حمله به مهمانپرست در نیویورک

روز گذشته، اعضای سازمان منافقین در آمریکا، به جان سخنگوی وزارت خارجه ایران در نیویورک می افتند و بنا به فرهنگ همیشگی خود، به وی فحاشی کرده و او را مورد ضرب و شتم قرار می دهند.

اما در این باره باید گفت که تقریبا این موضوع نه مسأله مهمی است و نه جدید، چرا که رفتار سازمان منافقین ـ که از کشتن زن و بچه های بی گناه ابایی ندارند ـ برای کتک زدن انسان ها طبیعی است، که «نیش عقرب هم از سر کین است وهم  اقتضای طبیعتش این است»؛ البته در مورد تروریست های منافق. در کنار آنان رفتار سلطنت طلب های خود فروخته که سالهاست اجیر شده اند نیز چندان جای تعجبی ندارد. سلطنت طلبانی که حتی به تروریستی همچون ریگی هم برای کشتن جوانان وطن هم متوسل شده اند.

به گزارش «تابناک»، اما نکته مهم و قابل پیگیری این که در بخش پایانی این ویدیو ـ که در شبکه های اینترنتی منتشر شده ـ یکی از مأموران پلیس آمریکا به مهاجم می گوید: «دیگر بس است»!

این جمله در واقع از سناریویی عجیبی خبر می دهد که بر پایه آن، اعضای سازمان تروریستی ـ که به تازگی به آدم اجیر کردن افتاده اند ـ با پلیس توافق کرده اند که دیپلمات ایرانی را کتک زده و به وی بی احترامی کنند و چنین به نظر می رسد که گویا، حد این کتک کاری و اهانت هم مورد توافق دو طرف بوده، چرا که در بخش پایانی، پلیس به تروریست ها می گوید: دیگر بس است؛ گویا زمان مورد توافق طرفین به پایان رسیده است!

از دیگر نکات قابل توجه در همکاری پلیس با تروریست ها، این که سخنگوی وزارت خارجه ایران را با معطلی بسیار، به مکانی امن دور از حضور تروریست های منافقین هدایت می کنند. طبیعی است که این مسائل همه قابل پیگیری است.

البته اینها همه در حالی است که روز گذشته، رئیس جمهور تقدیر شایسته و بایسته ای از پلیس نیویورک نمود و از آنان به خاطر ایجاد امنیت در نیویورک تشکر و برای زحمت های پیش آمده برای آنان عذرخواهی کرد.

از همه اینها شگفت تر آن که هم اکنون ایرانیان این را درنمی یابند که چگونه می شود، بناگاه سخنگوی دستگاه دیپلماسی ایران ـ که یکی از شناخته شده ترین دیپلمات های این کشور است ـ در میان شمار بسیاری از تروریست ها و افراد اجیر شده ظاهر شود؟!

چگونه چنین برنامه ریزی شده که وی در چنین محلی باشد؟!
همچنین در این باره باید گفت، وقتی که مثل روز روشن است، تروریست های منافق به هیچ اصل از اصول انسانی پایبند نیستند ـ به گونه ای که حتی در تهاجم خارجی به وطنشان از خارجیان حمایت می کنند و مردم کشور خود را می کشند ـ چگونه دیپلمات ایرانی بناگاه خود را در میان آنان می بیند؟!