ایران از تریبون سازمان ملل استفاده کند

جعفر قناد باشی*

آرمان :تریبون مجمع عمومی سازمان ملل، تریبون بسیار بااهمیتی برای دولت ها و ملل جهان است و حتی کشور هایی که دارای بیشترین شبکه ها و رسانه های ارتباط جمعی در جهان هستند، سعی می کنند از این تریبون بیشترین بهره برداری ها را انجام دهند و این مساله دلیلی بر اهمیت و اثربخش بودن این جایگاه نزد افکار عمومی جهان است. می توان گفت: فرصت بیان دیدگاه ها و طرح مواضع از این تریبون، به مثابه فرصتی بی بدیل برای کشوری است که استفاده از این تریبون را در دستورکار خود قرار داده است. ازجانب دیگر با توجه به اینکه در شرایط فعلی جهان، اغلب رویارویی ها و منازعات کشورها در حوزه دیپلماسی و جنگ های رسانه ای، رقم می خورد، تریبون مجمع عمومی سازمان ملل از قوی ترین اهرم های دیپلماتیک و ازجمله موثرترین رسانه ها، برای منعکس کردن خواسته های کشور ها به شمار می آید. این مزایا و این اهمیت، زمانی که نوبت به ایران می رسد، به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. طبیعی است که مواضع غیرتقلیدی جمهوری اسلامی و منبعث از محافل داخلی در اغلب مسائل جهانی و منطقه ای رویکردهای متفاوتی را باعث می شود که با آنچه جریان های قوی بین المللی بر گفتمان جهانی تحمیل کرده و می کند، شباهتی ندارد. براین اساس ایران در مجمع بزرگی چون مجمع عمومی سازمان ملل و درباره مسائل بین المللی، حرف های زیادی برای گفتن دارد و جای امیدواری است که این حرف ها از تریبون یادشده، به بهترین شکل ممکن بیان شود. در حال حاضر این فرصت برای احمدی نژاد است که در آخرین سال از دوران ریاست جمهوری، تبیین کننده مواضع اصولی کشورمان در قبال تحولات بزرگ جهانی و منطقه ای باشد و در ماموریت سنگینش در مجمع عمومی سازمان ملل، کارنامه موضع گیری های اصولی جمهوری اسلامی ایران را غنی تر سازد. اما در این رهگذر قاعدتا برخی از مسائل برای جمهوری اسلامی اهمیت بیشتری دارد و طرح آن در مجمع عمومی سازمان ملل از اولویت بیشتری برخوردار است. ایران در برهه کنونی در دو موضع مهم و تأثیرگذار بین المللی ظاهر شده است؛ یکی در موضع و جبهه کشور های مخالف با غرب (کشورهای انقلابی و مترقی) که ایران نقش تأثیرگذاری را در آن ایفا می کند و کاملاً در مقابل ارتجاع منطقه ای، محافظه کاران و سلطه گران بین الملل ایستاده است. بدیهی است که ایران باید به عنوان یکی از کشور های مهم این جبهه، سیاست ها و اقدامات خود در این زمینه را از تریبون سازمان ملل که کارکرد های یادشده بر آن مترتب است، به گوش جهانیان برساند و این موضع گیری کشور های خاورمیانه در مقابل ارتجاع منطقه ای و همچنین دخالت های نظام سلطه از طریق سخنان رئیس جمهور ایران منعکس شود، زیرا اگر ایران از این راهبرد دفاع کند این دفاع به مثابه دفاع از منافع ملی و داخلی است و در اینباره دفاع از فلسطین، عراق و سوریه به معنی حفظ سنگرهایی است که در سیاست راهبردی جمهوری اسلامی جایگاهی حیاتی دارند. اما موضع دیگر این است که ما در مقطع فعلی به عنوان رئیس جنبش غیرمتعهد ها در مجمع عمومی سازمان ملل ظاهر می شویم و به همین دلیل باید مواضع مان در سازمان ملل به نحوی باشد که جنبش عدم تعهد ها را نمایندگی کند و در این رهگذر انتظار همه کشور های غیرمتعهد، از ما این است که نماینده ایران در سازمان ملل در چارچوب اهداف عالیه این جنبش سخن بگوید و در سازمان ملل که قدرت های بزرگ یکی از مخاطبان هستند و در زیرمجموعه های آن، برای خود حقوق متمایز از سایر کشورها قائل شده اند، مواضع غیرمتعهد ها به نحوی اصولی بیان شود.

* کارشناس مسائل بین المللی