سرنوشت بشار و تلاش های غرب پیچیده تر می شود
از نشست های بی حاصل تا فرار ژنرال طلاس
فرار ژنرال مناف طلاس که یکی از افسران نزدیک به بشار اسد بوده، به ترکیه تا چه اندازه بر وضعیت سوریه تاثیرگذار است؟
خانواده طلاس خانواده شناخته شده‌ای در سوریه است که از این خانواده در میان نظامیان و همچنین به عنوان وزرای دفاع سابق این کشور افرادی حضور داشتند. بنابراین یقینا از نظر روانی تاثیرات خاص خود را به جای خواهد گذاشت. اما این مساله که تا چه میزان می‌تواند در ساختار و سازمان نظامی سوریه تاثیر بگذارد باید منتظر بود و نتایج آن را بررسی کرد. چراکه سازمان نظامی سوریه تا حد زیادی از استحکام خوبی برخوردار بوده و خروج یک یا دو افسر عالی‌رتبه در طول یک سال و نیم نتوانسته تغییرات جدی ایجاد کند. مگر آنکه کارهای محرمانه و پنهانی بیشتری بر افسران سطح بالا انجام گرفته باشد که ممکن است به تدریج نتایج آن دیده شود. این احتمال نیز وجود دارد که برخی از افرادی که فرار می‌کنند به نتیجه عکسی هم برسند، بدین معنا که به عنوان طعمه اطلاعاتی به حساب آیند و آثار منفی برای دولت‌های غربی ایجاد کنند.
آیا میتوان گفت این فرار به معنای دور شدن نظامیان از بشار اسد است و یا این فرار نمونه بسیار کوچکی برای این فرضیه است؟
خیر، با یک نمونه نمی‌توان چنین قضاوتی کرد. قضاوتی نه به نفع بشار اسد و نه علیه وی نمی‌توان کرد و تا زمانی‌که جریانی بوجود نیاید و از این گونه مسائل تکرار نشود امکان رسیدن به چنین قضاوتی فراهم نخواهد شد.
تحلیل شما از نشست ژنو چیست و آیا نتیجه رضایت‌بخشی را داشته است؟
اجلاس ژنو موفق نبود، چراکه نه دولت سوریه نتایج آن را عملا پذیرفت و نه مخالفان آن. چنین نتیجه‌ای از ابتدا هم مشخص بود که با حضور دولت‌هایی که مستقیم در مسائل سوریه دخالت می‌کنند و خواهان تغییر رژیم به صورت شاخص و یا تغییر اسد به عنوان پیشقدم در این زمینه‌اند، این‌گونه اجلاس‌ها نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت و باید دید صحنه تا چه میزان به نفع این دو طرف تغییر پیدا خواهد کرد.
نشست دوستان سوریه در پاریس به چه میزان به تقویت مخالفان بشاراسد کمک خواهد کرد؟
این نشست ادامه نشست‌هایی همچون قاهره است که بعید به نظر می‌رسد مساله تازه‌ای در آن مطرح شود، به جز آنکه موج تبلیغاتی و رسانه‌ای که به دنبال خود خواهد داشت. اجلاس قاهره که نه تنها عملا با درگیری که درآن بروز کرده، چندان نتوانسته به اهداف خود برسد،بلکه سوالات بیشتری مطرح کرده است. چراکه ریاست گروه‌های معارض به یک فرد معارض کرد سپرده شده و طبعا این سازمان‌ها، کشورها و یا گروه‌هایی که به موجودیت و هویت عربی سوریه معتقدند را بیشتر زیر سوال می‌برد و نشانه‌ای از گرایش کشورهای غربی برای ایجاد کردستان مستقل در منقطه خواهد بود.
آیا عدم حضورروسیه و چین درنشست دوستان سوریه درپاریس با توجه به سخنان هیلاری کلینتون مبنی بر پرداخت هزینه این اعمال روسیه و چین بوده، را میتوان به عزم جدی دو کشور در ادامه حمایت از بشار اسد تعبیرکرد؟
به نظر می‌رسد غربی‌ها تصمیم خود را برای استمرار فشار و ایجاد تغییرات در سوریه گرفته‌اند. ممکن است این تغییرات در سطوح اولیه آغاز شود همانند:
1. حذف شخص بشاراسد
2. تغییرات میدانی که برخی از مناطق و شهرها را جدا کنند تا به نوعی خودمختاری برسند
3. همچنین با ایجاد گذرگاه‌های امن و یا مناطق پرواز ممنوع
این مسائل اجمالی از کل سیاست‌هایی است که غربی‌ها به دنبال آن هستند و بعید به نظر می‌رسد که از این برنامه عقب‌نشینی کنند. از سوی دیگر مواضع چین و روسیه نیز در قبال عدم دخالت در مسائل سوریه نیز قطعی به نظر می‌رسد،بنابراین باید در نهایت منتظر تصمیم جامعه بین‌المللی در خواباندن آتش نزاع و نه شعله‌ور کردن آن در این کشور باشیم.
تحریریه دیپلماسی ایرانی/14
نظر شما :