چالشی به نام توقع از روحانی

دیپلماسی ایرانی: بسیاری از ایرانیان امیدوارند با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، عمده ترین نگرانی های آنها به سرعت رفع شود. اما بزرگترین چالش پیش روی روحانی شاید مدیریت همین توقع ها باشد.

واشینگتن پست در یادداشتی در خصوص انتظارها از دولت تدبیر و امید و نحوه پاسخگویی به آن می نویسد، بهبود وضعیت بحران زده اقتصادی، در صدر درخواست های رای دهندگان به روحانی قرار داشته است. از سوی دیگر گروه های مذهبی اقلیت نیز به دنبال حقوق خود هستند و دیگران می خواهند روحانی به توافقی با جامعه بین المللی بر سر مجادله هسته ای ایران، دست یابد.

تحلیلگران می گویند حل موثر موضوعات مورد دغدغه رای دهندگان در کوتاه ترین زمان ممکن، برای موفقیت رئیس جمهور جدید ایران امری حیاتی به شمار می رود. روحانی باید از مهارت هایی که به عنوان یک دیپلمات و مذاکره کننده برجسته دارد برای تعدیل انتظارهای جامعه بدون از دست دادن حمایت عمومی استفاده کند.

روزبه پارسی، استاد دانشگاه لاند در سوئد که به طور معمول سفرهای مکرری به ایران دارد، می گوید، موفقیت انتخاباتی روحانی به توانایی او برای در کنار هم نگاه داشتن تمامی دیدگاه ها از اصلاح طلب گرفته تا اصولگرا، بستگی دارد. اکنون او باید جزئیاتی از برنامه های اش را به مردم نشان دهد که پاسخگوی انتظارهای آنها باشد.

روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 24 خرداد توانست رای اکثریت مردم از قشرهای مختلف را به دست آورد. تحلیلگران می گویند، راضی کردن تمامی رای دهندگان از سطوح مختلف جامعه به موازات چالش هایی که در داخل و خارج برای روحانی ایجاد می شود، مهارتی است که رئیس جمهور سابق ایران نداشت.

ناظران بین المللی که با ساختار سیاسی ایران آشنایی دارند می گویند موضوعات متعددی پیروزی روحانی را در دور نخست انتخابات ریاست جمهوری رقم زد. این موضوعات شامل نرخ تورم و بیکاری در داخل کشور بود. از سوی دیگر روحانی وعده بهبود روابط با جامعه بین المللی را داده بود.

تحلیلگران می گویند روحانی با دیگر روسای جمهور ایران متفاوت است چرا که گمان می کند کشوری با منافع رقابتی نمی تواند تنها ا زسوی یک حزب خاص اداره شود و دولت باید با ائتلاف احزاب مختلف تشکیل شود. رئیس جمهور جدید ایران با انتخاب وزرای اش از میان طیف های مختلف سیاسی جامعه با دیدگاه های متفاوت این پیام را برای جامعه بین المللی نیز ارسال کرد. او می گوید از این پس دولت دخالت کمتری در زندگی روزمره مردم خواهد داشت.

شروین ملک زاده، استاد علوم سیاسی می گوید برخی موضوعات در جامعه وجود دارد که نیازی به دخالت ایدئولوژیکی در مورد آن وجود ندارد. با این حال نحوه واکنش نمایندگان مجلس به وزرای پیشنهاد روحانی نشان داد که همچنان اختلاف های سیاسی به قوت خود باقی است. این اختلاف ها می تواند ابتکارهای دیپلماتیک و داخلی روحانی را تضعیف کند.

محمد علی شبانی، تحلیلگر ایرانی می گوید،روشن است که قدرت تندروها محدود شده اما آنها نباید به طور کامل به حاشیه رانده شوند. از سوی دیگر باوجود اینکه روحانی آنها را در کابینه خود جا نداده اما این به معنی حذف کامل تندروها از دولت نیست.

نتیجه این جدال های سیاسی  به طور غیر قابل اجتنابی بر رویکردهای روحانی در مورد مهم ترین دغدغه های ایران و نحوه به نمایش گذاشته شدن کشور در ویترین بین المللی،  تاثیرگذار خواهد بود.

تحلیلگران می گویند روحانی باید نخست توجه خود را به سیاست خارجی معطوف کند و  راهی برای تعدیل تحریم های بین المللی بیابد. اما یک توافق هسته ای با دولت های غربی تا زمانی که تهران تضمینی بابت لغو تحریم ها دریافت نکند، بعید به نظر می رسد.

پارسی با اشاره به این موضوع می گوید: هیچ سیاستمداری نمی تواند توافقی را با کشور دیگر برای مردم کشورش توجیه کند بدون اینکه نشان دهد امتیازهایی دریافت کرده است.

حتی در صورتی که قراردادی منعقد شود و فشارهای بین المللی نیز کاهش یابد، اقتصاد ایران به بازسازی گسترده ای نیاز دارد. در سال گذشته درآمد نفتی ایران به نصف کاهش یافته و ارزش پول رایج این کشور نیز 70 درصد پایین تر امده است. نرخ تورم نیز به نقل از مشاوران روحانی بالای 40 درصد است.

اقتصاددان ها می گویند، نخستین آتش اقتصادی که روحانی باید آن را مهار کند تورم است. در صورتی که تورم کنترل شود آنها امیدو به بهبود شرایط اقتصادی وجود خواهد داشت. اما هریس می گوید، هرانچه که در چند سال آینده در مورد اقتصاد ایران روی دهد، مانند وضعیت اقتصادی این کشور در دهه گذشته نخواهد بود.

تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10

انتشار اولیه: دوشنبه 28 مرداد 1392/ باز انتشار: جمعه 1 شهریور 1392