سید حسن نصرالله در برابر محور اسرائیلی – عربستانی

دیپلماسی ایرانی: «خودم شخصا برای جنگیدن به سوریه می روم.» این هم میدان مقاومت اصلی است، در مقایسه با مقاومت اول، این هم میدان مقاومت است. سید حسن نصرالله در خط مقدم این مقاومت است. همان طور که خودش گفته پیروزی در سوریه همان پیروزی بر اسرائیل است. این حرف، حرف حساب نشده ای نیست. کاملا حساب شده بیان شده است. دقیقا برداشتی است که از اظهارات اسرائیلی ها شده است. موشه یعلون، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در دیدار با مارتین دمپسی، رئیس ستاد ارتش ایالات متحده امریکا علنا به او گفته است که «به هیچ وجه اجازه داده نمی شود که محور شر که از تهران تا دمشق و بیروت امتداد دارد در جنگ دایر در سوریه پیروز شود!»

به این ترتیب ریاض خود را به تلاویو نزدیک تر احساس می کند تا واشنگتنی که همچنان می ترسد سوریه افغانستان جدیدی شود و برای همین همچنان نسبت به دخالت مستقیم در سوریه «مردد» است. با توجه به فقری که عربستان از درک واقعیت های موجود در سوریه دارد و عدم توانایی قبول موازنه های جدید بین المللی، بندر بن سلطان توانسته است تا مصالح عربستان را به مصالح اسرائیل گره بزند و بر همین اساس تلاش دارد تا همه مشرق عربی را در یک آتش تمام عیار بسوزاند.

البته این مساله باعث نمی شود تا ایالات متحده امریکا را مسئول جنگ دایر در کشورهایمان اعم از لبنان و سوریه و جاهای دیگر ندانیم اما این واقعیت را نیز بیان می کند که آن چه گروه های «معتدل» تلاش دارند تا به همکاری با امریکا برسند در حقیقت تلاشی برای رسیدن به راه حلی منطقه ای است برای تحقق اهداف امریکا و اسرائیل و عربستان و الا برای امریکایی ها چه بندر باشد چه نباشد راهی بهتر از منفجر کردن جنگ مذهبی و کشتار طایفه ای در منطقه به دلایل گوناگون برای رسیدن به مصالحشان نیست. و الا نه ایالات متحده امریکا می تواند به ایران حمله کند و نه اسرائیل می تواند حزب الله را شکست دهد و نه مخالفان مسلح اسد می توانند حکومت بشار اسد در سوریه را به زانو در آورند، برای همین راهی نمی ماند جز این که هم پیمانی ای اسرائیلی – عربستانی به وجود آید حتی اگر بنا باشد کل مشرق عربی ویران شود و جنگ های شدید طایفه ای رخ بدهد. هدف آنها مشخص است، فقط و فقط جلوگیری از نفوذ روزافزون ایران در منطقه و جلوگیری از هم پیمانی های حیاتی آن و به انزوا کشیدن آن به هر قیمتی که شده از یک سو و جلوگیری از صعود بین المللی روسیه از سوی دیگر است.  

انفجار جنایتکارانه ای که در ضاحیه در جنوب بیروت رخ داد، دردآور و طبیعتا خطرناک است، اما ضاحیه – و لبنان – دقیقا امتداد همان جنگی است که بندر، امروز به راه انداخته و در همین چارچوب همان جنایت ها را علیه عراقی ها و سوری ها انجام می دهد و غرایز تروریستی تکفیری ها را تقویت می کند و آنها نیز دقیقا با همین دیدگاه به قتل عام شهروندان بی گناه شیعه، علوی، مسیحی و درزی و غیره می پردازند. سنی ها نیز در این میان جاهلانی هستند که رکوع در برابر منطق جهادی طایفه ای سلفی های افراطی را پذیرفته اند و الا سنی های بادرایت همیشه جنایات و نسل کشی و آدم کشی سلفی ها را رد کرده اند.

پاسخ سید حسن نصرالله بسیار روشن است: ممانعت از فتنه برای کشتار شهروندان، و در این میان دقیقا هدف دفع حملات عربستان است. دعوت سید حسن نصرالله در حقیقت دعوت به مشارکت ملی و انسانی برای عزل تکفیری ها به طور سیاسی است و جلوگیری از گسترش ناامنی ناشی از تروریسم آنها است که در حقیقت بازگوکننده همان اهدافی است که یعلون به دنبال آنها است و عربستان با آن همصدایی می کند، یعنی همان طرح یعلون – بندر. سید حسن نصرالله در یک کلام می خواست بگوید که اجازه ندهید اسرائیلی ها از جنوب عبور کنند و تکفیری ها از شمال.  

منبع: الاخبار/تحریریه دیپلماسی ایرانی/11