باج‌خواهی اسراییل در آستانه انتخابات آمریکا

مهدی محتشمی*

شرق:با نزدیک تر شدن به ماه نوامبر که مصادف با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در این ماه است، فضای تبلیغاتی و رسانه ای دولت اسراییل به منظور حمله نظامی به کشورمان افزایش یافته و طنین جنگ طلبی اش گوش خراش تر می شود. واقعا این همه فشار و سر و صدای تبلیغاتی برای چیست؟ چرا «نتانیاهو» تلاش می کند اختلافات خود را با دولت کنونی آمریکا در موضوع هسته ای ایران علنی کند و به دنبال تعریف و تعمیم خط قرمز های روشن حول برنامه هسته ایران است؟ اسراییل سعی می کند بروز اختلافات با آمریکا را که در گذشته سعی می کرد از سوی هر دو کشور مخفی نگه داشته شود به حداکثر ممکن برساند. تا جایی که این رفتار واکنش مقامات آمریکا از جمله خانم «کلینتون» را در بر داشته و سخنگویان کاخ سفید و سفارت آمریکا نیز ناچار شدند به اظهارات نتانیاهو واکنش نشان دهند. اسراییل به روشنی می داند که هرگونه حمله نظامی یک سویه علیه ایران بدون پشتوانه و حمایت آمریکا به نتایج وخیمی منجر خواهد شد. حتی اگر دولت اسراییل پشتیبانی مقامات خود و اکثریت مردم را داشته باشد باز هم از عهده تبعات آن برنخواهد آمد. از سویی گسترش لفاظی های مقامات این رژیم در زمانی تشدید یافته که زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نزدیک است. گویا اسراییل این زمان را فرصت مغتنمی برای وارد کردن حداکثر فشار بر آمریکا برای پذیرش خواسته های خود دیده است که چه در صورت پیروزی «اوباما» و چه شکست وی، آمریکا را در مقابل عمل انجام شده قرار دهد؛ امری که دقیقا مغایر با سیاست های دولت اوباما و وضعیت وی در مبارزات انتخاباتی است. با این وضع دولت اسراییل عملا دولت کنونی آمریکا را مورد باج خواهی قرار داده و آن را گروگان سیاست های خودخواهانه خود کرده و به واسطه لابی قوی صهیونیست ها می خواهد حداکثر فشار را بر این دولت تحمیل کند تا چنان که امکان حمایت از حمله یک جانبه را به دست نیاورد نسبت به افزایش و تشدید تحریم ها و فشارهای یک جانبه کشور های همسوی آمریکا با ایران بهره برداری لازم را به عمل بیاورد؛ امری که شاید اوباما بیشتر راغب به آن باشد تا میان درخواست یهودیان آمریکا و رژیم اسراییل با تبعات غیرقابل پیش بینی حمله نظامی به ایران توازن ایجاد کند. شاید نتیجه چنین سیاستی موفقیت اوباما در انتخابات آتی باشد و ضمن فرصت دادن به دیپلماسی و اثر بخشی تحریم ها، تصمیمات بعدی را به دوره پس از انتخابات واگذار کند. سیاستی که به نظر می رسد اکثر کشورهای غربی و متحد آمریکا، با آن هم نظر باشند. لازم به یادآوری است که افکار عمومی آمریکا نیز به شدت با هرگونه ماجرا جویی جدید در منطقه و علیه ایران مخالف است. همین امر نیز علاوه بر وضعیت شکننده اقتصادی و اجتماعی در آمریکا موجب فرو رفتن آمریکا در باتلاقی بزرگ تر از عراق و افغانستان خواهد شد که دورنما و آینده آن برای آمریکا بسیار مبهم تر و پیچیده تر از دو کشور مورد اشاره است. اوباما اخیرا به صراحت در مقابل فشارهای نخست وزیر اسراییل بر حمایت و پشتیبانی از حمله یک جانبه به ایران اشاره کرد و گفت کسانی که تمایل به ایجاد جنگ جدید دارند نمی توانند درک کنند که ورود به چنین درگیری و جنگ جدیدی چه اثرات و تبعات وسیعی بر تمامی طرف های درگیر خواهد داشت. لازم به یادآوری است که «میت رامنی» رقیب جمهوریخواه اوباما از فضای ایجاد شده و فشار وارد شده بر اوباما حداکثر بهره برداری را جهت جلب آرا و حمایت های سیاسی و مالی لابی یهود می کند. حداقل تا قبل از برگزاری انتخابات ماه نوامبر از آن حمایت می کند. اما کمپ جمهوریخواهان از تبعات کشاندن پای آمریکا به یک نزاع جدید آگاه اند و یقینا فضای تبلیغاتی و مبارزاتی انتخاباتی در آمریکا و مختصات آن کاملا متفاوت خواهد بود.
*مدیرکل پیشین آمریکای وزارت خارجه