیگری در صحنه وجود داشته است.
اولین خبرها پس از انفجار اخیر ضاحیه توسط روزنامه «شرق الاوسط» که نزدیک به عربستان سعودی است منتشر شد.
سرتیتر این روزنامه این بود که انفجار در نزدیکی مقر حزب الله رخ داد، در حالی که دقیقا این انفجار در بین ساختمان های انبوهی از ساکنان این منطقه و در کنار مراکز تجاری به وقوع پیوست. از طرف دیگر، این انفجار در سالگرد جنگ 33روزه سال 2006 بین گروه مقاومت لبنان و اسراییل، اتفاق افتاد.
با توجه به نزدیکی مسافت این انفجار تا اسراییل این گمانه به وجود می آید که این انفجار مربوط به مقاومت و اسراییل است.
قابل توجه است که این رویداد در پی اظهارات دبیرکل حزب الله لبنان که مسوولیت انفجار کاروان اسراییلی در جنوب این کشور را برعهده گرفت، رخ داد.
 بنابراین ذهن کارشناسان و ناظران منطقه ای که تحولات را دنبال می کنند به این سمت سوق پیدا می کند که رویداد انفجار «ضاحیه» منافع تک بعدی ندارد و حکایت از تلفیقی از منافع اسراییلی ها، برخی از کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و مخالفان تکفیری و سلفی در سوریه است، که در یک سو با هم جمع شده اند.

منبع: روزنامه شرق