باید قاعده بازی را به مقامات مصری آموزش داد!

محمود احمدی نژاد، نخستین رئیس جمهور ایران است پس از پیروزی انقلاب اسلامی راهی مصر شد؛ خبری که هر چند در آغاز بسیاری با این رویکرد به آن نگاه کردند، بی گمان، با نشستن بوئینگ ۷۰۷ احمدی نژاد و هیأت همراه در فرودگاه قاهره، حوادث به سمت و سوی دیگری کشیده شد، او در جریانی که به نظر می رسد، به دقت طراحی شده بود، قرار گرفت تا نخستین رئیس جمهور ایران که به مصر رفته، در همان روز نخست، اوقات خودش و همه را تلخ کند.

به گزارش «تابناک»، اما آنچه در روز نخست سفر جناب احمدی نژاد روی داد، همه را ناامید کرد و شاید خیلی ها را هم عصبانی که چرا باید در برابر حملات، درشت خویی و درشت گویی اخوانی در مصر وا داد و برای در آغوش کشیدن کسی که ایران را خطرناک تر از اسرائیل می داند، بی قراری کرد.

احمدی نژاد به مصر رفت تا در همان آغاز ورود، محمد کامل عمرو، وزیر امور خارجه مرسی در گوشه دیگر شهر قاهره خبرنگاران را جمع کند و به آن ها بگوید که احمدی نژاد سفر رسمی به مصر نکرده و هیچ صحبتی هم در مورد روابط دوجانبه انجام نخواهد گرفت، امنیت خلیج فارس امنیت مصر است و ایران نباید در امور کشورهای عرب این منطقه دخالت کند!

بنا بر این گزارش، در همان زمان سلفی های حزب النور و تندروهای اخوانی بیانیه صادر کردند که چرا احمدی نژاد را به قاهره راه داده اید، کاری که تنها صهیونیست ها هنگام سفرش به نیویورک می کردند؛ این جماعت همان افرادی بودند که میزبان جمع اندک خودفروخته و وابسته جدایی طلبان ایرانی همزمان با سفر صالحی به قاهره بودند؛ نشستی که مدیریت آن را هم مشاور ارشد جناب مرسی بر عهده داشت، هر چند صالحی تکذیب کرد، همه اسناد این نشست وجود دارد و خود وزیر خارجه هم می داند.

اما در این باره باید گفت، این رفتار و کردار بی ادبانه و به دور از ظرفیت و جایگاه مصر، همانی است که از دوره ناصر سران مصر تکرار کرده و گفته اند و خواهند گفت. مصری ها در سی سال گذشته و اکنون دیپلماسی منطقه ای شان به غزه محدود شده و در حوزه خلیج فارس تنها میلیون ها کارگری را دارند که درهم و دینار به قاهره می برند.

بد ترین جای روز اول سفر احمدی نژاد، هنگامی بود که به دیدار شیخ الازهر رفت، ولی ندانست و یا نخواست بداند که او شیخ محمود شلتوت دوراندیش نیست که به شیعیان به چشم رفیق نگاه کند نه رقیب. شیخ الازهر شیعیان را رافضی می داند؛ همان حرف هایی را که به علی اکبر صالحی زد و صالحی هم هیچ پاسخی به او نداد؛ مشخص بود که در حمله به ایران و شیعیان، همان حرف ها را به احمدی نژاد هم خواهد زد.

شیخ الازهر خوب می داند که چه باید بگوید، او برای آن که مرجعیت خود را در میان اهل سنت رسیمت دهد، شیعیان را هدف قرار می دهد و چه بهتر که رئیس بزرگ ترین کشور شیعی بیاید تا از ظلمی (!) که به اهل سنت در ایران می رود، بنالد و بسان مبارک و مرسی از عرب های نفتی خلیج فارس دفاع کند؛ شاید ملت گرسنه مصر را که همزمان با سفر احمدی نژاد کفگیرشان ته دیگ خورد و خزانه شان خالی شد، از قحطی و گرسنگی نجات دهد!

احمد الطیب با همان درک خودش از اسلام و مسلمانی به رئیس جمهور «ایران» گفت که ایران نباید تشیع را توسعه دهد، چرا که گمان می کند محبت اهل بیت (ع) دست جمهوری اسلامی ایران است که نباید آن را تبلیغ کند.

متأسفانه پس از این دیدار، کاغذی دست یکی از تندرو ترین اعضای الازهر که به او سمت نمایندگی داده بودند، دادند تا در برابر ده ها خبرنگار از اختلاف شیعه و سنی بگوید و همه کاسه کوزه ها را سر ایران بشکند! دیدن ویدئویی این کنفرانس خبری آن اندازه زجر آور است که کسی باور نمی کند، این علمای الازهر روزی شاگرد مرد بزرگی به نام شیخ محمود الشلتوت بوده اند و یا شاید چون در قانون اساسی اخوان که با ۲۰درصد کل آرای واجدین شرایط تصویب شد و در پایتخت هم رأی نیاورد، به عنوان منبع قانون گذاری انتخاب شده اند، فکر می کنند باید در هر مسأله ای دخالت کنند!

کجای دنیا رسم است که رئیس جمهور کشوری در کنفرانس خبری با نماینده یک دانشگاه! شرکت کند؟ آیا یک روحانی با رئیس جمهور اسلامی ایران به قاهره نرفته بود که پاسخی بجا به این شیخ که چشمانش را بسته و دهانش را باز کرده بود، بدهد؟ او آنچنان سخن گفت که احمدی نژاد نیز طاقتش تمام شد و هشدار داد که کنفرانس خبری را ترک خواهد کرد، آخر برادر محترم، جناب احمدی نژاد؛ چرا رفتی که چنین کنند؟

اما چرا ایران و مصر نمی توانند تا زمانی که مرسی رئیس جمهور مصر است، روابط خود را برقرار کنند؟

در پاسخ باید گفت، رئیس جمهور اخوانی مصر در دیدار ماه گذشته با علی اکبر صالحی به صراحت به وی می گوید که مسأله سوریه و حمایت شما از بشار اسد جنایتکار و خون ریز! مهم ترین عامل عدم برقراری روابط دیپماتیک با ایران است. او که این حرف را می زند فکر هایش را کرده و می داند دارد چه می گوید، حال اگر شما مرسی را می خواهید، بسم الله؛ سوریهٔ متحد را رها کنید و اخوان فرصت طلب را بچسبید.

مرسی همه منافع مصر در منطقه را فدای کینه شخصی خودش با بشار اسد کرده است. چرا زمانی که او یک عضو نا شناس اخوان و تازه از آمریکا به قاهره بازگشته بود، سه بار به دمشق سفر کرد و هر سه بار به دلیل عضویت در جماعت اخوان المسلمون، او را از فرودگاه دمشق بیرون کرده و به مصر بازگرداندند؟ حال او فکر می کند با سخنانش می تواند اسد را برکنار کند و عدم توفیق او در این مسأله خطیر! نیز تقصیر ایران است؟!

هیچ کس منکر برقراری روابط میان دو کشور ایران و مصر نیست. همه دوست دارند این دو قطب جهان اسلام به هم نزدیک شده، روابطشان را گسترش دهند و به سطح عالی برسند.

آقای احمدی نژاد، شما رأس الحسین، سیده الزینب، اهرام ثلاثه، مجسمه ابوالهول، رود نیل و خلاصه دیدنی های اطراف قاهره را هم زیارت می کنید و می بینید، اما نگذارید به ساحت ایران و ایرانی و شیعیان و محبان اهل بیت (ع) توهین کنند.

بی گمان جمهوری اسلامی ایران که در برابر همه زورگویی های آمریکا و اروپایی ها مقاومت کرده و خم به ابرو نیاورده، نباید در برابر بی ادبی ها و بی نزاکتی های دیپلماتیک در مصر کوتاه بیاید و باید پاسخ آن ها را با همان ادبیات خودشان داد.