راز این سفر چیست آقای رئیس جمهور؟
از روز گذشته تاکنون، موضوع سفر باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به سرزمین های اشغالی و اظهارات وی در دیدار با مقامات رژیم اسرائیل، به تیتر یک مطبوعات بین المللی تبدیل شده است. اما در شرایطی که هر یک از تحلیلگران دلایل و اهداف مختلفی را برای این سفر بیان می کنند، یک تحلیلگر اسرائیلی دیدگاه متفاوتی را درباره دلیل واقعی این سفر مطرح کرده است.
به گزارش «تابناک»، آکیوا الدار، تحلیلگر اسرائیلی که در روزنامه های همچون «هاآرتص» مطلب می نویسد، در مطلبی درباره سفر اوباما می نویسد هرچند اغلب تحلیلگران، دلیل اصلی این سفر را تلاش اوباما برای ترمیم روابط خود با افکار عمومی رژیم اسرائیل می دانند که به سبب عدم بازدید اوباما از سرزمین های اشغالی در سال 2009 از وی دلخور هستند، اما سوال اینجاست که چرا باید رهبر کشوری چون آمریکا به حمایت افکار عمومی رژیم اسرائیل نیازمند باشد؟
این نویسنده اشاره می کند که از زمان بنیانگذاری رژیم اسرائیل در سال 1948، تنها چهار رئیس جمهور آمریکا چنین سفری را به سرزمین های اشغالی انجام داده اند: ریچارد نیکسون، جیمی کارتر، بیل کلینتون و جرج بوش پسر). از سوی دیگر، با آغاز به کار اوباما در دوره دوم ریاست جمهوری خود، وی دیگر نیازی به جلب حمایت رأی دهندگان یهودی آمریکا ندارد و تا زمان انتخابات میان دوره ای کنگره نیز هنوز بیش از یک سال و نیم زمان باقی است.
برخی دیگر از تحلیلگران این گمانه را مطرح می کنند که اوباما چنین سفری را انجام داده تا سیاست های مربوط به برنامه هسته ای ایران را با نتانیاهو هماهنگ کند. اما در حقیقت، زمانی که اوباما تصمیم به انجام این سفر گرفت، هنوز مشخص نبود که اصولاً نتانیاهو بتواند دولت تشکیل دهد. اکنون نیز زمانی که اوباما و نتانیاهو کنار هم نشسته اند، به هیچ وجه مشخص نیست کابینه جدید رژیم اسرائیل چه تصمیمی درباره ایران اتخاذ خواهد کرد.
از همه مهمتر، زمانی که رئیس جمهور ایالات متحده بخواهد درباره موضوعی با رهبر یک دولت خارجی به بحث و مذاکره بپردازد، به نیروی هوایی آمریکا دستور نمی دهد تا وی را به آنسوی دنیا ببرد. به عبارت دیگر، وی می توانست بحث درباره ایران را در کاخ سفید با نتانیاهو انجام دهد و نتانیاهو نیز تاکنون هرگز دعوت حضور در کاخ سفید را رد نکرده است.
پس چرا اوباما درست در زمانی که وضع ناگوار اقتصاد آمریکا و اقتصاد بین المللی تا این حد نیازمند توجه وی است، زحمت سفر به بیت المقدس، رام الله و امان را به خود هموار کرده است؟ نه؛ این بار پای نفت خاورمیانه – که چندین نسل است مورد توجه رهبران آمریکاست – در میان نیست. هر سال که می گذرد، وابستگی صنایع آمریکا به چاه های نفت خاورمیانه کمتر و کمتر می شود.
پس از بیان این مقدمات، الدار اشاره می کند که پاسخ به این سوال ساده است: اوباما به این سفر رفته تا آخرین اجزای حضور و نفوذ آمریکا در خاورمیانه را که برایش در منطقه باقی مانده، بازیافته و احیا کند. آمریکایی که منازعه اعراب و اسرائیل را به حال خود رها کرده و نتوانسته کاری در این زمینه انجام دهد، دیگر لایق لقب «قدرت جهانی» نیست. در حقیقت، رها کردن نقش پیشین خود در روند صلح خاورمیانه، نشانگر ورشکستگی سیاست خارجی آمریکاست.
می توان گفت که اوباما می داند وضع موجود میان اشغالگر و اشغال شده، تا ابد نمی تواند ادامه یابد. یک دیپلمات آمریکایی زمانی می گفت: «منازعه شما مثل خودرویی است که تنها دو دنده دارد؛ جلو و عقب. راننده باید یکی را انتخاب کند و یا به جلو حرکت کرده یا به عقب برگردد. امکان پارک کردن خودرو وجود ندارد».
علاوه بر این، باید گفت که اوباما به هیچ وجه نمی خواهد انتفاضه سوم – که نشانه هایش از هم اکنون پدیدار شده – به نام او ثبت شود. بر خلاف نتانیاهو که به وجود پیوند میان موضوع ایران و مسئله فلسطین قائل نیست، سیاستمداران واشنگتن، بروکسل، لندن، برلین و پاریس به خوبی از ارتباط میان حمله رژیم اسرائیل به ایران با حمله این رژیم به شهروندان عرب آگاهند.
ایران سال ها خیابان های کشورهای عربی را علیه رژیم اسرائیل برانگیخته است. زمانی که شبکه «الجزیره» تصاویر حمله رژیم اسرائیل به یک کشور اسلامی را به دنبال گزارش هایی از هجوم سربازان اسرائیلی به مناطق فلسطینی نشان دهند، جوانان مسلمان در سراسر جهان پرچم های آمریکا را در کنار پرچم رژیم اسرائیل به آتش خواهند کشید. اوباما به هیچ وجه تمایل دارد چنین شکستی به نامش ثبت شود.
به این ترتیب، سفر اوباما به سرزمین های اشغالی در حقیقت برای جلوگیری از وقوع چنین امری و نیز به منظور تلاش برای احیای روند متوقف شده صلح با فلسطینی ها انجام می گیرد.
نظر شما :