اقدام صالح

مى گويند در لبنان آزادى فراوان و دموکراسى کم است. وقايع لبنان را صرفاً مى توان در چارچوب مناسبات و شرايط داخلى و خارجى لبنان و قانون اساسى قومى- مذهبى آن تحليل کرد.

 

اينکه حزب الله با استفاده از قدرت سازمانى و نظامى خويش به خود اجازه داد کنترل بيروت را به دست بگيرد و کسانى را که فلج ساختن شبکه مخابراتى حزب الله و برکنارى مسوول امنيت فرودگاه بيروت را به عنوان اقدام عملى خويش در راستاى خلع سلاح مقاومت در دستور کار خويش قرار داده بودند مرعوب، ناکار و وادار به عقب نشينى کند، اگرچه مى تواند به حسب ظاهر قابل خدشه باشد اما در وضعيت کنونى لبنان يک اقدام نجاتبخش بوده و برخلاف ظاهر آن جلوگيرى کننده از جنگ داخلى تلقى مى شود.

 

حزب الله لبنان از اين جهت در بين مردم لبنان اعم از شيعه، سنى، مسيحى و ... محبوبيت دارد که مبارزات آزاديبخش جنوب لبنان را با عنوان مقاومت لبنان انجام داده و خود را در خدمت ملت لبنان و زير پرچم لبنان آزاد و سرافراز تعريف کرده و همواره از درگير شدن با نيروهاى داخلى که خود را رقيب حزب الله مى دانستند پرهيز کرده است.

 

بنابراين اقدام اخير حزب الله و تهديد سيدحسن نصرالله رهبر آن، مبنى بر اينکه به هر شليکى که از داخل به سوى حزب الله انجام شود پاسخ داده خواهد شد، يک نقطه عطف محسوب و به حسب ظاهر ناقض سياست هاى ملى گذشته حزب الله شمرده مى شود. اما چرا حزب الله تن به اين اقدام داده است با درک شرايط امروز لبنان قابل تحليل است.

 

بيش از سه ماه است لبنان رئيس جمهور ندارد و نوزده بار تلاش پارلمان براى انتخاب رئيس جمهور حاصلى نداشته است. ساختار قومى- مذهبى قانون اساسى و آرايش سياسى لبنان در بن بستى گرفتار آمده است که بيم آن مى رود در صورت تداوم منجر به تکرار حوادث تلخ گذشته و جنگ هاى داخلى شود.

 

پس از بيرون راندن اسرائيل از جنوب لبنان توسط « مقاومت لبنان » و نيز جنگ 33 روزه و پيروزى بزرگ حزب الله در برابر تهاجم سنگين اسرائيل، کسانى که قدرت نظامى و محبوبيت ملى حزب الله را در لبنان برنمى تابند خواستار خلع سلاح حزب الله شده و در همين راستا، برچيدن شبکه مخابراتى حزب الله و تعويض مسوول امنيت فرودگاه بيروت را که در اتحاد حزب الله بوده است، در دستور اقدام خويش قرار دادند.

 

روندى که مخالفان حزب الله در لبنان با حمايت امريکا، اسرائيل و برخى دولت هاى عرب آغاز کرده اند نه تنها موجب اقتدار ملى لبنان نيست بلکه منجر به تضعيف حزب الله به عنوان يک نيروى ملى شده و فرصت را براى نيروهاى غيرملى مسلح فراهم مى کند تا به عرض اندام بپردازند و با فزون خواهى در عرصه سياسى، شرايط را به سوى بحران داخلى سوق دهند.

 

اقدام به موقع حزب الله براى در اختيار گرفتن بيروت و تسلط بر اوضاع، اگرچه شباهت به کودتا داشت اما در حقيقت انتخاب بين بد و بدتر بود که به درستى و با کمترين هزينه و تلفات انجام شد. اين اقدام از آن جهت صالح بوده است که از يک سو صرفاً اقدامى بازدارنده براى کسانى بوده است که نمى توانستند ملى بينديشند و مانع بروز يک بحران بزرگ شد و از سوى ديگر با واگذارى فورى کنترل بيروت به ارتش ملى لبنان نشان داد که پيامد اين اقدام زياده خواهى و تحميل حاکميت غيرقانونى نيروى پيروز بر ديگران نبوده است.

 

اکنون آتش بيار معرکه گريخته و اوضاع رو به آرامش دارد. امروز قدرت برتر تشکيلاتى و نظامى حزب الله در خدمت حفظ آرامش و جلوگيرى از جنگ داخلى قرار دارد و حزب الله نشان داد به رغم برخوردارى از قدرت بسيار خويشتندار بوده و هست.

 

حال اين دانسته است که سيدحسن نصرالله نه از موضع رهبر حزب الله بلکه به عنوان يک رهبر ملى در لبنان عمل مى کند و به همين دليل است که ارتش ملى لبنان و بخش هاى مهمى از مسيحيان و اهل سنت نيز با وى همراه هستند. از اين رو مى توان روشن بينى، شجاعت و درايت او را ستود و به آن افتخار کرد.