وقتی پوتین دست و دل باز می شود

شرق: روس ها قصد دارند به تقلید از آنگلوساکسون ها دو پارک افتتاح کنند که مردم بتوانند در آن آزادانه عقاید خود را بیان کنند. مدل روسی «هاید پارک» اما برخلاف مدل آن نه در مرکز شهر که در بیرون از شهر در نظر گرفته شده است. جایی که به گفته ناظران سیاسی کمتر در چشم قرار دارد و نظارت بر آن سهل تر و آسان تر است. به گزارش ایسنا، مقامات روسیه می گویند این پارک ها در پاسخ به درخواست مخالفان به منظور برگزاری تریبون های آزاد مشابه آنچه که در شهر لندن انگلیس رخ می دهد، در نظر گرفته شده است. هاید پارک، محلی در مرکز لندن است که افراد می توانند آزادانه عقاید خود را بیان کنند بدون آنکه ترس از عقوبت ابراز عقیده شان داشته باشند. با این وجود شبکه خبری راشا تودی، در این باره می گوید: مقامات شهر مسکو پارک های «گورکی پارک» و «سوکو لنیکی» را برای سخنرانی آزاد مخالفان روسی معرفی کرده اند اما مخالفان می گویند که این دو محل از مرکز شهر دور بوده و برای گردهمایی های بزرگ مناسب نیستند. هر کدام از این جایگاه ها که طبق برنامه ریزی قرار است اوایل زمستان حاضر شوند، ظرفیت حضور دوهزار نفر را دارند. به رغم وضعیت فعلی، به منظور برگزاری تجمعات عمومی در پارک های شهر مسکو نیازی به تایید مقامات وجود ندارد تا زمانی که تعداد حاضران از حد ظرفیت پارک ها بگذرد. وب سایت ویژه ای در دست برنامه ریزی است که در آن هرکس می تواند درخواست خود را برای برگزاری تجمع در روسیه ثبت کرده و در زمان تعیین شده در محل برگزاری تریبون های آزاد حاضر شود. در صورتی که این تجربه موفق باشد مکان های بیشتری در پایتخت روسیه برای برگزاری تریبون های آزاد در نظر گرفته خواهد شد. با وجود این مخالفان دولت روسیه چندان نسبت به این واقعه خوشبین نیستند. این در حالی است که رییس جمهوری روسیه همواره اعتقاد داشته که آزادی بیان موجود در کشورش به مراتب بیشتر از آمریکاست و با وجود ادعای واشنگتن، آزادی عمل رسانه های خبری آمریکایی محدود است. «ولادیمیر پوتین» پیشتر این اعتقاد خود را در دیدار با سردبیران رسانه های خبری روسیه، درباره یک برنامه رادیویی ویژه بحث درباره سامانه پدافند موشکی آمریکا در اروپا در رادیوی روسی «اکو مسکو» گفته بود؛ رادیویی که در نهایت با ناخشنودی پوتین دست به تحولات بزرگی زد و اعضای هیات مدیره آن استعفا دادند. پوتین می گفت برنامه های رادیو اکوی مسکو که تنها صدای مخالف کرملین محسوب می شد مصداق بارز خدمت به اهداف سیاست خارجی آمریکا در روسیه بود.
این در حالی است که پوتین، روز هشتم ژوئن سال جاری میلادی قانون جدیدی را امضا کرد که براساس آن میزان جریمه افرادی را که دست به اعتراض زده و باعث بروز خسارت یا زخمی شدن افراد دیگر می شوند، به نحو چشمگیری افزایش داده است. با تصویب این لایحه، جرایم نقض این قانون از پنج هزار روبل به ۳۰۰ هزار روبل برای شرکت کنندگان در تظاهرات و ۶۰۰ هزار روبل برای سازمان دهندگان افزایش پیدا کرد. این لایحه از حمایت ۱۳۲ عضو این مجلس برخوردار شد و تنها یک نماینده به آن رای مخالف و یک نماینده دیگر رای ممتنع دادند. ولادیمیر پوتین پس از تصویب این طرح نیز در دفاع از طرح خود گفته بود که باید از مردم در برابر اقدامات افراطی، حمایت کرد. اما منتقدان از همان زمان تصویب نیز این حزب را به تلاش برای از میان بردن آزادی های سیاسی و مدنی در کشور متهم کردند. این طرح به مقامات محلی این اجازه را می دهد تا در مورد مکان تظاهرات عمومی، نحوه برگزاری تظاهرات و ممنوعیت پوشاندن صورت تظاهرات کنندگان، تصمیم گیری کنند. گنادی گودکف، نماینده مخالف دولت از حزب «روسیه عادل» پیش از این گفته بود که این لایحه ای خشن و بیرحم است و هراس کرملین از مردم را نشان می دهد. او اعلام کرده بود مسیری که کرملین در پیش گرفته به سوی جنگ داخلی و سرکوب گسترده است و ما می توانیم پایان آن را متصور شویم: «خون، فقر و انقلاب.» گفتنی است پس از برگزاری انتخابات پارلمانی روسیه در ماه دسامبر سال گذشته میلادی (دی ماه 1390) موجی از اعتراضات به آنچه که تقلب در انتخابات خوانده شد، در این کشور به راه افتاد. به دنبال برگزاری انتخابات ریاست جمهوری هفتم می و پیروزی ولادیمیر پوتین برای بار سوم در انتخابات روسیه نیز اعتراضات مشابهی مطرح شد که با ممانعت نیروهای پلیس و دستگیری معترضان
همراه بود.